Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Κώστας Κόλλιας: «Οι φόβοι μας για τις σχολικές μετακινήσεις επιβεβαιώνονται»

Νέα ερώτηση κατέθεσε στο Κοινοβούλιο προς τα Υπουργεία Παιδείας, Μεταφορών και Εσωτερικών, ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας, σχετικά με τα προβλήματα που παρουσιάζονται στις μετακινήσεις των μαθητών στα ορεινά χωριά της Κορινθίας έπειτα από τις πρώτες χιονοπτώσεις. Σχετικά με το θέμα ο κ. Κόλλιας δήλωσε:
«Με το πρώτο κύμα κακοκαιρίας έγινα αποδέκτης της οργής και της αγωνίας των γονέων από χωριά της ορεινής Κορινθίας για την τύχη των παιδιών τους, τα οποία έπειτα από τις συγχωνεύσεις σχολείων αναγκάζονται να μετακινούνται υπό συνθήκες πολικού ψύχους και να εκτίθενται σε κάθε είδους κινδύνους για τη σωματική τους ακεραιότητα.
Το θέμα αναδείχθηκε και σε έγκυρα κορινθιακά μέσα ενημέρωσης, όπου οι μαρτυρίες γονέων από το Καίσαρι συνοδευόμενες από φωτογραφίες είναι άκρως ανησυχαστικές. Οι γονείς καταγγέλλουν ότι το λεωφορείο που μεταφέρει τους μαθητές δημοτικού από τους Καλλιάνους στο Καίσαρι, αδυνατώντας λόγω του χιονιού να φτάσει στο χωριό, αποβίβασε τα παιδιά στον κεντρικό δρόμο. Από εκεί περπάτησαν για κάποια απόσταση ασυνόδευτα, σε θερμοκρασίες κάτω από το μηδενός, μέχρι να τα παραλάβουν οι γονείς.
Το τι θα μπορούσε να έχει συμβεί σε παιδιά δημοτικού, που βαδίζουν χωρίς επίβλεψη ενηλίκου σε κεντρικό δρόμο με χιόνι και παγετό κανείς μας δεν θέλει να το σκέφτεται. Όμως οι γονείς στο Καίσαρι και άλλα χωριά στην ορεινή Κορινθία ζουν διαρκώς με αυτήν τη σκέψη. Τα παιδιά τους υφίστανται απερίγραπτη ταλαιπωρία για να μετακινηθούν στο σχολείο τους, υπόκεινται ούτως ή άλλως στους κινδύνους της μεταφοράς, όταν όμως ο καιρός χαλάει, η αγωνία πολλαπλασιάζεται.
Και επειδή το Υπουργείο Παιδείας, όταν προχώρησε στις συγχωνεύσεις χωρίς να λάβει υπόψη του τις επανειλημμένες εκκλήσεις των γονέων και χωρίς κανένα ορθολογισμό, επικαλέστηκε δήθεν τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δύο ερωτήματα απομένουν για την κυρία Διαμαντοπούλου: κατά ποιο τρόπο εξυπηρετείται η βελτίωση της εκπαίδευσης, όταν τα παιδιά αναγκάζονται να φύγουν άρον άρον από το σχολείο τους, επειδή στο χωριό τους άρχισε να χιονίζει; Κατά ποιον τρόπο η δυσκολία ή και αδυναμία πρόσβασης στο σχολείο διασφαλίζει την ποιότητα της παιδείας; Όλα αυτά τα είχα επισημάνει επανειλημμένα στο Υπουργείο κατά την κρίσιμη περίοδο που λαμβάνονταν οι αποφάσεις για τις συγχωνεύσεις. Δυστυχώς, η περίπτωση του Καισαρίου, αλλά και άλλων χωριών στα ορεινά της Κορινθίας, αγνοήθηκαν από την ηγεσία του Υπουργείου.
Το σύστημα των σχολικών μεταφορών ήταν εξαρχής άκρως προβληματικό, τα κονδύλια ουδέποτε επαρκούσαν για τα απαραίτητα επιπλέον δρομολόγια και τώρα, με τις συγχωνεύσεις των σχολείων και την αύξηση των αναγκών, η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου. Γι’ αυτό το λόγο, και επειδή αρνούμαι να αποδεχθώ ότι βρισκόμαστε προ τετελεσμένων γεγονότων, επανέφερα το θέμα με νέα ερώτηση, προς τρία Υπουργεία, για να ενημερωθούν οι Υπουργοί, αλλά και για να εξευρεθεί μία πραγματική λύση. Απάντηση που θα μεταθέτει τις ευθύνες στους γονείς, στα ΚΤΕΛ, τα οποία παραμένουν απλήρωτα, ή στο Δήμο και την Περιφέρεια, δεν είναι αποδεκτή. Το πρόβλημα ανήκει στην Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση αποφάσισε τις συγχωνεύσεις, η Κυβέρνηση δεν δίνει χρήματα για τις σχολικές μετακινήσεις, η Κυβέρνηση πρέπει να δώσει και τη λύση.»