Εθελοντισμός, Προσφορά, Δημιουργία, Πολιτισμός, Ανάπτυξη
versus
Αποξένωση, Κοινωνική Απομόνωση, Αδιαφορία, Εγκατάλειψη
γράφει - επιμελείται η Εύη Κοκκίνου - Κελλάρη*
Η θεατρική παράσταση «Τρωαδίτισσες» του Ευριπίδη που ανέβηκε στις 14 Ιουλίου 2025, στο θέατρο «Ειρήνη Παπά» στο Χιλιομόδι Κορινθίας, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Περιγιαλίου «Απόλλων» - Θέατρο Περιγιαλίου, σε σκηνοθεσία Πολυξένης Ορκοπούλου Ξανθάκη έδωσε την αφορμή για μία ακόμη δημιουργική συζήτηση.
Η Πολυξένη Ορκοπούλου Ξανθάκη, γνωστή σε όλους πια τους διαμένοντες στην Κορινθία και όχι μόνον, ερασιτέχνης ηθοποιός και σκηνοθέτης, μάς ξαφνιάζει κάθε φορά με
την ποιότητα των παραστάσεων που ανεβάζει στο θεατράκι του Περιγιαλίου, ανεβάζοντας ταυτόχρονα και τις προσδοκίες του φιλότεχνου κοινού της Κορινθίας που την παρακολουθεί. Φέτος, η Πολυξένη αποφάσισε να τολμήσει και να σκηνοθετήσει τον εαυτό της στον πολύ δύσκολο ρόλο της τραγικής Εκάβης προκαλώντας συγκίνηση στο κοινό με το παίξιμό της. Δούλεψε με τα μέλη του θεατρικού της ομίλου ένα από τα πιο απαιτητικά έργα της αρχαιοελληνικής δραματουργίας.Διθυραμβικά ήταν τα σχόλια της πλειοψηφίας του κοινού που γέμισε σχεδόν το μεγάλο ανοιχτό θέατρο του Χιλιομοδίου των 800 θέσεων, θετικά σχόλια όχι μόνον για την καλοδουλεμένη επί μήνες παράσταση στο σύνολό της και τον σεβασμό στο κείμενο του Ευριπίδη και στο θέμα, αλλά και για το παίξιμο των ερασιτεχνών πρωταγωνιστών και του χορού, τη ζωντανή μουσική, τα επιμελημένα με φροντίδα περίσσια κοστούμια και τη σκηνοθετική σύλληψη να ενωθεί ο πόνος των γυναικών της Τροίας που καταστράφηκε και έφυγαν σκλάβες των Αχαιών με τον πόνο και την τραγικότητα των Ελλήνων του Πόντου που ξεκληρίστηκε από τους Νεότουρκους και έφυγαν πρόσφυγες στην Ελλάδα.
.JPG)
Η ποντιακή λύρα (Κεμετζές) του Γιώργου Μιχαηλίδη με συνοδεία το τύμπανο του Στέφανου Εξαδάκτυλου και το τραγούδι του Χορού σε ποντιακούς ρυθμούς μάς θύμισε τον πόνο του κατατρεγμένου και εκδιωγμένου από τα πάτρια εδάφη με τη βία, ενώ η αναγωγή στους τωρινούς πολέμους και τα θύματα αυτών που φθάνουν στην Ευρώπη κατά χιλιάδες ήταν αναπόφευκτη.
Θα ρωτήσετε: -Πέτυχε τον στόχο της η Πολυξένη;
Πέρα και πάνω από κάθε κριτική για το έργο, τη σκηνοθετική άποψη, τη συγκίνηση που κατάφερε ή όχι η παράσταση να επικοινωνήσει στο κοινό, σημαντικά για τη γράφουσα είναι τα εξής: Ο ρόλος του κάθε Πολιτιστικού Συλλόγου που στηρίζεται κυρίως στην εθελοντική προσπάθεια των μελών του είναι να ενώσει τα μέλη του σε μία δημιουργική και όχι μόνον ψυχαγωγική διαδικασία, η οποία θα εξελίσσει την ομάδα πνευματικά, θα την στηρίζει ψυχικά, θα αναπτύσσει δεξιότητες, θα ενδυναμώνει την ελευθερία της έκφρασης και θα την εξυψώνει συνεχώς μέσα από την άνευ υλικής ανταμοιβής προσφορά της στην κοινωνία. Τα μέλη ενός πολιτιστικού συλλόγου επικοινωνούν και δημιουργούν με αφετηρία τις ρίζες τους, τη γενέτειρά τους ή τον τόπο που επέλεξαν να κατοικούν και δρουν με εργαλεία τον πολιτισμό, τα τοπικά ήθη και έθιμα, την γνώση και απώτερο στόχο τη βελτίωση των θεμελιωδών αναγκών της κοινωνίας, την κοινωνική συνοχή και την πολιτισμική ανάπτυξη.
Ο Εθελοντισμός, η Προσφορά, η Δημιουργία, ο Πολιτισμός, η Ανάπτυξη κόντρα στην Αποξένωση, την Κοινωνική Απομόνωση, την Αδιαφορία, την Αμάθεια, την Εγκατάλειψη!
Το Θέατρο Περιγιαλίου αποδεικνύει περίτρανα ότι η άοκνη προσπάθεια των ιδρυτών του, της Πολυξένης, του συζύγου της Αλέξανδρου Ξανθάκη-σκηνοθέτη, της Γωγώς Ξανθάκη και όλων των μελών του έχει αποτελέσματα. Εκτός από τη γνωριμία του Κορινθιακού κοινού με σημαντικές θεατρικές παραστάσεις και έργα που παρουσιάζει κάθε χρόνο, «χτίζει» χαρακτήρες, εκπαιδεύει, μορφώνει, ανοίγει δρόμους, είναι μία κυψέλη πνεύματος και πολιτισμού, στην οποία όλοι οι φιλότεχνοι της Κορινθίας, ανεξαρτήτως ηλικίας, πολιτικών - θρησκευτικών πεποιθήσεων, μορφωτικού επιπέδου, σπεύδουν να γευτούν λίγο από το «μέλι» της.
Σπουδαία η αναγνώριση του συνολικού έργου του Θεάτρου Περιγιαλίου, αφού κατάφερε να γεμίσει σχεδόν το θέατρο «Ειρήνη Παπά», το οποίο γεμίζει συνήθως με τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Και τονίζω το «σπουδαία», διότι είδα ανθρώπους από τους περισσότερους θεατρικούς ομίλους της περιοχής μας, δηλαδή -θα μπορούσα να πω- από τους «Ανταγωνιστές» Φορείς να παρακολουθούν και να χειροκροτούν την παράσταση. Σπανίζει αυτό στις μέρες μας!
Η Πολυξένη και η ομάδα της, όμως, το πέτυχε! Πέτυχε να ενώσει τις δυνάμεις πολιτισμού του τόπου μας και να δημιουργήσει μία Κοινότητα που λατρεύει τη θεατρική δημιουργία, ακόμη κι όταν μιλάμε για διαφορετικούς, ανεξάρτητους νομικά φορείς.
Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία του Θεάτρου Περιγιαλίου! Αποτελεί πια την «Κορινθιακή Σχολή θεάτρου», την οποία καλούνται τα «παιδιά» της – οι θεατρόφιλοι δημιουργοί άλλων φορέων να την ξεπεράσουν μέσα από μία όμορφη, δημιουργική άμιλλα.
Ταυτότητα Παράστασης: Σκηνοθεσία, κινησιολογία: Πολυξένη Ορκοπούλου-Ξανθάκη
Κεμετζές (Λύρα Ποντιακή): Γιώργος Μιχαηλίδης, Τύμπανο: Στέφανος Εξαδάκτυλος, Κοστούμια: Ελένη Χαζάπη, Σκηνικά, φωτισμοί: Μπάμπης Ορκόπουλος, Βοηθός σκηνοθέτη: Βενετία Μπαλάφα, Παίζουν: Ποσειδώνας: Χρήστος Πετρόπουλος, Αθηνά: Άννα-Μαρία Σακελλαρίου, Εκάβη: Πολυξένη Ορκοπούλου-Ξανθάκη, Ταλθύβιος: Μπάμπης Τσόγκας
Κασσάνδρα: Ελισάβετ Πανταζόγλου, Ανδρομάχη: Γιώτα Παπαναγιώτου, Αστυάνακτας: Ο μικρός Παναγιώτης Μαυρέλης, Μενέλαος: Χρόνης Σιφακάκης, Ελένη: Αναστασία Φέκου, Στρατιώτες: Θανάσης Κατσίγιαννης, Μιχάλης Οικονομόπουλος, Γιάννης Γκούτσης, Χρήστος Εξαδάκτυλος, Σκλάβες Τρωαδίτισσες: Δέσποινα Μπίσδα, Ευαγγελία Παπακωνσταντίνου, Αργυρώ Καρρά, Κωνσταντίνα Σωτηροπούλου, Λιάνα Σπηλιοπούλου, Στέλλα Τζήμου, Αγγελική Τόγια, Κατερίνα Κριτσώνη, Εύα Μίλικ, Έφη Κελλάρη, Χρυσούλα Μπαναχάρη, Νεφέλη Γέρου, Βάσια Εξαδάκτυλου.
Συγχαρητήρια σε όλους για τις «Τρωαδίτισσες» που μας προσφέρατε!
Συγχαρητήρια για το συνολικό έργο σας!
* Εύη Κοκκίνου - Κελλάρη
Δικηγόρος - Διαμεσολαβήτρια
Msc Διοίκηση Τουρ/κών
Επιχειρήσεων
Απ. Παύλου 40, Κόρινθος
τηλ. 27410 84568
6944964225
email: ekokklaw@otenet.gr,
https:/evikokkinoulaw.gr