Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Ντρέπομαι...

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες κάνουμε μια μικρή γιορτή στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς. Ο παππούς , ΗΡΩΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ, ζει και μας θυμίζει...
κάθε χρόνο με το δικό του μοναδικό τρόπο τα γεγονότα εκείνων των μαύρων ημερών όπως εκείνος τα βίωσε . Ρίγη δέους με διαπερνούν όσες φορές κι αν τον ακούσω . Βαθιά ευγνωμοσύνη του χρωστώ . Μόνο που φέτος ντρέπομαι να τον κοιτάξω στα μάτια ..... Παππούλη μου , εσύ την προστάτεψες τότε κι εμείς τώρα την παραδίδουμε αμαχητί στα ίδια μαχαίρια . Μεγάλη ντροπή ...

Αναγνώστρια