Πηγή: www.romfea.gr
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου
Το θέμα της καταργήσεως της αργίας κατά την ημέρα της Κυριακής επανήλθε στην επικαιρότητα! Το άθεο πλέον Ελληνικό Κράτος με Νόμο που ψηφίσθηκε από την Βουλή των Ελλήνων κατήργησε της αργία της Κυριακής και διέταξε τους καταστηματάρχες να τηρούν ανοικτά τα καταστήματά τους κατά την ημέρα της Κυριακής. Το μέτρον άρχισε να εφαρμόζεται «πιλοτικά», δηλ. δοκιμαστικά, σε επτά περιοχές της Χώρας.
Εναντίον του Νομοσχεδίου, όταν τούτο συνεζητείτο, είχαν ταχθή πολλοί παράγοντες, όχι όμως και η Μητέρα Εκκλησία!!!!!
Οι εργαζόμενοι είχαν πραγματοποιήσει διαδηλώσεις εκεί καπου στην οδό Ερμού των Αθηνών! Οι καταστηματάρχες με πολλούς τρόπους είχαν διαμαρτυρηθή δημοσίως!
Οι Εμπορικοί Σύλλογοι επίσης με ψηφίσματά τους είχαν ταχθή κατά του Νομοσχεδίου! Μόνον η φωνή της Μητρός Εκκλησίας δεν είχε ακουσθή! Τελικά οι Σύλλογοι των Εμπο-ϋπαλλήλων έκαμαν προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Και εκέρδισαν!
Το Σ.τ.Ε. με απόφασή του της 11ης Σεπτεμβρίου εκήρυξε παράνομη της κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και έτσι ανεστάλη η εφαρμογή του Νόμου!
Το Σ.τ.Ε αναγνωρίζει ότι η αργία της Κυριακής είναι αναγκαία για λόγους «οικογενειακής συνοχής» και «εκκλησιασμού», όπως μας πληροφορεί η Romfea.gr, η οποία μάλιστα χαρακτηρίζει ως «βόμβα» την σχετική απόφαση (βλ. 11.09.2014).
Τώρα λοιπόν μπορούμε να νοιώσουμε ανακούφιση! Διότι όταν το πρώτον ετέθη το ζήτημα είχαμε ζητήσει την έκτακτη σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας με μόνο θέμα το ζήτημα αυτό.
Για να στηρίξουμε τη θέση μας είχαμε απευθυνθή προς όλους τους αδελφούς Μητροπολίτες με την παράκληση να συνυπογράψουν το αίτημά μας. Δυστυχώς εκ των 81 Ιεραρχών μόνον ΔΕΚΑ ΠΕΝΤΕ (15) συνυπέγραψαν το αίτημά μας!
Τότε, λοιπόν, μας εκυρίευσε μια μεγάλη κατάθλιψη! Διερωτηθήκαμε: τόσοι λίγοι, λοιπόν, Ιεράρχες ενδιαφέρονται για την επικράτηση του θείου Νόμου στη ζωή των Ελλήνων;
Τόσοι πολλοί Ιεράρχες αδιαφορούν για την εφαρμογή της 6ης εντολής του Θεού, εντολής που εδόθη κάποτε από τον Επουράνιο Πατέρα Θεό στον Προφήτη Μωϋσή, γραμμένη στις δύο λίθινες Πλάκες;
Δεν αντιλέγω, καλό είναι το κοινωνικό έργο, τα συσσίτια π.χ. για τους ενδεείς, με το οποίο ασχολείται η εκκλησιαστική Διοίκηση, αλλά η εφαρμογή του θείου Νόμου δεν αποτελεί τήν πρωταρχική ευθύνη όλων μας, κληρικών και λαϊκών;
Τόσην αδιαφορίαν επιδεικνύει η Εκκλησία στην φωνή των εργαζομένων; σκεπτόμασταν τότε!
Ήλθε, λοιπόν, η Απόφαση του Σ.τ.Ε. για να αποδειχθή, ότι οι πιστοί μερικές φορές, είναι πιο πιστοί από εμέ τον Ιεράρχη, τον Μοναχό, τον εξ ορισμού αφωσιωμένο στο Χριστό και στο έργο της Εκκλησίας!
Αυτή, λοιπόν η Απόφαση είναι ένα ισχυρό χαστούκι, ένας Κόλαφος, για όλους εμάς τους Ιεράρχες με πρώτο τον υποσημειούμενο! Πρέπει να θρηνήσουμε και να ζητήσουμε δημοσίως συγγνώμην!
Αλλοιώς δεν έχουμε θέση στη Διοίκηση της Εκκλησίας! Άν δέν έχουμε τό “τσαγανό” νά αρθουμε στο ύψος των περιστάσεων, τότε πρέπει όλοι μας να παραιτηθούμε, νά φύγουμε από τήν μεγάλη αυτή ευθύνη, που μας ανέθεσε ο Πανάγαθος Θεός καί να αφήσουμε την Εκκλησία στα χέρια κάποιων άλλων πιο θαρραλέων μαχητών!
Έπειτα από τα παραπάνω ντρέπομαι που είμαι Μητροπολίτης και ευρίσκομαι «εις τύπον και τόπον Χριστού», κατά την ‘Ορθόδοξον Θεολογίαν.
Από τη θέση αυτή, ως ταπεινός και ανάξιος Αδελφός εν Χριστώ, απευθύνω έκκληση προς όλους τους ιερωμένους της Εκκλησίας της Ελλάδος, μικρούς και μεγάλους, επώνυμους και ανώνυμους, γενικώς πρός όλους τους Κληρικούς παντός βαθμού, και τούς Μοναχούς, μάλιστα δέ τους πατέρες του Αγίου Όρους, και τους παρακαλώ να εξέλθουμε από την ραστώνη και να αναλάβουμε τον ιερό ρόλο μας, δηλ. ένα ιερό αγώνα για να προστατεύσουμε την αγία Ορθοδοξία μας, αντιτασσόμενοι με κάθε νόμιμο μέσο και τρόπο σε όλους όσοι την επιβουλεύονται, μικρούς ή μεγάλους, επώνυμους ή ανώνυμους, φανερούς ή κρυφούς, οι οποίοι ευρίσκονται είτε μέσα είτε έξω από την Εκκλησία!
Να πάρουμε στα χέρια μας και πάλι το λάβαρο της εξεγέρσεως με σύνθημα: «ουκ αρνησόμεθά Σε φίλη Ορθοδοξία!»
