Γράφει ο
Γεώργιος Εμ.
Δημητράκης
Ο μέγας
φιλόσοφος Πυθαγόρας έλεγε, ότι οι αριθμοί καθορίζουν την τάξη και την αρμονία
του Σύμπαντος. Επάνω λοιπόν σε αυτούς στηρίζονται και οι αρετές, οι αρχές και
οι αξίες των ανθρώπων. Αυτές γιγάντωσαν τον δυναμισμό των προγόνων μας. Ο
δυναμισμός αυτός έσπρωξε τους προγόνους μας και εις την δημιουργία εκατοντάδων
αποικιών εις τον τότε κόσμο, διότι δεν τον χωρούσε η Πατρίδα μας.
Η ζωή, η τύχη
και το μέλλον κάθε Πολιτείας, καθορίζεται από τις εξάρσεις των συμπεριφορών,
των πράξεων, των ενεργειών των κυττάρων εκάστης κοινωνίας. Δηλαδή, για να είναι
κανείς πιο σαφής, από τον κάθε άνθρωπο που θέλει να είναι μέλος της κοινωνίας. Η
ένταξη του καθενός από εμάς εις αυτήν απαιτεί όμως ήθος και τεράστια ευθύνη.
Ανεξαρτήτως
των λόγων και των σκοπιμοτήτων που οδήγησαν την χώρα μας το έτος 1981 εις την
ένταξη της εις την Ε.Ε. και αργότερα εις την Ευρωζώνη, χωρίς τώρα να κρίνουμε
και να κάνουμε την παραμικρή αναφορά σε αυτά, οφείλουμε να επικεντρωθούμε τώρα
εις τα μετέπειτα συμβάντα, τα οποία ευθύνονται για την ολέθρια πορεία της χώρας
μας. Ποία είναι όλα αυτά που οδήγησαν
εις τις εξάρσεις οι οποίες αναπόφευκτα
χρεοκόπησαν την χώρα μας.
Ο στείρος και
αρρωστημένος κομματισμός και η εσφαλμένη από εμάς τους Έλληνες αντίληψη περί
αυτού, δημιούργησε την τεράστια διόγκωση του στενού και ευρύτερου Δημόσιου
Τομέα. Η ανεξέλεγκτη εις αριθμόν επάνδρωση αυτού από κομματικούς
πελάτες-ψηφοφόρους, εις την πλειοψηφία ανειδίκευτους αλλά υπάκουους εις την
κομματική πειθαρχία, είχε ως συνέπεια όχι μόνον την παράλυση της Κρατικής
Διοίκησης, αλλά παράλληλα και την εμπέδωση της ασυδοσίας, της ανυπακοής
απέναντι των Νόμων, την διόγκωση και εξάπλωση αυτής της διαφθοράς, της
διαπλοκής και της φοροδιαφυγής. Όμως όλα αυτά κάτω από την ομπρέλα της κομματικής
καταγωγής και προστασίας. Οι ολέθριες εξάρσεις συνεχίζονται και με την εισροή τεραστίων
κεφαλαίων από την Ε.Ε. και τις ανεξέλεγκτες συνάψεις Δανείων με ξένες Τράπεζες,
τα οποία γιγάντωσαν τώρα την διαφθορά
και την φοροδιαφυγή σε μία Λερναία Ύδρα, η οποία άπλωσε τα πλοκάμια της και εις
τον ιδιωτικό τομέα π.χ. την Ελληνική
Οικονομία, τελικώς εις ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Ως εκ τούτου, η καταστροφή
της χώρας μας, και τώρα και η διεθνής απομόνωση αυτής οφείλονται εις τις
ολέθριες εξάρσεις όλων αυτών των δικών μας και μόνον συμπεριφορών.
Δεν έχουν
άδικο όλοι οι άλλοι, π.χ. οι ξένοι πολιτικοί, οι διεθνείς οικονομικοί αναλυτές,
οι συνομιλητές μας εις τις διαπραγματεύσεις, αλλά και οι άλλοι λαοί, ότι η κρίση χρέους της χώρας μας αποτελεί μία
μοναδική εξαίρεση και παγκόσμια πρωτοτυπία. Ότι αυτή οφείλεται αποκλειστικώς
και μόνον εις την διαφθορά και την φοροδιαφυγή, με τεράστιες παρενέργειες και ολέθριες
συνέπειες εις την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πνευματική ζωή της χώρας,
αλλά και εις το ήθος των πολιτών.
Όμως εξ
ανάγκης, λόγω τώρα της διογκούμενης πιέσεως της χώρας μας από την Ευρώπη και
τους διεθνείς παράγοντες, ακόμη και από τις ΗΠΑ, η πολιτική μας ηγεσία
αναγνωρίζει για πρώτη φορά το πρόβλημα
της τεράστιας διαφθοράς και φοροδιαφυγής, και υπόσχεται την καταπολέμησή της. Το ερώτημα όμως το οποίο τίθεται τώρα είναι. Ποίος από εμάς έχει το ηθικό
ανάστημα και την δύναμη, για να αντιμετωπίσει την Λερναία Ύδρα η οποία εδώ και
34 ολόκληρα χρόνια κατατρώγει λυσσωδώς όλους μας, σάρκα και οστά, αυτή την ίδια
την ψυχή μας, αλλά και το τελευταίο ευρώ, και η οποία δεν άφησε τίποτε όρθιο, αλλά και κανέναν από εμάς ηθικώς αλώβητο;
Όποιος από
εμάς έχει το θάρρος να αναφέρει τώρα δημοσίως,
ότι εμείς και μόνον και ουδείς άλλος ευθύνεται για την κατάντια μας,
διατρέχει τον κίνδυνο να τον κατασπαράξουν όλοι οι άλλοι, και κυρίως οι
υπαίτιοι, και να το στείλουν εις τα Τάρταρα. Όμως, ενώ η Πατρίδα μας βυθίζεται
εις το χάος, η προπαγάνδα αποπροσανατολισμού από τους πραγματικούς υπαίτιους,
και ο δήθεν «από αέρος ψεκασμός που υφίσταται ο λαός μας(!)», συνεχίζει το
καταστροφικό της έργο. Για την κατάντια της χώρας μας φταίνε τώρα οι άλλοι. Φταίνε
οι ενεργοί, δραστήριοι και υπεύθυνοι πολίτες των άλλων χωρών οι οποίοι εκλέγουν
πολιτικούς για να καταστρέφουν την χώρα μας. Και εμείς πιστεύουμε όλες αυτές
τις αήθεις χυδαιότητες, με όλη μας την αφέλεια και απάθειά μας.
Διότι εάν ένας
άνθρωπος διάγει άσωτο βίο, καταστρέφει την υγεία και την ψυχή του, και οι
μακροχρόνιες μεταστάσεις της ασθένειάς του τον οδηγούνε εις τον αναπόφευκτο
θάνατο, για αυτό δεν ευθύνονται οι άλλοι, ούτε οι ιατροί, αλλά ούτε και οι
νεκροθάφτες. Οι οποίοι εκ του λόγου αυτού αναπόφευκτα κερδίζουν από την κατάντια
και τον θάνατο του άλλου. Έτσι συμβαίνει και εις την παγκόσμια πολιτική, αλλά
τώρα και με την δύσμοιρη Πατρίδα μας την
οποία δεν αγαπάμε εμείς οι Έλληνες. .
Όμως εις απάντηση όλων εκείνων που δεν
αντέχουν ούτε αυτή την αλήθεια, ακόμη
και σήμερα που η χώρα μας βιώνει την μεγαλύτερη τραγωδία, την ανείπωτη ένδεια, ταπείνωση
και εθνική απομόνωση, η πρωτοφανής σιωπή, απάθεια και αδιαφορία της ελληνικής
κοινωνίας, αποτελεί την μοναδική και
αδιαφιλονίκητη απόδειξη της δικής μας και μόνον ενοχής και συλλογικής ευθύνης.
Γεώργιος Εμ.
Δημητράκης
Υποσημείωση: Ο
αρθρογράφος διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές, Οικονομικές Επιστήμες
και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Πολιτιστική Κληρονομιά εις την Αθήνα.
Απασχολήθηκε επί 5 χρόνια εις την Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας
