Twitter @EmOikonomidis
Με αφορμή το σίριαλ των τρομοκρατών που… σεργιανίζουν ανάμεσά μας, επανήλθε στη ρητορική του δημοσίου βίου η έννοια της επικήρυξης. Ίσως λοιπόν δεν θα έβλαπτε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά τη συγκεκριμένη μεθοδολογική προσέγγιση και για έναν επιστημονικό κλάδο καθόλα σεβαστό, αλλά σε απόλυτη συνάφεια με την ψυχολογική “τρομοκράτηση” μιας κοινωνίας με γονιδιακή τάση στην υπερβολή και τον πανικό.
Σχήμα λόγου φυσικά η “επικήρυξη”. Αν ωστόσο κοντοσταθεί κανείς, και παρακολουθήσει με σχετική ψυχραιμία όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες, με αφομή τη σεισμική δοκιμασία της Κεφαλονιάς και των κατοίκων της, θα διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα της κρίσης, οι σεισμολόγοι εξακολουθούν να αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις. Να επικαιροποιήσουν τη ρητορική και τη συμπεριφορά τους. Να καταλάβουν ότι τα δικά τους λόγια κάθε άλλο παρά… λόγια του αέρα είναι, ανεξαρτήτως επιστημονικής εγκυρότητας.
Αντιθέτως, φωλιάζουν βιαίως στο μυαλό, και κυρίως στο υποσυνείδητο της κοινωνίας, και λειτουργούν σωρευτικά στην κατεύθυνση της επιδείνωσης της σύγχυσης και της διάχυσης του συλλογικού πανικού.
Φυσικά, για το “έγκλημα” φέρουν (βαριά) ευθύνη και όσοι εκπρόσωποι του δημοσιογραφικού κόσμου, επίσης δεν έχουν καταλάβει τίποτα από την αλλαγή προτεραιοτήτων της κοινωνίας και των συνθηκών στις οποίες καλείται να “περπατήσει” η επόμενη Ελλάδα, και δίνουν άκριτα βήμα στις φωνές της σύγχυσης, του πανικού και της τρομοκράτησης.
Το μέτρο άλλωστε, αν και ιστορικά αρχαιοελληνικό συγκριτικό πλεονέκτημα, δεν υπήρξε συνοδοιπόρος αυτού του δύσμοιρου έθνους εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες…
ysterografa.gr
Με αφορμή το σίριαλ των τρομοκρατών που… σεργιανίζουν ανάμεσά μας, επανήλθε στη ρητορική του δημοσίου βίου η έννοια της επικήρυξης. Ίσως λοιπόν δεν θα έβλαπτε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά τη συγκεκριμένη μεθοδολογική προσέγγιση και για έναν επιστημονικό κλάδο καθόλα σεβαστό, αλλά σε απόλυτη συνάφεια με την ψυχολογική “τρομοκράτηση” μιας κοινωνίας με γονιδιακή τάση στην υπερβολή και τον πανικό.
Σχήμα λόγου φυσικά η “επικήρυξη”. Αν ωστόσο κοντοσταθεί κανείς, και παρακολουθήσει με σχετική ψυχραιμία όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες, με αφομή τη σεισμική δοκιμασία της Κεφαλονιάς και των κατοίκων της, θα διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα της κρίσης, οι σεισμολόγοι εξακολουθούν να αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις. Να επικαιροποιήσουν τη ρητορική και τη συμπεριφορά τους. Να καταλάβουν ότι τα δικά τους λόγια κάθε άλλο παρά… λόγια του αέρα είναι, ανεξαρτήτως επιστημονικής εγκυρότητας.
Αντιθέτως, φωλιάζουν βιαίως στο μυαλό, και κυρίως στο υποσυνείδητο της κοινωνίας, και λειτουργούν σωρευτικά στην κατεύθυνση της επιδείνωσης της σύγχυσης και της διάχυσης του συλλογικού πανικού.
Φυσικά, για το “έγκλημα” φέρουν (βαριά) ευθύνη και όσοι εκπρόσωποι του δημοσιογραφικού κόσμου, επίσης δεν έχουν καταλάβει τίποτα από την αλλαγή προτεραιοτήτων της κοινωνίας και των συνθηκών στις οποίες καλείται να “περπατήσει” η επόμενη Ελλάδα, και δίνουν άκριτα βήμα στις φωνές της σύγχυσης, του πανικού και της τρομοκράτησης.
Το μέτρο άλλωστε, αν και ιστορικά αρχαιοελληνικό συγκριτικό πλεονέκτημα, δεν υπήρξε συνοδοιπόρος αυτού του δύσμοιρου έθνους εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες…
ysterografa.gr
