
Με αυτόν τον χαρακτηρισμό, «ο στιχουργός των φτωχών», είχε χαρακτηρίσει η δημοσιογράφος Στέλλα Βλαχογιάννη
σε μια δισκοκριτική της τον Ηλία Κατσούλη. Και είχε απόλυτο δίκιο. Δεν
νομίζω ότι κάποιος του ζήτησε στίχους του και δεν κάθισε αμέσως να τους
γράψει. Η στιχουργική ήταν γι΄αυτόν ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι που του
επέτρεπε να μπεί στον ρόλο του άλλου. Καθηγητής φιλόλογος, άνθρωπος
χαμηλών τόνων, δεν έγραψε ποτέ στίχους για να βγάλει χρήματα, σε
αντίθεση με τους περισσότερους από τους ομότεχνούς του. Αυτό που τον
ενδιέφερε, πάνω απ΄όλα, ήταν το αποτέλεσμα, να γραφεί , δηλαδή, ένα καλό
τραγούδι. Χαιρόταν σαν μικρό παιδί όταν το άκουγε έτοιμο.