Κοινά στοιχεία που δεν περιορίζονται στο προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, ή στον νέο “διπολισμό” που συνεπάγεται η κατάρρευση και πολιτική συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ, σε ρόλο “φτωχού συγγενή” της Κεντροαριστεράς, και “πρώην μεγάλου κόμματος”.
Ως “φωτογραφίες στιγμής”, οι δημοσκοπήσεις έχουν τα μικρά μυστικά τους. Που συνήθως μπορεί κανείς να φέρει στο φως, διαβάζοντας και αναλύοντας τα λεγόμενα ποιοτικά στοιχεία τους. Στο πλαίσιο αυτό, περισσότερο χρηστική, επομένως και αποκαλυπτική, είναι η δημοσκόπηση της «Κάπα Reserach» που δημοσιεύεται στο «Βήμα της Κυριακής».
Εκεί υπάρχουν τρία στοιχεία που αποτελούν ουσιαστικά τον πυρήνα του πολιτικού μωσαϊκού το οποίο διαμορφώνεται στη χώρα, την τρέχουσα προεκλογική περίοδο, και θα κρίνει κατά μεγάλο ποσοστό την έκβαση της μάχης της 17ης Ιουνίου.
Πρώτον, το 65,5% δηλώνει ότι θα προσέλθει στις κάλπες για να ψηφίσει, με βάση τη λογική να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη.
Δεύτερον, το 67,4% υποστηρίζει ότι θεωρεί εξαιρετικά πιθανή, και σε κάθε περίπτωση ευκταία, την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου.
Τρίτον, η αφήγηση της πολιτικής ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτει μια εσωτερική μάχη, στην οποία στηρίζεται και η αβεβαιότητα για την έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης: Το 25,2% θεωρεί ότι η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ κομίζει ελπίδες για αλλαγές στην ελληνική κοινωνία. Ενώ το 30,7% θεωρεί τις θέσεις της Κομμουνδούρου μάλλον επικίνδυνες.
Τα τρία συγκεκριμένα δεδομένα, αποτελούν και τον «κορμό» της εκλογικής ψυχολογίας της κοινωνίας, στην παρούσα τουλάχιστον χρονική συγκυρία. Οι Έλληνες θέλουν να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη, επιθυμούν ωστόσο να αλλάξουν οι δυσμενείς όροι του Μνημονίου, που οδηγησαν την κοινωνία σε απόγνωση, και την οικονομία σε βαθύτερη και πιο σύνθετη ύφεση.
Το πιο κρίσιμο βέβαια, είναι το τελευταίο δεδομένο: Το ισοζύγιο «ελπίδας-κινδύνου» που κομίζουν οι θέσεις και οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα, το ισοζύγιο αυτό κλείνει υπέρ της επικινδυνότητας. Εφόσον η σταθερά αυτή παγιωθεί, οι εκλογές έχουν ήδη κριθεί, υπέρ της Νέας Δημοκρατίας και των δυνάμεων που πιστεύουν στην προάσπιση της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας.
Μπορεί να αλλάξει; Μάλλον όχι, είναι η απάντηση. Έστω κι αν άγαρμπες και φραστικά βάρβαρες παρεμβάσεις, όπως η πρόσφατη της Κριστίν Λαγκάρντ, παίζουν επικίνδυνα με το θυμικό των Ελλήνων. Ευτυχώς υπάρχουν τα social media. Και οδηγούν σε αναδίπλωση.
statesmen.gr
