Ευχαριστώ την Ελλάδα του Γρηγόρη που τον ταξίδεψε στην αθανασια
Με εκτιμηση
Αννα Μπιθικωτση
Μεγάλη Τρίτη και 10 Χρόνια χωρίς το Γρηγόρη Μπιθικώτση
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης , ο άνθρωπος , ο ρεμπέτης , ο σερ, είναι εδώ , σε κάθε δέντρο που δε βολεύετε με λιγότερο ουρανό, στα σίδερα και στη φωτιά, στα χρυσοπράσινα φύλλα, στις φτωχογειτονιές, στο Πολυτεχνείο στους καημούς και στις χαρές, στις θάλασσές μας , στα αετόμορφα βουνά μας, στις υπόγειες ταβέρνες, στις καρδιές μας …
Γρηγόρη της Ελλάδας, είσαι τα καλύτερά μας χρόνια, τα νιάτα μας, τα όνειρά μας, οι ελπίδες μας, οι προσδοκίες μας, η αισιοδοξία μας, το τσιγάρο μας για εκείνα που θα ΄ρχονταν και που θέλαμε να τα κερδίσουμε. Γιατί, το χελιδόνι δεν ήταν μόνο ένα με σένα αλλά πολλά, χιλιάδες. Και η άνοιξη όχι μόνο ακριβή αλλά πλουμιστή στα χρώματά της και εμείς βιαζόμασταν, όπως κάνουν πάντα τα νιάτα και ας ήταν βγαλμένα μέσα από πολέμους αλλοφύλων και εμφυλίων.
Άρχοντα με το γαρίφαλο στο πέτο, όταν μας σφίγγουν το χέρι πάντα θα είσαι Παρών.
Φωνή της απεραντοσύνης, των πελάγων κι ας έλεγες πως το πέλαγο είναι μικρό και είχες δίκιο, είναι μικρό, πολύ μικρό και δεν μπορεί να χωρέσει την απουσία σου.
Υπερασπιστή των αδικημένων για την άπονη ζωή και όπως είπες κάποτε, όταν δεν υπάρχουν ηγέτες, ο λαός μπορεί να σηκωθεί πάντα ψηλότερα και με τη δική του φωνή να γίνει μπροστάρης – πρωταγωνιστής διεκδικώντας τα δίκια του.
Σου γράφω όλα αυτά όχι γιατί ταξίδεψες στην αθανασία, μιας και εσύ δεν έφυγες από κοντά μας ποτέ, μόνο που θα ΄θελα σαν θα΄ ρθει και η δική μου ώρα και το χώμα θα σκεπάσει το κορμί μου, τα τραγούδια σου και η φωνή σου να με συνοδεύσει σε αυτή την τελευταία μου σύναξη. Τίποτα άλλο … μόνο η φωνή σου.
Αυτά όλα που είπες είναι το πραγματικό αλληλούια, ο πραγματικός αποχαιρετισμός αξιοπρέπειας σε αυτά που αγαπήσαμε, αγαπάμε και θα αγαπήσουμε και που συνοψίζονται στο βίο του καθενός μας.
Σε ευχαριστούμε Γρηγόρη,
σε ευχαριστώ, σε χιλιοευχαριστώ για όλα ακριβέ μου πατέρα.
Η κόρη σου Άννα
