Το άρθρο του Δημοσθένη Δαββέτα δημοσιεύτηκε στον “Ελεύθερο Τύπο”, την Παρασκευή 1η Αυγούστου 2014
Το Ισλαμικό κράτος που πριν λίγες εβδομάδες ανακηρύχτηκε από τους Ισλαμιστές αντάρτες σ’ ένα μέρος του Ιράκ, το αυτοαποκαλούμενο «Χαλιφάτο» άρχισε ήδη να δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Στόχος: οι Χριστιανοί της Μοσούλης. Αυτοί οι τελευταίοι είναι υποχρεωμένοι ή να εγκαταλείψουν την περιοχή, ή να γίνουν μουσουλμάνοι ή να πληρώσουν βαρύ κεφαλικό φόρο.
Στα σπίτια τους δε υπάρχει γραμμένο μ’ έντονο χρώμα το γράμμα Ν, που σημαίνει «Ναζωραίος», όνομα που είχε δοθεί στον Χριστό. Αν δεν κάνουν κάτι από τα τρία παραπάνω, οι Χριστιανοί της Μοσούλης των οποίων η περίπτωση θυμίζει την συμπεριφορά των Ναζί εναντίον των Εβραίων, οδηγούνται στον θάνατο δι’ αποκεφαλισμού. Αυτός που βάζει σ’ εφαρμογή το απάνθρωπο μέτρο, είναι ο αρχηγός των ισλαμιστών ανταρτών Abu Bakr al-Baghdadi, που τον αποκαλούν Ιμπραήμ, δηλαδή Αβραάμ. Αντί το όνομα αυτό να ενώσει χριστιανούς και μουσουλμάνους, ώστε να ζήσουν μεταξύ τους ειρηνικά, παρατηρείται το αντίθετο: από 1 εκατομμύριο που ήταν πριν την Αμερικάνικη επίθεση, οι χριστιανοί του Ιράκ σήμερα αριθμούν περίπου 400.000.
Η συνεχής βία, τρόμος, απειλές, βασανιστήρια, δολοφονίες και καταδιώξεις από τους ισλαμιστές, τους έχουν οδηγήσει σε μία διαρκή έξοδο. Κι αν ως τώρα το γεγονός αυτό δεν ήταν κραυγαλέα φανερό, αλλά γινόταν ύπουλα, σήμερα μετά την ανακήρυξη του «Χαλιφάτου» είναι προκλητικά εμφανές. Ο χριστιανισμός γίνεται επίσημος εχθρός. Η διεθνής κοινότητα βεβαία χρησιμοποιεί και πάλι τα παχιά λόγια. Και τόσο καιρό τώρα δεν άκουγε τις επανειλημμένες φωνές των ιερωμένων και των θυμάτων που έκρουαν τον κώδωνα κινδύνου για ότι συμβαίνει εκεί σήμερα.
Αν και ο γραμματέας των Ηνωμένων εθνών Bak- Ki Moon, μόλις κατήγγειλε το όλο σκηνικό σαν «έγκλημα» κατά της ανθρωπότητας, αλλά και οι πολιτικοί ηγέτες των Ευρωπαίων υψώνουν τον τόνο της φωνής τους, εν τούτοις, ούτε οι διαδηλώσεις, ούτε τα δημοσιεύματα, ούτε η αρθρογραφία, μοιάζει να μπορεί ν’ αλλάξει το κλίμα της απάνθρωπης καταδίωξης-γενοκτονίας, που πραγματοποιείται τις τελευταίες εβδομάδες κυρίως στην Μοσούλη. Μήπως κάποια ομαδική σφαγή ξυπνούσε κι άλλο την ευαισθησία του χριστιανικού και πολιτισμένου κόσμου; Κι αυτό να γινόταν καλύτερα μετά τις καλοκαιρινές διακοπές για να έχουμε επιστρέψει από τα μπάνια μας; Δεν έχω όμως το δικαίωμα να συνεχίσω τον ειρωνικό μου τόνο.
Τα πράγματα είναι σοβαρά. Πριν γίνουν παγκοσμίως γνωστά τα εγκλήματα, οι μαζικές δολοφονίες και η τρομοκρατία που υφίστανται οι Χριστιανοί της Μοσούλης, ας αγανακτήσουμε, ας αντιδράσουμε, ας εμποδίσουμε αυτό το τρομερό που έρχεται. Στο όνομα της εθνικής κάθαρσης έγινε η επέμβαση της Δύσης στην Γιουγκοσλαβία. Ας βρούμε έναν άλλο τρόπο να εμποδίσουμε αυτήν την προαναγγελθείσα γενοκτονία.
