Η τελική συμφωνία για το κλίμα δεν χρειάζεται να είναι
δεσμευτική διότι πλέον, η πολιτική βούληση είναι υψηλή και όλοι
γνωρίζουν τις συνέπειες της «μη δράσης» για την προστασία του κλίματος,
είπε σε αποκλειστική συνέντευξη στην EurActiv στις Βρυξέλλες ο Υπουργός Γεωργίας των ΗΠΑ, Τομ Βίλσακ. Ο Τομ Βίλσακ είναι Υπουργός Γεωργίας των ΗΠΑ από το 2009 στην κυβέρνηση του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.
Μίλησε στο Σαράντη Μιχαλόπουλο για την EurActiv.
Οι διαπραγματεύσεις της COP 21 μόλις αρχίσαν στο Παρίσι. Ο Τζον Κέρι δήλωσε πρόσφατα ότι οι συνομιλίες για την αλλαγή του κλίματος των Ηνωμένων Εθνών δεν θα καταλήξουν σε μια νομικά δεσμευτική συνθήκη. Πώς μπορεί αυτό να διασφαλίσει τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε παγκόσμιο επίπεδο;
Ο Πρόεδρος Ομπάμα όρισε έναν επιθετικό στόχο για τις ΗΠΑ και πρότεινε οι εκπομπές μας να μειωθούν κατά 26-28% μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια με βάση τα επίπεδα του 2005. Και έχει χρησιμοποιήσει την εν λόγω οδηγία ως έναν τρόπο για να συζητήσουμε τη δυνατότητα με την Κίνα, την Ινδία και άλλους μεγάλους ρυπαντές να αναλάβουν παρόμοια είδη δεσμεύσεων.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερη συνειδητοποίηση εκ μέρους της παγκόσμιας κοινότητας, μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση σχετικά με την ανάγκη για δράση, και μεταξύ των σημαντικών παραγωγών εκπομπών.
Και νομίζω ότι βλέπετε δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί από χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ινδία, οι οποίες θα κάνουν τελικά τη διαφορά.
Σε ό, τι αφορά τη γεωργία, οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να διπλασιάσουν το ποσοστό της μείωσης των εκπομπών για τα επόμενα δέκα χρόνια. Έχουμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο που βασίζεται σε δέκα στάδια, και έχουμε συγκεκριμένους στόχους σε ετήσια βάση που θέλουμε να πετύχουμε προκειμένου να είμαστε σε θέση να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο μείωσης το οποίο θα είναι το ισοδύναμο με 120 εκατομμύρια μετρικούς τόνους ισοδυνάμων CO2.
Αυτό θα αντιπροσωπεύσει περίπου το 2% των μειώσεων των εκπομπών, το οποίο είναι προς την κατεύθυνση που έθεσε ο Πρόεδρος.
Επομένως, πιστεύετε ότι η πολιτική βούληση είναι υψηλή ώστε η τελική συμφωνία δεν χρειάζεται να είναι δεσμευτική;
Νομίζω ότι η πολιτική βούληση είναι υψηλή, και νομίζω ότι οι συνέπειες της μη δράσης κατανοούνται καλύτερα σήμερα από ό,τι ίσως σε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή.
Θυμάμαι όταν πήγα στην πρώτη μου συνάντηση COP, η οποία ήταν στη Δανία πριν από αρκετά χρόνια, νομίζω ότι δεν υπήρχε γενική ευαισθητοποίηση και εκτίμηση για τις συνέπειες της μη δράσης.
Όπως έχουμε δει, οι πάγοι λιώνουν. Στις ΗΠΑ, έχουμε δει ιστορικά υψηλές θερμοκρασίες, και αρχίζουμε να βλέπουμε πλέον ξηρασίες, (και) πιο έντονες καταιγίδες.
Όσον αφορά στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια, τι θα προτείνατε να κάνει ο γεωργικός τομέας της ΕΕ, προκειμένου να «παράγει περισσότερα με λιγότερα»; Είναι οι Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί η λύση ;
Στις ΗΠΑ, είμαστε υπέρμαχοι των ΓΤΟ, θεωρούμε είναι ένας από τους πολλούς τρόπους για να παράγουμε τρόφιμα. Σίγουρα δεν είναι ο μόνος τρόπος, σίγουρα δεν είναι ο αποκλειστικός τρόπος, αλλά μια διαδικασία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Πιστεύουμε ότι υπάρχουν οφέλη για τους ΓΤΟ όσον αφορά στην αύξηση της παραγωγικότητας, στη μείωση των εισροών, στη λιγότερη εξάρτηση από χημικά προϊόντα και φυτοφάρμακα. Με την πάροδο του χρόνου, υπάρχει δυνητικά πιο θρεπτική πυκνότητα στα τρόφιμα που παράγονται.
Γι ‘αυτό πιστεύω ότι είναι μέρος της λύσης, αλλά με κανένα τρόπο δεν είναι η μόνη απάντηση. Θα πρέπει να συμπληρωθεί με αειφόρες πρακτικές. Θα πρέπει να συμπληρωθεί με εμπορικές συμφωνίες που θα επιτρέπουν την ελεύθερη ροή αγαθών και των υπηρεσιών σε διασυνοριακό επίπεδο.
Θα πρέπει να συμπληρωθεί με τη συνέχιση της έρευνας σε πιο καινοτόμες πρακτικές στον τομέα της γεωργίας, θα πρέπει να συνδυαστεί με την πχ δραστηριοποίηση των ΗΠΑ στην παροχή βοήθειας στις αναπτυσσόμενες χώρες ώστε να είναι πιο παραγωγικές με τη χρήση συμβατικών μεθόδων.
Έτσι, δεν υπάρχει μόνο μία λύση εδώ. Είναι μέρος μιας μεγαλύτερης, πιο ολοκληρωμένης προσέγγισης.
Αναφέρατε τις εμπορικές συμφωνίες. Είστε αισιόδοξος για τις επιπτώσεις της Συμφωνίας Ελευθέρου Εμπορίου ΕΕ-ΗΠΑ στον τομέα της γεωργίας; Θα δώσει την απαραίτητη ώθηση στον αγροτικά τομέα και για τις δύο πλευρές του Ατλαντικού;
Αν η συμφωνία είναι δομημένη σωστά, ναι. Για να είναι επιτυχής, θα πρέπει να είναι.
Η εμπειρία μας με άλλες εμπορικές συμφωνίες παρόμοιας φύσης, η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (NAFTA), για παράδειγμα, με ωθεί να πω ότι στην πραγματικότητα οι εμπορικές συμφωνίες μπορεί να είναι επωφελείς για όλες τις πλευρές. Δεν πρέπει απαραίτητα να είναι μια κατάσταση όπου θα κερδίσει κάποιος και θα χάσει κάποιος άλλος. Είναι μια κατάσταση όπου μπορούμε να επεκτείνουμε τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων και στις δύο πλευρές του ωκεανού.
Πάντα θα είναι μια σημαντική η αγορά των ΗΠΑ για τα υψηλής αξίας προϊόντα της ΕΕ. Νομίζω, επίσης, ότι υπάρχουν ευκαιρίες στην αγορά, προφανώς εδώ στην ΕΕ, για τα προϊόντα των ΗΠΑ. Και νομίζω ότι στο τέλος της ημέρας, το καλύτερο σύστημα είναι αυτό που παρέχει μια ποικιλία επιλογών και αρκετές πληροφορίες για τους καταναλωτές πριν προβούν σε μια τεκμηριωμένη επιλογή και, στη συνέχεια, η αγορά θα αποφασίσει. Η αγορά κάνει συνήθως μια αρκετά καλή δουλειά σε τέτοιου είδους αποφάσεις.
Η ένωση των Ευρωπαίων Αγροτών, Copa–Cogeca, πρόσφατα εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι οι εξαγωγές φρούτων και λαχανικών της ΕΕ έχουν μπλοκαριστεί από το «δαπανηρό και επαχθές γραφειοκρατικό σύστημα των ΗΠΑ». Ένας περιορισμένος αριθμός προϊόντων επιτρέπεται να εισέλθει στην αγορά των ΗΠΑ μετά από μια διαδικασία «προ-κάθαρσης» μέσω του λιμανιού της Φιλαδέλφειας. Είναι οι ΗΠΑ έτοιμες να ανοίξουν περισσότερα λιμάνια στα προϊόντα της ΕΕ, ως μέρος των διαπραγματεύσεων της ΤΤΙΡ;
Δεν είμαι εξοικειωμένος ακριβώς με τις διαδρομές πλοήγησης για ένα προϊόν που μπαίνει στις ΗΠΑ, προφανώς έχουμε πολλά λιμάνια.
Αλλά θα ήθελα να πω ότι οι ΗΠΑ έχουν ένα σύστημα που πιστεύουμε ότι τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πιο αποτελεσματικό. Είναι ένα σύστημα το οποίο είναι σημαντικό για εμάς να διατηρήσουμε την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και την ασφάλεια των προϊόντων που καταναλώνονται από τους Αμερικανούς, ανεξάρτητα από την πηγή.
Και συνεχίζουμε να εργαζόμαστε για να κάνουμε τα συστήματα πιο αποτελεσματικά. Αυτό πρέπει πάντα να είναι ο στόχος.
Έχουμε μια ενισχυμένη προστασία όταν πρόκειται για ρυθμιστικά συστήματα από την άποψη της επεξεργασίας, και έτσι έχουμε εμπλακεί σε μια διαρκή διαδικασία βελτίωσης των μεθόδων.
Επομένως, δεν είμαι βέβαιος για το συγκεκριμένο ζήτημα που έχει εκφραστεί, αλλά μπορώ να σας πω ότι κάνουμε βήματα για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί, και γνωρίζω ότι τα λιμάνια μας αρχίζουν να επενδύουν και να διασφαλίζουν ότι θα είναι σε θέση να διαχειρίζονται τους όγκους προϊόντων.
Δεν ήξερα ότι η Φιλαδέλφεια είναι το μόνο λιμάνι. Αυτό με εκπλήσσει.
Τι γίνεται με το σύστημα των γεωγραφικών ενδείξεων της ΕΕ; Οι Ευρωπαίοι δίνουν ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό το θέμα στις συνομιλίες της ΤΤΙΡ.
Σεβόμαστε την έννοια ότι τα εμπορικά σήματα, ενδείξεις που οδηγούν σε υψηλότερη αξία στην αγορά, είναι κάτι που προφανώς κάποιοι θέλουν να προστατεύσουν.
Θέλουν να προστατέψουν την υψηλή προστιθέμενη αξία. Η ανησυχία μας είναι ότι με αυτό τον τρόπο, θα καταστεί δύσκολο αν όχι αδύνατο για τα προϊόντα που έχουν διατεθεί στην αγορά με το ίδιο όνομα για δεκαετίες τώρα, να εισέλθουν στην αγορά και έτσι θα πρέπει να εμποδιστεί η είσοδός τους.
Έτσι, η πρόκληση εδώ είναι να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο τα προϊόντα που παράγονται σε συγκεκριμένες περιοχές στην Ευρώπη μπορούν να προστατεύονται, χωρίς να σημαίνει παράλληλα ότι αποκλείουμε τη δυνατότητα των αμερικανικών προϊόντων ίδιας ή παρόμοιας φύσης να εισέρχονται στην αγορά.
Πιστεύουμε ότι στις ΗΠΑ το σύστημα εμπορικών σημάτων, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία από μια σειρά προϊόντων στην Ευρώπη που επιδιώκουν ένδειξη γεωγραφικής προστασίας, είναι ένας τρόπος για να περπατήσουμε τη λεπτή γραμμή της προστασίας της αξίας, αλλά δεν το κάνουμε εις βάρος των άλλων παραγωγών οι οποίοι έχουν χρησιμοποιήσει το όνομα του προϊόντος για αρκετό καιρό.
Πιστεύουμε, επίσης, ότι η συμφωνία που έγινε πρόσφατα «Δια-Ειρηνική Εταιρική Σχέση» (TTP) δημιουργεί ένα σύστημα διπλής διαδικασίας που δεν ήταν διαθέσιμο πριν, στο οποίο οι άνθρωποι μπορούν να αμφισβητούν το κατά πόσον ή όχι κάτι δικαιούται την ένδειξη γεωγραφικής προστασίας. Αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο.
Δεν είναι ένα εύκολο θέμα. Είναι ένα θέμα που θα απαιτήσει πολλή δουλειά, και δημιουργική σκέψη προκειμένου να προστατέψουμε την αξία, αλλά δεν θέλουμε να το κάνουμε σε βάρος των προϊόντων που έχουν διατεθεί στην αγορά υπό την ονομασία αυτή για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ποιά τα οφέλη της Συμφωνίας Ελευθέρου Εμπορίου για τις ευρωπαϊκές χώρες;
Νομίζω ότι το εμπόριο, σε γενικές γραμμές, είναι θετικό για τις χώρες σε μια εμπορική συμφωνία, επειδή σταθεροποιεί τις ευκαιρίες της αγοράς. Έτσι, αν υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην εγχώρια αγορά, δεν χρειάζεται να εξάγουν. Αν υπάρχει χαμηλή ζήτηση στην εγχώρια αγορά, διότι η οικονομία έχει δυσκολίες, οι καταναλωτές έχουν δυσκολίες να κάνουν αγορές, τότε έχεις μια πρόσθετη ευκαιρία αγοράς που είναι διαθέσιμη στους παραγωγούς για να σταθεροποιηθούν οι τιμές τους, ώστε να μην δουν υψηλή μεταβλητότητα, και μεγάλες διακυμάνσεις του εισοδήματος. Έτσι το νούμερο ένα είναι η σταθεροποίηση των αγορών και των εισοδημάτων.
Δεύτερον, υπάρχουν θέσεις εργασίας που συνδέονται με τις εξαγωγές και τις εισαγωγές. Σε αμφότερες τις χώρες παραγωγής και εξαγωγής, υπάρχουν άτομα που έχουν προσληφθεί για τη μεταφορά, επεξεργασία και συσκευασία ενός προϊόντος, επομένως υπάρχουν θέσεις εργασίας που συνδέονται με τις εμπορικές συμφωνίες.
Στην Αμερική, υπάρχουν 11 εκατομμύρια άνθρωποι που απασχολούνται ως αποτέλεσμα των εμπορικών συναλλαγών. Στον τομέα της γεωργίας, είναι περίπου 1 εκατομμύριο, που είναι περίπου ισοδύναμο με τον αριθμό των γεωργών που παράγουν το μεγαλύτερο μέρος του προϊόντος που αποτελεί αντικείμενο εξαγωγών. Έτσι, οι εμπορικές συμφωνίες δημιουργούν επίσης απασχόληση.
Το εμπόριο έχει, επίσης, την τάση να προωθεί την καινοτομία. Διότι όταν έχεις καταναλωτές που έχουν την επιλογή και την ποικιλία, προφανώς δεν έχει ως αποτέλεσμα οι καταναλωτές να πληρώνουν περισσότερα για ένα προϊόν, επειδή έχουν τη δυνατότητα να πάνε σε διαφορετικά μέρη για να αγοράσουν ένα προϊόν. Επομένως, υπάρχει ανταγωνισμός των τιμών.
Και ως εκ τούτου, προκειμένου να είσαι ανταγωνιστικός θα πρέπει να στραφείς στις καινοτομίες, σε τρόπους για να είσαι πιο αποτελεσματικός και να παράγεις με λιγότερα. Το εμπόριο έχει την τάση να προωθεί την καινοτομία.
Και εν συνεχεία είναι μεταξύ χωρών. Οι εμπορικές συμφωνίες ενισχύουν τις σχέσεις, δεδομένου ότι δημιουργούν συνεχή επικοινωνία που αναπτύσσει προσωπικές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα των επιχειρήσεων.
Έτσι καθίσταται εξαιρετικά απίθανο να υπάρξει μια τέτοια μεγάλη διαφωνία με μια χώρα και να σταματήσει η επικοινωνία. Και προφανώς, όταν δεν βγαίνεις από τη συζήτηση αλλά παραμένεις σε αυτή, πάντα βρίσκεις λύσεις στα προβλήματα.
Ως εκ τούτου, βοηθά επίσης στην ενίσχυση των διακρατικών σχέσεων.
Γιατί οι ΗΠΑ πρόσφατα αποφασίσαν να επιβάλλουν επιπλέον δασμούς στις εξαγωγλες βουτύρου και κρέμας γάλακτος της ΕΕ;
Θέλω να είμαι σαφής. Αυτό το μέτρο δεν στρεφόταν κατά της ΕΕ. Έχει προφανώς επίπτωση στα προϊόντα βουτύρου από την ΕΕ, αλλά δεν ήταν στόχος η ΕΕ.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Είδαμε μια αύξηση 150% στις εισαγωγές, έτσι με άλλα λόγια, είδαμε μια πλημμύρα προϊόντων να εισέρχονται σε μη φυσιολογικά επίπεδα σε μια στιγμή που οι παραγωγοί στις ΗΠΑ ένιωθαν αγχωμένοι. Γνωρίζω ότι και εδώ στην ΕΕ, οι παραγωγοί ένιωθαν αγχωμένοι εξαιτίας των ρωσικών ενεργειών.
Έτσι, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου μας δίνει την άδεια υπό τις συνθήκες αυτές, όταν υπάρχει μεγάλη αύξηση των εισαγωγών, να επιβάλουμε για περιορισμένο χρονικό διάστημα ένα πρόσθετο κόστος για τα εισαγόμενα προϊόντα.
Το εν λόγω κόστος εκτιμήθηκε σε ποσοστό σημαντικά χαμηλότερο από αυτό που θα είχε εγκριθεί από τον ΠΟΕ ως το μέγιστο ποσό και έχει οριστεί να λήξει στις 21 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους. Έτσι παρείχε κάποια σταθερότητα, ισορροπία στις αγορές μας και είναι εντός του καθεστώτος του ΠΟΕ.
Σαράντης Μιχαλόπουλος
euractiv.gr
