«Από
την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις σχολείων
στην ορεινή Κορινθία, λαμβάνω διαρκείς αγωνιώδεις εκκλήσεις από τους γονείς
σχετικά με τη διασφάλιση των μετακινήσεων των παιδιών τους. Το Υπουργείο, από
την πρώτη στιγμή που άνοιξε τον κύκλο των καταργήσεων των σχολικών μονάδων,
αντιμετώπισε το θέμα με πρωτοφανή προχειρότητα και ανευθυνότητα. Δεν άκουσε τις
διαμαρτυρίες των τοπικών φορέων και των γονέων ούτε για τα προβλήματα στέγασης,
ούτε για την υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης, ούτε για την επικινδυνότητα
των μετακινήσεων.
Βεβαίως,
έχουμε ακόμα ανοιχτά μέτωπα στο θέμα των συγχωνεύσεων, αφού σε πολλές
περιπτώσεις το Υπουργείο προχωρά στην εκτέλεση των αποφάσεων χωρίς να έχει
διασφαλίσει το κτιριακό. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου οι γονείς συναίνεσαν
στις καταργήσεις, συμφώνησαν να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολεία μακριά από
τα χωριά τους, υπό την προϋπόθεση ότι το Υπουργείο θα μπορούσε να εγγυηθεί την
ασφάλεια των μετακινήσεών τους.
Δυστυχώς,
ήδη από την αρχή της σχολικής χρονιάς αποδεικνύεται ότι το Υπουργείο ουδεμία
εγγύηση μπορεί να παρασχέσει στους γονείς. Αντίθετα, δημιουργεί στην περιφέρεια
και, ιδιαίτερα στα ορεινά απομακρυσμένα χωριά, μαθητές δύο ταχυτήτων, καθώς
αδυνατεί να περιφρουρήσει το δικαίωμά τους στην ασφαλή μετακίνηση. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξύ για τους
μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που προέρχονται από ορεινά χωριά και
μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις. Ενδεικτικά αναφέρω το πρόβλημα με τους
μαθητές νηπίου και δημοτικού από το Αγγελόκαστρο, το Αγιονόρι και το Στεφάνι.
Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα με την ασφάλειά τους, ζητήματα που σχετίζονται με την
ύπαρξη συνοδού, τη χρήση ζωνών ασφαλείας και γενικά τις προδιαγραφές που πρέπει
να πληρούνται για τη μετακίνηση μικρών παιδιών.
Η
πιο πρόσφατη εγκύκλιος για την ασφάλεια των σχολικών μεταφορών που μπόρεσα να
εντοπίσω, αναφέρει ρητά ότι όλα τα λεωφορεία που εξυπηρετούν σχολικές μεταφορές
θα πρέπει να διαθέτουν ζώνες ασφαλείας για όλους τους επιβάτες, ενώ για όλα τα
μισθωμένα λεωφορεία δημόσιας χρήσης που εξυπηρετούν σχολικές μεταφορές ισχύει η
υποχρέωση ύπαρξης συνοδού, όπως ισχύει και για τα ιδιωτικά. Αυτή τη στιγμή
κανείς δεν μπορεί να δώσει ικανοποιητική απάντηση στους γονείς που αγωνιούν,
ούτε μπορεί κανείς να τους καθησυχάσει και να εγγυηθεί την ακεραιότητα των
παιδιών τους. Για το λόγο αυτό έχω απευθυνθεί στην τροχαία, τοπικούς φορείς,
αλλά και νομικούς, προκειμένου να σχηματίσω μια εικόνα για τις υποχρεώσεις της
πολιτείας. Παράλληλα, καταθέτω επίκαιρη ερώτηση στα συναρμόδια Υπουργεία
Παιδείας και Μεταφορών, που θα συζητηθεί στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου,
προκειμένου να λάβω συγκεκριμένες και οριστικές απαντήσεις από την πλευρά της
Κυβέρνησης.»
