Ο Γιώργος ονειρεύεται ένα καλύτερο κίνημα από αυτό του μπαμπά του

Πρώην υπουργοί, μη επανεκλεγμένοι βουλευτές, συγγενείς των εργαζομένων στο γραφείο του Γιώργου, όλοι μαζί συμμετείχαν στη γιορτή με επίκεντρο τον υιό του Ανδρέα που έστησε άλλο ένα κίνημα. Δεν του ταίριαζε αυτό του μπαμπά του.. κι έφτιαξε ένα δικό του. Ένα καλύτερο.. Χωρίς διαρροές. Χωρίς ανατροπές. Χωρίς δολοπλοκίες. Χωρίς συμφέροντα. Όπως κατήγγειλε.


Το συνονθύλευµα «προσωπικοτήτων» στη γιορτή του Γιώργου, ήταν σαφές. Όσοι δεν «βολεύτηκαν» σε υπουργικές καρέκλες από τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά ήταν εκεί. Όσοι είχαν χαρακτηριστεί ως κηπουροί και δεν κέρδισαν την ψήφο του Ελληνικού λαού στις εκλογές του 2012 ήταν εκεί. Όσοι δούλεψαν κοντά στο Γιώργο και ένιωσαν τη χλιδή του Μαξίμου έστω και για λίγο ήταν εκεί. Όσοι έχουν εμπάθεια με τον Βενιζέλο ήταν εκεί.

Ήταν εκεί, όσοι βρίσκονται εκτός του κυβερνητικού συστήματος, αλλά πέριξ αυτού.

Όλοι έχουν ως άρμα το επίθετο Παπανδρέου που ζει ακόμη μέσα από το σώμα του υιού του. Εκείνου που παρακαλούσε τον πατέρα του με επιστολές να τον κάνει υπουργό..

Ο Γιώργος ξαναπροτείνεται στην Ελληνική κοινωνία ως νέος σωτήρας. Δεν το κατάφερε το 2009 ως παντοδύναμος Πρωθυπουργός, θα το κάνει τώρα. Με ένα νέο κίνημα, όπως είχε κάνει και ο πατέρας του.

Οικογενειακό ταλέντο στο στήσιμο κινημάτων; Μάλλον όχι. Προσωπική φιλοδοξία και κόμπλεξ του Γιώργου να αποδείξει πως είναι πιο «σπουδαίος» από τον πατέρα του. Και η μικρή αίθουσα γέμισε από όλους εκείνους που άπλωναν το χέρι τους στο «παιδικό» τραύμα του Γιώργου... αυτό να έχεις πατέρα τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Πόσο μακριά είναι όλες αυτές οι φιέστες, από τον πραγματικό κόσμο του μικρομεσαίου χώρου που μάχεται να βγει από την κρίση και αποζητά ασφάλεια και ευθύνη και όχι καιροσκοπισμούς και ακρότητες..

Επαμεινώνδας Στεργιόπουλος
www.tokentro.gr