Ροδιά τετράκλωνη (Αρχιπέλαγος - 1959 & 1976)
Στίχοι: Πάνος Κοκκινόπουλος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαίρη Λίντα
Μπουζούκι: Μανώλης Χιώτης
Αχνά χαράματα, σιγά
σαν τρεμοπαίζει η Πούλια
θα μαραθούν τα γιασεμιά
θα μαραθούν τα γιούλια.
Μα εσύ θα είσαι μοναχή
γερμένη στο περβάζι
και θα θωρείς τη χρυσαυγή
τα πέπλα της ν' αλλάζει.
Ροδιά μου εσύ τετράκλωνη
στολίδι της αυλής μου
ανάπαυση της προσμονής
νεράκι της πληγής μου.
Θα 'ρθείς στο σπίτι μας ξανά
μ' εμέ να σμίξεις πάλι
και δυό κρινάκια τ' Απριλιού
να βάλεις στ' ανθογυάλι.
Στα χέρια μου σε σήκωσα
σ' ανύψωσα ως τ' αστέρια
και σμάρια να φτερούγισαν
στα στήθια περιστέρια.
Με της χαράς το ξύπνημα
με της φυγής τον πόνο
κι από τα τότε καρτερώ
το γυρισμό σου μόνο.
Ροδιά μου εσύ τετράκλωνη
στολίδι της αυλής μου
ανάπαυση της προσμονής
νεράκι της πληγής μου.
Θα 'ρθείς στο σπίτι μας ξανά
μ' εμέ να σμίξεις πάλι
και δυό κρινάκια τ' Απριλιού
να βάλεις στ' ανθογυάλι.
