Γράφει ο Ανδρέας Μητσόπουλος
Αν και πέρασαν 2 σχεδόν αιώνες από την Επανάσταση του 1821, την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους, η Ελλάς δεν δείχνει να έχει απελευθερωθεί από τον ραγιαδισμό και το κλίμα ηττοπάθειας. Αυτό το νοσηρό κλίμα είναι ιδιαιτέρως εμφανές στην πολιτική ζωή του τόπου και στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής.Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, δουλικές και υποταγμένες στο παγκόσμιο σύστημα, αλλά και τρέμοντας μήπως χαρακτηριστούν εθνικιστικές από τα ψευτοπροοδευτικά ανδρείκελα που κατοικοεδρεύουν σε όλα τα πολιτικά κόμματα, αδυνατούν να περιφρουρήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας και ακολουθούν μοιραία το δρόμο του ενδοτισμού, μην έχοντας το σθένος να επιβάλουν την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου κατά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής.
Αυτό το διαρκώς αναπτυσσόμενο κλίμα ηττοπάθειας, κάνει την εμφάνισή του, ακόμη και στη διδασκαλία των νέων. Το αντεθνικό σύστημα, έχει δώσει κατευθύνσεις να μην εκθειάζεται αρκούντως το έργο και η θυσία, εκείνων των ηρώων, όπως του Σπαρτιάτη Λεωνίδα και του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, που αγωνίστηκαν ηρωικά και μολονότι νικήθηκαν από τους απολίτιστους αντιπάλους τους, άφησαν στις επόμενες γενιές ως χρυσή παρακαταθήκη, το ιδανικό της εθνικής θυσίας. Επιπλέον, ήρωες όπως ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος, έχουν περιέλθει σε ανυποληψία, θεωρούμενοι από τους «προοδευτικούς», «φασίστες» και «αιμοσταγείς κατακτητές », γιατί χάρις στην ανδρεία τους, κράτησαν την πατρίδα ελεύθερη και την κατέστησαν μεγάλη, ενώ οι ήρωες του 1821, σύμφωνα με τους απίθανους ψευδοϊστορικούς της Άκρας Αριστεράς που δυστυχώς παρεισέφρησαν στις ανώτατες εκπαιδευτικές βαθμίδες, ξεκίνησαν την Επανάσταση για ιδιοτελείς σκοπούς.
Παράλληλα το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (Ε.Σ.Ρ.), που εκεί που δεν χρειάζεται εξαντλεί την αυστηρότητά του, επιβάλλοντας δυσβάστακτα πρόστιμα (π.χ. αν ακουστεί κάποια υβριστική φράση σε κάποιο σήριαλ, χάριν αστεϊσμού), εθελοτυφλεί στην ασυδοσία των ιδιωτικών «τουρκοκάναλων», τα οποία αντί να προβάλουν την Εθνική μας Παράδοση, επιδίδονται σε ανίερο αγώνα μεταξύ τους, συναγωνιζόμενα ποιο θα προωθήσει επαρκέστερα το νέο-οθωμανισμό, στην δοκιμαζόμενη μνημονιακή Ελλάδα, μέσω των τουρκικών γλυκανάλατων και γραφικών σήριαλ που παρουσιάζουν.
Όλοι αυτοί οι διαμορφωτές του κλίματος ηττοπάθειας, ανήκουν στους σκοτεινούς πλην όμως γνωστούς κύκλους, που θέλουν την Ελλάδα μικρή και ανίσχυρη, πιόνι και παιγνίδι του κάθε επιβουλέα. Για τη διατήρηση εξάλλου αυτού του κλίματος, το σύστημα προωθεί στα ύπατα αξιώματα, όσους είναι διατεθειμένοι να λένε «ευχαριστώ», ακολουθώντας το δόγμα «δεν διεκδικούμε τίποτε», αυτούς που έχουν «φαεινές ιδέες» να προτείνουν την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για ένα πλέγμα διαφορών που περιλαμβάνει ακόμη και αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου χωρίς ασφαλώς να γίνεται μνεία για το τι πρέπει να διεκδικήσει η Ελλάδα, αλλά και αυτούς που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία για να ακυρώσουν την σύμβαση Ελλάδας-Ρωσίας, για την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου Μπουργκάζ-Αλεξανδρούπολη.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, δεν έχουν την πολιτική βούληση να μεταβάλουν αυτή τη μιζέρια, σε ούριο άνεμο αισιοδοξίας και εθνικής ανάτασης, γιατί υπηρετούν τη Νέα Τάξη και γνωρίζουν καλά ότι ένας περήφανος λαός αντιδρά εντονότερα στις εθνικές μειοδοσίες που επιχειρούνται. Είναι αδιανόητο εξάλλου για Έλληνα Πρωθυπουργό (Γ.Α.Π.) να καταρρακώνει κατά τρόπο πομπώδη, το φρόνημα ενός ολόκληρου λαού, προβαίνοντας στην κατάπτυστη δήλωση της υπαγωγής της χώρας στο Δ.Ν.Τ. από το ακριτικό Καστελλόριζο, δημιουργώντας μάλιστα επικίνδυνους συνειρμούς για απεμπόληση της Εθνικής Κυριαρχίας της χώρας, ευρισκόμενος σε αυτήν την ούτως άλλως γεωστρατηγικά ευαίσθητη περιοχή.
Ανάχωμα σ’ αυτήν την πολιτική αποσύνθεση, αποτελούν οι αγωνιστές του Κοινωνικού Πατριωτισμού, οι οποίοι μάχονται από κάθε μετερίζι αβυσσαλέα, ώστε να επισπεύσουν την πτώση της σημερινής τάξης πραγμάτων και να επιτύχουν την πραγματοποίηση του οράματος μιας ισχυρής Ελλάδας, που η στρατιωτική και οικονομική της ισχύς θα εγγυάται την κοινωνική σταθερότητα και ένα ευοίωνο μέλλον. «Η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση», υποτάσσοντας για άλλη μια φορά τους πάσης φύσεως προαιώνιους εχθρούς της και τους εγχώριους προδότες που δυσφημούν την Ιστορία και το Ένδοξο Παρελθόν της Πατρίδας μας, υποθηκεύοντας παράλληλα, το Παρόν και το Μέλλον της Νέας Γενιάς.
