Η επιστήμη των αριθμών, υποτίθεται ότι είναι από τις πλέον αντικειμενικές και έγκυρες, εκείνες που δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθούν, πόσο μάλλον να αλλοιωθούν. Ας μείνουμε στο “υποτίθεται”, καθώς όπως έχει αποδειχτεί σε επίπεδο πολιτικής ανάλυσης των δημοσκοπήσεων, οι αριθμοί και τα ευρήματα των μετρήσεων χρίζουν πολλαπλών, ενίοτε αντικρουόμενων μεταξύ τους αναγνώσεων και αναλύσεων.
Τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ να διατηρεί προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, έστω και οριακό, εντός δηλαδή του στατιστικού λάθους, να περνάει μπροστά στην παράσταση νίκης, που έχει αμιγώς ψυχολογική διάσταση, όχι τόσο για τη δημοσκόπηση που αφορά αλλά για… όσες θα ακολουθήσουν, και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα να βελτιώνει τους προσωπικούς δείκτες δημοφιλίας και αποδοχής.
Στην Κουμουνδούρου ωστόσο δεν θα συναντήσει κανείς (διάπλατα) χαμογελαστά πρόσωπα, ούτε θα ακούσει πανηγυρισμούς. Και όχι μόνο επειδή στην Αξιωματική Αντιπολίτευση επιθυμούν να διατηρήσουν χαμηλούς τόνους, ώστε να διευρύνουν… σιωπηρώς το προβάδισμά τους.
Αλλά επειδή στον ΣΥΡΙΖΑ είναι διάχυτο το σύνδρομο της “αριστερής παρένθεσης”, έναν πολιτικό όρο που εισήγαγε ο Κώστας Λαλιώτης πριν από μια δεκαετία, μόνο που τότε το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ περιέγραφε μια “δεξιά παρένθεση”.
Ήταν το εναλλακτικό σενάριο για τη διαγραφόμενη ήττα του ΠΑΣΟΚ των Παπανδρέου-Σημίτη από τη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή στις βουλευτικές εκλογές του 2004, και σύμφωνα με το άλλοτε “θείο βρέφος”, εκείνη η νίκη θα μπορούσε να είναι βραχύβια, καθώς υπήρχε μπροστά η προεδρική εκλογή του 2005.
Η νίκη της ΝΔ ωστόσο ήταν ευρεία, το ΠΑΣΟΚ έμοιαζε (και αισθανόταν) συρρικνωμένο, ενώ το 2005 υπήρξε συμφωνία κοινής υποψηφιότητας των δυο παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας στο πρόσωπο του Κάρολου Παπούλια.
Κάποιοι πιστεύουν ότι το σκηνικό του 2004 θα μπορούσε, εν μέρει, να επαναληφθεί το 2014, δέκα χρόνια μετά δηλαδή, εφόσον η κυβέρνηση Σαμαρά υποχρεωθεί να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές το καλοκαίρι. Να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με μικρή διαφορά, και το 2015 να υπάρξουν νέες εθνικές βουλευτικές εκλογές, λόγω της προεδρικής εκλογής.
Στον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να ευχηθούν να επαναληφθεί το σκηνικό του 2004, όταν ο Κώστας Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία δεν αποδείχτηκαν παρένθεση. Η διαφορά ωστόσο είναι… εμφανής: Οι εκλογές, αν γίνουν εντός του νέου έτους, θα θυμίζουν περισσότερο το θρίλερ του 2000, παρά τον “γαλάζιο” καλπασμό του 2004.
Γι’ αυτό και το φάντασμα της “αριστερής παρένθεσης” σεργιανίζει πάνω από την Κουμουνδούρου. Και επηρεάζει, όχι μόνο τη στρατηγική αλλά και την ψυχολογία του ΣΥΡΙΖΑ…
ysterografa.gr
Τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ να διατηρεί προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, έστω και οριακό, εντός δηλαδή του στατιστικού λάθους, να περνάει μπροστά στην παράσταση νίκης, που έχει αμιγώς ψυχολογική διάσταση, όχι τόσο για τη δημοσκόπηση που αφορά αλλά για… όσες θα ακολουθήσουν, και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα να βελτιώνει τους προσωπικούς δείκτες δημοφιλίας και αποδοχής.
Στην Κουμουνδούρου ωστόσο δεν θα συναντήσει κανείς (διάπλατα) χαμογελαστά πρόσωπα, ούτε θα ακούσει πανηγυρισμούς. Και όχι μόνο επειδή στην Αξιωματική Αντιπολίτευση επιθυμούν να διατηρήσουν χαμηλούς τόνους, ώστε να διευρύνουν… σιωπηρώς το προβάδισμά τους.
Αλλά επειδή στον ΣΥΡΙΖΑ είναι διάχυτο το σύνδρομο της “αριστερής παρένθεσης”, έναν πολιτικό όρο που εισήγαγε ο Κώστας Λαλιώτης πριν από μια δεκαετία, μόνο που τότε το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ περιέγραφε μια “δεξιά παρένθεση”.
Ήταν το εναλλακτικό σενάριο για τη διαγραφόμενη ήττα του ΠΑΣΟΚ των Παπανδρέου-Σημίτη από τη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή στις βουλευτικές εκλογές του 2004, και σύμφωνα με το άλλοτε “θείο βρέφος”, εκείνη η νίκη θα μπορούσε να είναι βραχύβια, καθώς υπήρχε μπροστά η προεδρική εκλογή του 2005.
Η νίκη της ΝΔ ωστόσο ήταν ευρεία, το ΠΑΣΟΚ έμοιαζε (και αισθανόταν) συρρικνωμένο, ενώ το 2005 υπήρξε συμφωνία κοινής υποψηφιότητας των δυο παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας στο πρόσωπο του Κάρολου Παπούλια.
Κάποιοι πιστεύουν ότι το σκηνικό του 2004 θα μπορούσε, εν μέρει, να επαναληφθεί το 2014, δέκα χρόνια μετά δηλαδή, εφόσον η κυβέρνηση Σαμαρά υποχρεωθεί να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές το καλοκαίρι. Να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με μικρή διαφορά, και το 2015 να υπάρξουν νέες εθνικές βουλευτικές εκλογές, λόγω της προεδρικής εκλογής.
Στον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να ευχηθούν να επαναληφθεί το σκηνικό του 2004, όταν ο Κώστας Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία δεν αποδείχτηκαν παρένθεση. Η διαφορά ωστόσο είναι… εμφανής: Οι εκλογές, αν γίνουν εντός του νέου έτους, θα θυμίζουν περισσότερο το θρίλερ του 2000, παρά τον “γαλάζιο” καλπασμό του 2004.
Γι’ αυτό και το φάντασμα της “αριστερής παρένθεσης” σεργιανίζει πάνω από την Κουμουνδούρου. Και επηρεάζει, όχι μόνο τη στρατηγική αλλά και την ψυχολογία του ΣΥΡΙΖΑ…
ysterografa.gr
