100 χρόνια από το θάνατο του Αλέξανδρου Καλαμαράκη .Το πρώτο θύμα της ελληνικής αεροπορίας

Γεννήθηκε στο Ρίο Αχαΐας. Δημοσιογράφος στο επάγγελμα, υπήρξε παράλληλα θερμός οπαδός της Αεροπορικής Ιδέας και σπούδασε με δικά του έξοδα τηn αεροπλοΐα στο Παρίσι το 1911. Πτυχιούχος αεροπόρος επέστρεψε στην Ελλάδα το Μάρτιο του 1912 φέρνοντας μαζί του ιδιόκτητο αεροπλάνο τύπου Bleriot 50HP. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου πραγματοποίησε πολλές πτήσεις πετυχαίνοντας επιδόσεις ασυνήθιστες για τις τότε δυνατότητες του αεροπλάνου. Στις 29 Αυγούστου του 1912, επιχειρώντας για δεύτερη φορά να πραγματοποιήσει την αρχική του φιλοδοξία να πετάξει με το αεροπλάνο του προς την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Ρίο, (η πρώτη την 26η Μαρτίου του ίδιου έτους με αντίστροφο δρομολόγιο είχε αποτύχει) και ενώ βρισκόταν πάνω απ' τον Κορινθιακό Κόλπο, λόγω σφοδρού ανέμου παρασύρθηκε το αεροπλάνο του και κατέπεσε διακόσια μέτρα από τις ακτές του χωριού Λυγία, βρίσκοντας ο ίδιος τραγικό θάνατο. Ο Καραμανλάκης ήταν ο δεύτερος, μετά τον Εμμανουήλ Αργυρόπουλο, Έλληνας ιδιώτης αεροπόρος, που πέταξε με ιδιόκτητο αεροπλάνο στην Ελλάδα και το πρώτο θύμα της Ελληνικής Αεροπορίας.

Ο Έλληνας Ίκαρος, ένας από τους πρώτους που διέσχισε τα παρθένα ύψη των ελληνικών αιθέρων: Στις 16 Αυγούστου 1912, ο Αλέξανδρος Καραμανλάκης, με ένα δικό του αεροπλάνο τύπου Bleriot XXI, κατέρριψε το προηγούμενο, δικό του, ρεκόρ ύψους των 2.140 μέτρων – 17 Ιουλίου 1912. Nωρίτερα, στις 26 Μαρτίου 1912, είχε μια αποτυχημένη προσπάθεια. Κατά την ανάβαση χρειάστηκε ακριβώς κάτι λιγότερο από μία ώρα. Η διαδικασία καθόδου διήρκησε 11 λεπτά, αναφέρει το βρετανικό περιοδικό Flight, με ανταπόκριση 14 Σεπτεμβρίου 1912. Το νέο ρεκόρ που πέτυχε εκείνη την αυγουστιάτικη μέρα, ήταν στα 3.050 μέτρα.

Απογειώθηκε από τον Ζωολογικό Κήπο του Παλαιού Φαλήρου, και πέταξε πάνω από την Βουλιαγμένη, τον Πειραιά, το Τατόι και την Αίγινα, γράφει ο Υποσμηναγός (Δ) Δρ. Καρυτινός Αλέξιος στην Αεροπορική Επιθεώρηση. Μερικές μέρες αργότερα, στις 29 Αυγούστου 1912, πετώντας από το Παλαιό Φάληρο προς την Πάτρα έκανε αναγκαστική προσθαλάσσωση στον Κορινθιακό Κόλπο, μερικές εκατοντάδες μέτρα ανοιχτά της Λυγιάς και τραυματίστηκε σοβαρά. Πρσπάθησε να κολυμπήσει προς την ακτή, αλλά δεν τα κατάφερε και πνίγηκε. Ήταν, μετά τον Ίκαρο, το πρώτο σύγχρονο θύμα αεροπορικού ατυχήματος στην Ελλάδα.

Ο Βασίλης Ζαμπίκος, Σμήναρχoς ε.α., σε ένα αφιέρωμα στο περιοδικό Πτήση & Διάστημα, αναφέρει ότι την κηδεία του παρακολούθησε πλήθος κόσμου, καθώς και το Υπουργικό Συμβούλιο με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος μετά την απότιση φόρου τιμής, δήλωσε επιγραμματικά: «Βεβαίως λυπηρός ο θάνατος, αλλά είμαι βέβαιος ότι δεν θα σταματήσει την ευγενικήν ορμήν. Θα σταθώμεν προς στιγμήν, να χαιρετίσωμεν τον θανόντα και θα προχωρήσωμεν προς τα εμπρός, μετά θάρρους, αποβλέποντες εις το μέλλον».
Με την απώλειά του καταγράφηκε ο πρώτος Έλληνας αεροπόρος που ακολούθησε την τύχη του Ικάρου και ο 193ος νεκρός της παγκόσμιας προσπάθειας κατάκτησης των αιθέρων. Οι συγγραφείς εξύμνησαν τον ήρωα αεροπόρον, με πολύστηλα άρθρα στον ημερήσιο Τύπο, τονίζοντας τα εξής: «H αρχαία Ελλάς έδωσε τον Ίκαρον, θυσία της Αεροπορικής Ιδέας, η νεοτέρα δίδει τον Καραμανλάκην».