Η βεβαιότητα ότι η πόλωση θα εξαφανίσει τους «μικρούς» από την
επόμενη Βουλή, έφερε βουλευτές από τα μικρά κόμματα στα μεγάλα.
Προέκυψαν νέοι συνασπισμοί κομμάτων αλλά και αποχή από την παρούσα
βραχεία εκλογική αναμέτρηση. Στις 14 Ιανουαρίου θα ανακοινωθούν από τον
Άρειο Πάγο τα κόμματα και οι συνδυασμοί που θα συμμετάσχουν τελικά στις
εκλογές. Μέχρι την ύστατη ώρα δεν αποκλείονται και νέες ανατροπές.
Ωστόσο, τα δεδομένα μέχρι στιγμής, έχουν ως εξής:
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δημοσκοπικά βρίσκεται στην πρωτιά με στόχο τη διεύρυνση την απόστασης από την ΝΔ για την επίτευξηαυτοδυναμίας. Προχώρησε σε συνεργασία με το κόμμα των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ (στις εθνικές εκλογές του Μαϊου 2012 και πριν διασπαστεί είχε λάβει 2,93%), που διαθέτουν ισχυρή κοινωνική βάση και συνδράμουν στην άμβλυνση του «φοβικού συνδρόμου» από μη αριστερούς. Συνεργάζεται με ανεξάρτητους βουλευτές του παλιού ΠΑΣΟΚ, στελέχη προερχόμενα από την ΔΗΜΑΡ και ανεξάρτητους της Αριστεράς. Αποτελεί την πρόταση για αντιμνημονιακή κυβέρνηση εξουσίας.
Η ΝΔ, δεύτερη δημοσκοπικά, προβάλλει τη βεβαιότητα ότι με τη στήριξη όλων όσων δεν διακινδυνεύουν επώδυνες αλλαγές, θα κερδίσει την πρώτη θέση. Κερδίζει από τη συσπείρωση της σκληρής πατριωτικής δεξιάς (τους φοβισμένους από τις εξελίξεις στη Χρυσή Αυγή, ενώ το νέο κόμμα «Ρίζες» των Καπερνάρου – Μπαλτάκου δεν θα συμμετάσχει σε αυτές τις εκλογές). Προχώρησε σε «μεταγραφές» από το ΠΑΣΟΚ (Γκερέκου, Β. Οικονόμου), και τον αντιπρόεδρο της Δράσης (Βερούτης), ενώ κέρδισε την στήριξη του Γιώργου Χατζημαρκάκη (κόμμα Ελλήνων Ευρωπαίων Πολιτών). Αποτελεί την κυβερνητική πρόταση συνέχισης της υπάρχουσας ευρωπαϊκής προοπτικής με βελτιώσεις.
Το ΠΟΤΑΜΙ, στις περισσότερες δημοσκοπήσεις τρίτο κόμμα, διεκδικεί τον ρόλο του ρυθμιστικού παράγοντα για τον σχηματισμό κυβέρνησης μετεκλογικά. Δοκιμάζεται για πρώτη φορά στον στίβο των εθνικών εκλογών με πολυσυλλεκτικό ψηφοδέλτιο και ανεξάρτητες προσωπικότητες. Προχώρησε σε συνεργασία με τη ΔΡΑΣΗ (η οποία στις εθνικές εκλογές Μαϊου 2012 είχε λάβει 1,80%) που του φέρνει αντι - Σαμαρικούς ψήφους από την κεντροδεξιά, την Κίνηση «Μεταρρυθμιστές» (Λυκούδης) και άλλους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ που του δίνουν ψήφους από την κεντροαριστερά.
Η Χρυσή Αυγή απειλεί ότι θα είναι τρίτο κόμμα, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το ΚΚΕ δημοσκοπικά κυμαίνεται κάτω από το ποσοστό που είχε λάβει τον Μάιο του 2012 (8,48%) και πάνω από το ποσοστό του Ιούνιο του 2012 (4,50%). Δεν έκανε καμία συνεργασία. Έχει τους σταθερότερους πολιτικά ψηφοφόρους με στόχο τον ισχυρό αντιπολιτευτικό λόγο εντός βουλής, αλλά αναμένεται να δοκιμαστεί από την πόλωση που φέρνει η ελπίδα να υπάρξει για πρώτη φορά «κυβέρνηση της Αριστεράς» αλλά και από την ενωμένη κάθοδο των εξωκοινοβουλευτικών αντιμνημονιακών κομμάτων της αριστεράς.
Το ΠΑΣΟΚ με δημοσκοπικά ποσοστά λίγο πάνω από το κοινοβουλευτικό όριο και μετά τη διάσπασή του, κρατά τον κύριο κορμό των βουλευτών του ( με απώλειες εκλογικής «αποστρατείας») και μεγάλο μέρος του κομματικού μηχανισμού. Δηλώνει πώς στοχεύει στην τρίτη θέση, προκειμένου να καταστεί ρυθμιστής των μετεκλογικών εξελίξεων αν και αυτό θεωρείται πολύ δύσκολο. Δεν έκανε νέες προεκλογικές συνεργασίες με κόμματα, αλλά είχε διευρύνει τις δυνάμεις του στον κεντροαριστερό χώρο με την «Ελιά» στις Ευρωεκλογές και μετά με την «Δημοκρατική παράταξη». Ενέταξε στις δυνάμεις του και το μεταρρυθμιστικό ΠΑΣΟΚ (Φλωρίδης).
Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ που δημοσκοπικά είναι στο όριο, επιχειρούν να εκφράσουν την πατριωτική, αντιμνημονιακή δεξιά. Έχασαν τη συνεργασία που είχαν στις προηγούμενες εθνικές εκλογές με το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ αλλά κράτησαν τον ένα από τους δύο βουλευτές του (Γ. Αβραμίδης). Προεκλογικά, το κόμμα συμπεριέλαβε στις τάξεις τους και τον πρόεδρο του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Ν. Νικολόπουλο, και ανακοίνωσε συνεργασία με το Αγροτικό Κτηνοτροφικό κόμμα (0 ,56% στις Ευρωεκλογές 2014).
Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών του Γ. Παπανδρέου δημοσκοπικά δεν μπαίνει στη Βουλή (αλλά το δείγμα είναι ανασφαλές καθώς αφορά την πρώτη εβδομάδα ανακοίνωσης του κόμματος). Πήρε μικρό τμήμα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, πρώην βουλευτές και ευρωβουλευτές με τον κομματικό μηχανισμό που διαθέτουν και έχει μαζί του τον κύριο κορμό του παλιού Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ. Στηρίχθηκε από το ένα (Καστανίδης) εκ των δύο στελεχών που είχαν ιδρύσει την «Κοινωνική Συμφωνία» (0,96% στις εθνικές εκλογές Μαίου 2012).
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, η οποία δημοσκοπικά δεν μπαίνει στη βουλή, συνεργάζεται με το κόμμα ΠΡΑΣΙΝΟΙ – Αλληλεγγύη, Δημιουργία, Οικολογία (Χρυσόγελος) οι οποίοι στις πρόσφατες ευρωεκλογές είχαν λάβει 0,50%. Έχασε βουλευτές προς άλλα κόμματα, ενώ άλλοι, αποστρατεύτηκαν πολιτικά, προς το παρόν. Εκφράζει την ευρωπαϊκή, οικολογική οπτική του χώρου της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Ο ΛΑΟΣ, ο οποίος στις προηγούμενες εθνικές εκλογές έμεινε εκτός με 2,90% και δημοσκοπικά δεν μπαίνει στη νέα Βουλή, φιλοδοξεί να σηματοδοτήσει τον εθνικοπατριωτικό αντιμνημονιακό κοινοβουλευτικό χώρο και να επανεισπράξει ψήφους διαμαρτυρίας προς τη ΝΔ που είχαν φύγει προς την Χρυσή Αυγή αλλά και από τους ΑΝ.ΕΛ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις εκλογές Μαϊου 2012 είχε συγκεντρώσει 1,19% και δημοσκοπικά δεν μπαίνει στη βουλή. Ωστόσο, για πρώτη φορά συσπείρωσε σχεδόν όλη την εξωκοινοβουλευτική, αντιμνημονιακή αριστερά ως «ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ» που της δίνει νέα δυναμική. Συμμετέχουν το Σχέδιο Β’ (Αλαβάνος), το ΕΚΚΕ, το Ελληνικό Πατριωτικό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) η «Δραχμή» και ανένταχτοι, ενώ φιλοδοξεί να εισπράξει και από την ευρωπαϊκή μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ανακοίνωσαν ότι θα μετάσχουν αυτόνομα στις εκλογές:
Δεν θα μετάσχουν στις εκλογές τα κόμματα:
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δημοσκοπικά βρίσκεται στην πρωτιά με στόχο τη διεύρυνση την απόστασης από την ΝΔ για την επίτευξηαυτοδυναμίας. Προχώρησε σε συνεργασία με το κόμμα των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ (στις εθνικές εκλογές του Μαϊου 2012 και πριν διασπαστεί είχε λάβει 2,93%), που διαθέτουν ισχυρή κοινωνική βάση και συνδράμουν στην άμβλυνση του «φοβικού συνδρόμου» από μη αριστερούς. Συνεργάζεται με ανεξάρτητους βουλευτές του παλιού ΠΑΣΟΚ, στελέχη προερχόμενα από την ΔΗΜΑΡ και ανεξάρτητους της Αριστεράς. Αποτελεί την πρόταση για αντιμνημονιακή κυβέρνηση εξουσίας.
Η ΝΔ, δεύτερη δημοσκοπικά, προβάλλει τη βεβαιότητα ότι με τη στήριξη όλων όσων δεν διακινδυνεύουν επώδυνες αλλαγές, θα κερδίσει την πρώτη θέση. Κερδίζει από τη συσπείρωση της σκληρής πατριωτικής δεξιάς (τους φοβισμένους από τις εξελίξεις στη Χρυσή Αυγή, ενώ το νέο κόμμα «Ρίζες» των Καπερνάρου – Μπαλτάκου δεν θα συμμετάσχει σε αυτές τις εκλογές). Προχώρησε σε «μεταγραφές» από το ΠΑΣΟΚ (Γκερέκου, Β. Οικονόμου), και τον αντιπρόεδρο της Δράσης (Βερούτης), ενώ κέρδισε την στήριξη του Γιώργου Χατζημαρκάκη (κόμμα Ελλήνων Ευρωπαίων Πολιτών). Αποτελεί την κυβερνητική πρόταση συνέχισης της υπάρχουσας ευρωπαϊκής προοπτικής με βελτιώσεις.
Το ΠΟΤΑΜΙ, στις περισσότερες δημοσκοπήσεις τρίτο κόμμα, διεκδικεί τον ρόλο του ρυθμιστικού παράγοντα για τον σχηματισμό κυβέρνησης μετεκλογικά. Δοκιμάζεται για πρώτη φορά στον στίβο των εθνικών εκλογών με πολυσυλλεκτικό ψηφοδέλτιο και ανεξάρτητες προσωπικότητες. Προχώρησε σε συνεργασία με τη ΔΡΑΣΗ (η οποία στις εθνικές εκλογές Μαϊου 2012 είχε λάβει 1,80%) που του φέρνει αντι - Σαμαρικούς ψήφους από την κεντροδεξιά, την Κίνηση «Μεταρρυθμιστές» (Λυκούδης) και άλλους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ που του δίνουν ψήφους από την κεντροαριστερά.
Η Χρυσή Αυγή απειλεί ότι θα είναι τρίτο κόμμα, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το ΚΚΕ δημοσκοπικά κυμαίνεται κάτω από το ποσοστό που είχε λάβει τον Μάιο του 2012 (8,48%) και πάνω από το ποσοστό του Ιούνιο του 2012 (4,50%). Δεν έκανε καμία συνεργασία. Έχει τους σταθερότερους πολιτικά ψηφοφόρους με στόχο τον ισχυρό αντιπολιτευτικό λόγο εντός βουλής, αλλά αναμένεται να δοκιμαστεί από την πόλωση που φέρνει η ελπίδα να υπάρξει για πρώτη φορά «κυβέρνηση της Αριστεράς» αλλά και από την ενωμένη κάθοδο των εξωκοινοβουλευτικών αντιμνημονιακών κομμάτων της αριστεράς.
Το ΠΑΣΟΚ με δημοσκοπικά ποσοστά λίγο πάνω από το κοινοβουλευτικό όριο και μετά τη διάσπασή του, κρατά τον κύριο κορμό των βουλευτών του ( με απώλειες εκλογικής «αποστρατείας») και μεγάλο μέρος του κομματικού μηχανισμού. Δηλώνει πώς στοχεύει στην τρίτη θέση, προκειμένου να καταστεί ρυθμιστής των μετεκλογικών εξελίξεων αν και αυτό θεωρείται πολύ δύσκολο. Δεν έκανε νέες προεκλογικές συνεργασίες με κόμματα, αλλά είχε διευρύνει τις δυνάμεις του στον κεντροαριστερό χώρο με την «Ελιά» στις Ευρωεκλογές και μετά με την «Δημοκρατική παράταξη». Ενέταξε στις δυνάμεις του και το μεταρρυθμιστικό ΠΑΣΟΚ (Φλωρίδης).
Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ που δημοσκοπικά είναι στο όριο, επιχειρούν να εκφράσουν την πατριωτική, αντιμνημονιακή δεξιά. Έχασαν τη συνεργασία που είχαν στις προηγούμενες εθνικές εκλογές με το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ αλλά κράτησαν τον ένα από τους δύο βουλευτές του (Γ. Αβραμίδης). Προεκλογικά, το κόμμα συμπεριέλαβε στις τάξεις τους και τον πρόεδρο του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Ν. Νικολόπουλο, και ανακοίνωσε συνεργασία με το Αγροτικό Κτηνοτροφικό κόμμα (0 ,56% στις Ευρωεκλογές 2014).
Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών του Γ. Παπανδρέου δημοσκοπικά δεν μπαίνει στη Βουλή (αλλά το δείγμα είναι ανασφαλές καθώς αφορά την πρώτη εβδομάδα ανακοίνωσης του κόμματος). Πήρε μικρό τμήμα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, πρώην βουλευτές και ευρωβουλευτές με τον κομματικό μηχανισμό που διαθέτουν και έχει μαζί του τον κύριο κορμό του παλιού Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ. Στηρίχθηκε από το ένα (Καστανίδης) εκ των δύο στελεχών που είχαν ιδρύσει την «Κοινωνική Συμφωνία» (0,96% στις εθνικές εκλογές Μαίου 2012).
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, η οποία δημοσκοπικά δεν μπαίνει στη βουλή, συνεργάζεται με το κόμμα ΠΡΑΣΙΝΟΙ – Αλληλεγγύη, Δημιουργία, Οικολογία (Χρυσόγελος) οι οποίοι στις πρόσφατες ευρωεκλογές είχαν λάβει 0,50%. Έχασε βουλευτές προς άλλα κόμματα, ενώ άλλοι, αποστρατεύτηκαν πολιτικά, προς το παρόν. Εκφράζει την ευρωπαϊκή, οικολογική οπτική του χώρου της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Ο ΛΑΟΣ, ο οποίος στις προηγούμενες εθνικές εκλογές έμεινε εκτός με 2,90% και δημοσκοπικά δεν μπαίνει στη νέα Βουλή, φιλοδοξεί να σηματοδοτήσει τον εθνικοπατριωτικό αντιμνημονιακό κοινοβουλευτικό χώρο και να επανεισπράξει ψήφους διαμαρτυρίας προς τη ΝΔ που είχαν φύγει προς την Χρυσή Αυγή αλλά και από τους ΑΝ.ΕΛ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις εκλογές Μαϊου 2012 είχε συγκεντρώσει 1,19% και δημοσκοπικά δεν μπαίνει στη βουλή. Ωστόσο, για πρώτη φορά συσπείρωσε σχεδόν όλη την εξωκοινοβουλευτική, αντιμνημονιακή αριστερά ως «ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ» που της δίνει νέα δυναμική. Συμμετέχουν το Σχέδιο Β’ (Αλαβάνος), το ΕΚΚΕ, το Ελληνικό Πατριωτικό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) η «Δραχμή» και ανένταχτοι, ενώ φιλοδοξεί να εισπράξει και από την ευρωπαϊκή μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ανακοίνωσαν ότι θα μετάσχουν αυτόνομα στις εκλογές:
- Το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών (Γ. Δημαράς)
- Το κόμμα «ΤΕΛΕΙΑ» (Απ. Γκλέτσος) σε συνεργασία με την ΚΙΝΗΣΗ Πολιτών Απόδοσης Πολιτικής Δικαιοσύνης (Π. Μιλτιάδους)
- Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ)
- Η Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ).
- Η «Ένωση Κεντρώων» (Β. Λεβέντης)
- Το ΚΚΕ(μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ συνεχίζοντας τνη συνεργασία τους στνη Λαϊκή Αντίσταση - Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία
- Η Ένωση Δημοκρατικής Μεταρρύθμισης (ΕΔΕΜ) (Α. Πόντας)
Δεν θα μετάσχουν στις εκλογές τα κόμματα:
- «Δημιουργία Ξανά» (Θ. Τζήμερος)
- Το Κόμμα Ελλήνων Πειρατών
- Το κόμμα «Νέα ΜΕΡΑ» (Χρ. Ζώης)
- Η «Κοινωνία Αξιών»
- Το «Εθνικό Μέτωπο»