Αφού με τη σιωπή τους και την αποδοχή τους στις κυβερνητικές αποφάσεις συνετέλεσαν στο να οδηγηθούν στο χρονοντούλαπο μεγάλα αναπτυξιακά έργα στην Πελοπόννησο και στη Μεσσηνία, όπως οδικοί άξονες που είχαν ήδη ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, αφού συνέχισαν τη συντήρηση μάταιης και ψεύτικης ελπίδας σε ανέργους, απολυμένους, διαβιούντες κάτω από το όριο της φτώχειας ή σε επιχειρηματίες που βλέπουν ότι η κρίση βαθαίνει κάθε μέρα και περισσότερο και τους οδηγεί σε απελπιστικά αδιέξοδα, προέταξαν στα αιτήματά τους τι;
Μήπως πίστεψαν πως το ΣΟΒΑΡΟ ζήτημα που απασχολεί τους πολίτες της Μεσσηνίας που τους έστειλαν να τους εκπροσωπούν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, είναι η κατάργηση του Νόμου 3772/2009 που προέβλεπε κατά τι αυστηρότερες ποινές σε όσους κατά την τέλεση συγκεκριμένων εγκλημάτων είχαν καλύψει ή αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους;
Ποια ήσαν αυτά τα αδικήματα που κινητοποίησαν τους βουλευτές και είναι σημαντικό να ξέρουμε; Η απρόκλητη σωματική βλάβη, η βαριά σωματική βλάβη, η ληστεία , η διατάραξη κοινής ειρήνης και οι διακεκριμένες περιπτώσεις φθορών. Γι’ αυτά τα αδικήματα το 2009 είχε προβλεφθεί ελαφρώς μεγαλύτερη ποινή με το συγκεκριμένο Νόμο.
Αυτό λοιπόν είναι το ΣΟΒΑΡΟ θέμα που απασχολεί τους συγκεκριμένους Μεσσήνιους βουλευτές, που δυστυχώς ως φαίνεται δεν μπορούν να ξεφύγουν από τις ιδεοληπτικές εμμονές μίας Αριστεράς του δρόμου και της επικρότησης της αναρχίας. Οι κανόνες και η τήρηση των νόμων, μάλλον φαντάζει στα μάτια των εμπνευστών της επίμαχης τροπολογίας, αναχρονιστική «συντηρητική» πρακτική που πρέπει να την παρακάμψουν.
Αφήνω στην κρίση των πολιτών της Μεσσηνίας την ενέργεια των δύο βουλευτών!
elzoni.gr