Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Κάλεσμα του Βλάχου για επιστροφή της Ελλάδας στις αρχές και αξίες του Καραμανλισμού: Ναι στις συναινέσεις όχι στο λαϊκισμό, προστασία των ανθρώπων και όχι των αριθμών

karamanlis-vlahos

Με επιπολαιότητα και καιροσκοπισμό προσέγγισε το θέμα του χρέους η κυβέρνηση, αλλά ευθύνες βαρύνουν και τους δανειστές, γράφει ο βουλευτής της ΝΔ Γιώργος Βλάχος. Η χώρα χρειάζεται ευρύτατες συμμαχίες που θα βάλουν τέλος στον λαϊκισμό και κυρίως προστασία των ανθρώπων και όχι των αριθμών.

άρθρο του Γιώργου Βλάχου στο euro2day

Το Μνημόνιο ψηφίστηκε, το αδιέξοδο παραμένει…

Η επόμενη ημέρα του Eurogroup της 22ας Μαΐου, στις αποφάσεις του οποίου τόσα πολλά είχε επενδύσει η κυβέρνηση, τελικά μας βρίσκει χωρίς καμία συμφωνία για το χρέος, χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα για ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και χωρίς να έχει κλείσει ουσιαστικά η δεύτερη αξιολόγηση.
Για μια ακόμη φορά, οι εξαγγελίες αλλά και η βεβαιότητα που εξέφρασε -on camera- ο πρωθυπουργός, σχετικά με επικείμενη συμφωνία των δανειστών για
το ζήτημα του ελληνικού χρέους αποδείχθηκαν στην πράξη πέρα για πέρα αναληθείς.
Δυστυχώς, όχι μόνο δεν λήφθηκαν συγκεκριμένες αποφάσεις για τα σημαντικά αυτά ζητήματα, αλλά η Ελλάδα καλείται τα επόμενα χρόνια να υλοποιήσει ένα βαρύ πακέτο μέτρων, ένα νέο μνημόνιο, το τέταρτο κατά σειρά, και χωρίς καμία χρηματοδότηση.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη -όπως κατά καιρούς έχει αναδείξει η Νέα Δημοκρατία- βαρύνει πρωτίστως τους δανειστές. Έχουν σημαντική ευθύνη για την καθυστέρηση στην υλοποίηση της απόφασης για το ελληνικό χρέος, η οποία εκκρεμεί από το 2012. Σήμερα όμως περισσότερο βαρύνει την ελληνική κυβέρνηση, η οποία για ακόμη μια φορά, αποδεικνύει την επιπολαιότητα και την προχειρότητα που προσέγγισε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, η κυβέρνηση καιροσκοπικά και για μικροκομματικό όφελος καθυστερούσε συστηματικά το κλείσιμο της αξιολόγησης, ενώ έκανε το λάθος να συνδέσει το πακέτο μέτρων που θα συνόδευε τη δεύτερη αξιολόγηση με το ζήτημα του χρέους.
Το μόνο χειροπιαστό επίτευγμα της «δήθεν» διαπραγμάτευσης είναι η περικοπή συντάξεων, η μείωση του αφορολόγητου, η κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων, η μεγάλη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες αλλά και πολλά χρόνια λιτότητας με εξοντωτικά πρωτογενή πλεονάσματα, που ακόμη και οργανωμένα κράτη με στέρεα παραγωγική δομή και σταθερή ανάπτυξη θα ήταν αδύνατο να τα επιτύχουν αλλά και να τα διατηρήσουν για σειρά ετών. Άρα μιλάμε για πρωτογενή πλεονάσματα που θα προκύψουν από αφαίμαξη των μικρομεσαίων στρωμάτων, με την προϋπόθεση πάντα, ότι δεν θα οδηγηθούμε σε μεγάλες κοινωνικές -και ανεξέλεγκτες – συγκρούσεις.
Η κυβέρνηση βέβαια, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατά τη συζήτηση του τέταρτου μνημονίου στη Βουλή, απέφυγαν συστηματικά να αναφερθούν σε όλα τα επώδυνα μέτρα, παρά μόνο εστίασαν στα αντίμετρα που περιλαμβάνονταν στο σχέδιο νόμου, κάνοντας λόγο για ουδέτερο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην πράξη, καθώς για να εφαρμοστούν τα αντίμετρα, σε τρία χρόνια από σήμερα, θα πρέπει να επιτευχθούν στο ακέραιο οι στόχοι του νέου προγράμματος, αλλά και να έχουν τη σύμφωνη γνώμη των θεσμών. Πώς αλήθεια θα εφαρμοστούν τα αντίμετρα, όταν η οικονομία μας συνεχίζει να είναι σε ύφεση;
Η κυβέρνηση έχει την αποκλειστική ευθύνη για το περιεχόμενο της συμφωνίας που έφερε στη Βουλή προς ψήφιση. Η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Αντί η χώρα να έχει μπει σε ρυθμούς ανάπτυξης, σήμερα μιλάμε για πρόσθετα μέτρα. Χρειάζεται μια γενναία πολιτική, που προστατεύει τα ευπαθή κοινωνικά στρώματα, που αποποινικοποιεί την επιχειρηματικότητα, που καθιστά το κράτος λειτουργικό και φιλικό, που βάζει στο κέντρο τον άνθρωπο και όχι τους αριθμούς.
Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω πως το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρωτίστως πολιτικό. Η πατρίδα μας έχει ανάγκη από σοβαρές κοινωνικοπολιτικές συναινέσεις για τα μείζονα ζητήματα. Έχει ανάγκη από ευρύτατες συμμαχίες, που θα βάλουν τέλος στη μακρά περίοδο του λαϊκισμού.
Η Νέα Δημοκρατία κράτησε τις δυνάμεις της, παραμένει δύναμη σταθερότητας, ελπίδας και προοπτικής. Δίνει προτεραιότητα στην ανάπτυξη, δημιουργώντας το κατάλληλο κλίμα για τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.

kentrodexios.wordpress.com