Οι πολιτικοί της Ευρώπης τα κάνουν όλα λάθος; Έτσι φαίνεται. Είναι όμως λάθος;
Διαλύουν χώρες (Αφγανιστάν, Ιράκ, Ουκρανία, Λιβύη, Αίγυπτο, Συρία) διαλύουν οικονομίες (Ισλανδία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία), διαλύουν κοινωνίες και βέβαια διαλύουν τις συνειδήσεις όλων μας προκαλώντας σύγχυση, ανασφάλεια, κατάθλιψη, φόβο, απόγνωση και -σαν αποτέλεσμα όλων αυτών- τυφλό μίσος.
Οι πολιτικοί του δυτικού κόσμου μοιάζουν πια να επιτίθενται στους ίδιους τους πολίτες τους. Δημιουργούν ή συμμετέχουν σε στρατιωτικούς και σε οικονομικούς πολέμους – χωρίς τη συγκατάθεση των πολιτών – για τον έλεγχο των φυσικών πόρων, για τη νομή της παγκόσμιας κυριαρχίας και του πλούτου.
Υποκριτικά διατείνονται ότι μας προστατεύουν! Στην πραγματικότητα δημιουργούν συγκρούσεις παντού και τελικά προστατεύονται μόνο οι ίδιοι με νομικά προνόμια που επινοούν συνεχώς και πάνοπλους φρουρούς (αστυνομία, ΜΑΤ, σωματοφύλακες) με δικά μας έξοδα.
Από τη μια πολιτικοί, τραπεζίτες, εκπρόσωποι του κεφαλαίου και από την άλλη εμπόριο όπλων, ναρκωτικών, εμπόριο ανθρώπων, πετρέλαιο, χρηματιστήρια, τρόφιμα.
Ποιοι ωφελούνται από τις υπόγειες διασυνδέσεις πίσω από όλα αυτά;
Ποιοι παράγουν τα όπλα, ποιοι είναι πίσω από το δουλεμπόριο, ποιοι είναι πίσω από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών και καυσίμων, ποιοι είναι οι «γύπες» στα χρηματιστήρια, ποιες πετρελαϊκές εταιρείες δραστηριοποιούνται στη Μέση Ανατολή, ποιες είναι οι πολυεθνικές πίσω από τον έλεγχο της παραγωγής της τροφής, ποια συμφέροντα πίσω από όλα τα ΜΜΕ;
Οι ερωτήσεις έχουν απαντηθεί γλαφυρά στο βιβλίο του Τζόναθαν Κόου ΤΙ ΩΡΑΙΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ! γι” αυτό και ο τίτλος.
Οι «θεσμοί» κάθε είδους δεν μας προστατεύουν πια, μας επιτίθενται. Στην Ελλάδα δεν έχουμε αυταπάτες, γιατί το ζούμε στο πετσί μας καθημερινά.
Κάθε πρωί, μια καινούργια επίθεση εξαπολύεται εναντίον μας κι εμείς προσπαθούμε να επιβιώσουμε για να την αποκρούσουμε.
Τα θύματα ανάμεσά μας πολλαπλασιάζονται με γεωμετρικό ρυθμό· εμείς αυτοκτονούμε, οι πρόσφυγες πνίγονται στη Μεσόγειο, οι Γάλλοι δολοφονούνται από φανατικούς ισλαμιστές, οι άστεγοι παθαίνουν από το κρύο και η ψυχή μας έχει πεθάνει προ πολλού.
Η Ευρώπη μετατρέπεται σε μια επικίνδυνη ήπειρο από την απληστία των ελίτ για απεριόριστη εξουσία και πλουτισμό.
Αυτές οι ελίτ δεν είναι παρά μαφιόζικες συμμορίες που διεξάγουν έναν διαρκή πόλεμο για τα συμφέροντά τους και εμείς δεν μπορούμε πια να ονομαζόμαστε πολίτες ούτε καν ανθρώπινα όντα, αλλά όμηροι, παράπλευρες απώλειες, αντικείμενα εκβιασμού, χειραγωγούμενοι υποτελείς, δούλοι, χρήσιμοι ηλίθιοι και τελικά νεκροζώντανοι υπνοβάτες στην ίδια μας τη ζωή.
Αυτό το Σ/Κ λοιπόν, που θα μας λένε οι ηγέτες όλου του κόσμου πόσο σοκαρισμένοι και θλιμμένοι είναι από τις επιθέσεις στο Παρίσι και πόσα ακόμη μέτρα θα πάρουν για να μας «προστατεύσουν» από την τρομοκρατία, ας αναλογιστούμε επιτέλους τις ευθύνες μας.
Γιατί το πλιάτσικο γίνεται πάνω στις σάρκες μας και στο μυαλό μας.
Δήμητρα
(Αγαπητή φίλη, πάντα οι πολιτικοί του δυτικού κόσμου έκαναν επίθεση στους πολίτες των χωρών τους. Απλά, πριν υπήρχε η Σοβιετική Ένωση και τους ανάγκαζε να κρατάνε τα προσχήματα -και να δίνουν κάποιες «παροχές»-, ώστε να μην δυναμώσουν τα ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα. Μετά την πτώση του Τείχους, ο καπιταλισμός παίζει πια μόνος του. Εγώ ξέρω πως όποιος παίζει μόνος του, χτυπάει πολύ άσχημα. Δεν ξέρω ποιο σχέδιο υπάρχει -εγώ βλέπω να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο-, αλλά ο καπιταλισμός καίει λάδια. Οι ηγέτες δεν είναι ηγέτες πια, αλλά ανδρείκελα των αγορών. Θα ζήσουμε όμορφες ημέρες. Όσοι καταφέρουμε να επιζήσουμε. Ας τα πάρουν όλα. Και μετά; Αλλού θα ζήσουν; Όχι, εδώ θα ζήσουν. Ανάμεσά μας. Και το μάτι μας θα έχει αγριέψει. Να είστε καλά.)
