Η
Αναπληρώτρια Υπεύθυνη του τομέα Πολιτικής Ευθύνης Περιβαλλοντικής Πολιτικής της
Νέας Δημοκρατίας, κα Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, με αφορμή την
“Παγκόσμια Ημέρα Ζώων”, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Εκατοντάδες
είδη ζώων φιλοξενούνται στη χώρα μας, που διαθέτει την πλουσιότερη
βιοποικιλοτητα της Ευρώπης. Παρά τη μοναδικότητα της ελληνικής φύσης ωστόσο,
περιοχές Natura και Ramsar, που παρέχουν καταφύγιο και τροφή σε άγρια
θηλαστικά και πτηνά προστατεύονται μόνο στα χαρτιά. Ακόμη κι εκεί, όπου
συστάθηκαν Φορείς Διαχείρισης, δεν έχουν εξασφαλιστεί τα απαραίτητα κονδύλια για
τη λειτουργία τους, ενώ στην πλειοψηφία των Ζωνών Ειδικής Προστασίας, καμία
ουσιαστική δράση προστασίας δεν έχει υλοποιηθεί, αφού δεν έχουν καν οριστεί οι
Φορείς Διαχείρισης.
Σε
καμένες δασικές περιοχές δεν έχει ληφθεί μέριμνα για παροχή τροφής στα
εναπομείναντα ζώα, με αποτέλεσμα η τροφική αλυσίδα να έχει διακοπεί βίαια,
ανακόπτοντας τη φυσική αναγέννηση των ζωϊκών πληθυσμών.
Δύο
χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, καμία στρατηγική
αντιμετώπισης του προβλήματος των απορριμμάτων δεν έχει ακόμη σχεδιαστεί.
Ποτάμια και κόλποι της χώρας μας αντιμετωπίζουν έντονη ρύπανση, με συγκέντρωση
επίμονων οργανικών ρυπαντών από επικίνδυνα νοσοκομειακά, τοξικά και βιομηχανικά
απόβλητα, τα οποία έχουν αρχίσει να επηρεάζουν και τον υδροφόρο ορίζοντα,
δυσχεραίνοντας τους όρους επιβίωσης άγριων ειδών.
Απόβλητα,
που προέρχονται από την ξηρά, καταστρέφουν τους θαλάσσιους βιοτόπους και διαταράσσουν
τις διεργασίες ανάπαυσης και πολλαπλασιασμού σπανίων ειδών, όπως για παράδειγμα
της Μεσογειακής φώκιας «monahus-monahus».
Στα
θαλάσσια ύδατα, τα αλιεύματα μειώνονται σταθερά, αφού δεν εφαρμόζεται κανένα
σχέδιο διατήρησης των πληθυσμών τους. Παρά τις δεσμεύσεις του ΥΠΕΚΑ, δεν έχουν
ακόμη οριοθετηθεί τα λιβάδια ποσειδωνίας, που συνιστούν τους βασικές περιοχές
διαβίωσης της πλούσιας θαλάσσιας βιοποικιλότητάς μας και καμία πολιτική
μέριμνας για την προσαρμογή των ειδών στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής δεν
έχει ακόμη αναληφθεί. Κυβερνητική αδράνεια παρατηρείται και στην αντιμετώπιση
της ερημοποίησης και της προστασίας της ποιότητας του εδάφους, παρ’ ότι είναι
καίριας σημασίας για την επιβίωση της πανίδας της χώρας.
