Φιλότιμες προσπάθειες κατέβαλε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε.Π.Ε.» επί 2 χρόνια, για να αποδείξει ότι μπορεί να διαλύσει το ελληνικό κράτος, καλύτερα και ταχύτερα από οποιονδήποτε προκάτοχό της. Η εμφανής αδυναμία της να διαχειριστεί την οικονομική κρίση και η ραγιαδίστικη αντίληψή της που την οδήγησε στην απόφαση να υπαχθεί η χώρα στο Δ.Ν.Τ., καθώς και η ψήφιση όλο και σκληρότερων φορολογικών μέτρων, είχε ως αποτέλεσμα να καταρρακωθούν οι θεσμοί, να ποδοπατηθούν οι θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές της Εθνικής και της Λαϊκής Κυριαρχίας, να φυτοζωεί σήμερα ο ελληνικός λαός και εν τέλει να χάνεται η εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος.
Μέσα σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, έγινε αντιληπτό πόσο αποτελεσματικά μπορεί το ΠΑΣΟΚ, να συνεχίσει και ολοκληρώσει την εθνική και κοινωνική αποδόμηση που συνετελέσθη επί των ημερών του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη. Ποιος αλήθεια είναι ικανοποιημένος από τη δουλικότητα που εξακολουθεί να επιδεικνύει το ΠΑΣΟΚ (και μετά την αποχώρηση Γ.Α.Π. από την Πρωθυπουργία) και τα δήθεν πατριωτικά δεκανίκια του, στις λανθασμένες οικονομικές συνταγές του Δ.Ν.Τ. και της Τρόικα, μόνο και μόνο για να αποκτήσουν την εύνοια αυτών που θέλουν την Ελλάδα προτεκτοράτο τους; Ποιος επαίρεται για τους ενδοτικούς χειρισμούς των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ κατά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, που βάζουν σε κίνδυνο ολόκληρη την ακριτική Ελλάδα; Ποιος αισθάνεται ασφαλής από την έξαρση της εγκληματικότητας η οποία παρά τις μεγαλοστομίες και τις υποσχέσεις δεν πατάχθηκε; Ποιος πανηγυρίζει που σε λίγα χρόνια, ένεκα της σκανδαλώδους μεταναστευτικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της χορήγησης ψήφου, χωρίς σχεδιασμό, σε κάθε λογής λαθρομετανάστη, αυτοί που θα αγωνίζονται για ανακήρυξη εθνικής μειονότητας μέσα στην ίδια τους τη χώρα, θα είναι οι Έλληνες για δικό τους λογαριασμό;
Πόσο αιθεροβάμων θα πρέπει να είναι κανείς, για να ελπίζει ότι θα μειωθούν οι πραγματικοί δείκτες της ανεργίας, ώστε να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα και να μην αναγκαστούν τα νέα παιδιά να πάρουν εκ νέου το δρόμο της ξενιτιάς; Πόσο ουτοπικό θα ήταν εξάλλου, μια κυβέρνηση ενός εξαρτημένου, στους οικονομικούς νταβατζήδες, κόμματος να βρεθεί αντιμέτωπη με το μεγάλο κεφάλαιο και να παύσει την εκμετάλλευση της εργατιάς από αυτό και πόσο απίθανο θα ήταν, γνωρίζοντας την πολιτική ατολμία της πασοκικής κυβέρνησης, να λυτρωθούν οι αγρότες από τα πανωτόκια ή να εξυγιανθεί ο δημόσιος τομέας από τη διαφθορά και τη γραφειοκρατία που σε μεγάλο βαθμό, το πράσινο κράτος δημιούργησε; Ποιος θα πιστέψει τέλος, στις μεγαλοστομίες του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου, για επίλυση των προβλημάτων του λαού (ο οποίος όψιμα θυμήθηκε να αναφερθεί σε μέτρα ανάπτυξης), τη στιγμή που ο ίδιος αποτελεί μέρος του προβλήματος, αφού επί των ημερών του στο Υπουργείο Οικονομικών, υπηρέτησε δουλοπρεπώς την Τρόϊκα χωρίς ίχνος αντίστασης και κάποιας «κόκκινης γραμμής» και επιβλήθηκαν στα φτωχά λαϊκά στρώματα τα σκληρότερα χαράτσια που δεν γνώρισε ο ελληνικός λαός ούτε την περίοδο της τουρκοκρατίας.
Όλα αυτά τα δεινά που υφίσταται ο λαός, οφείλονται στην ανοχή των κυβερνήσεων από το 1981 και μετά, ιδίως του ΠΑΣΟΚ, στον ξένο παράγοντα και στους ισχυρούς εκπροσώπους του στην Ελλάδα. Η ανοχή αυτή δοκιμάζει επικίνδυνα τις αντοχές όλων μας και είναι βέβαιο, ότι η λαϊκή αντίδραση σε όλα αυτά θα είναι σκληρή και αμείλικτη.
Αυτή η περίεργη ανοχή εξάλλου, σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει αυτήν που επικρατεί στους γνωστούς «οίκους», γιατί τουλάχιστον εκεί, κατά την άποψη πολλών απλών αλλά και «πεφωτισμένων» ανθρώπων, επιτελείται από τη εποχή της αρχαιότητας ένα ιδιότυπο κοινωνικό «έργο», σε αντίθεση με το πασοκικό κράτος, που με την ανοχή του και την επιμονή του στην υποτέλεια, αφήνει την ελληνική κοινωνία ανυπεράσπιστη και έρμαιο στη βουλιμία των δήθεν συμμάχων μας. Η καταδίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 6ης Μαϊου, που θα συντελεστεί με την καταψήφιση από τον ελληνικό λαό, της σάπιας κοινωνικοπολιτικής νοοτροπίας που εγκαθίδρυσε, είναι επιτακτική ανάγκη, υποχρέωση και καθήκον απέναντι στις νεότερες γενιές και θα δώσει Ελπίδα για πραγματικά καλύτερες ημέρες, εφόσον ασκηθεί ρεαλιστική και ορθολογική πολιτική, από μια Νέα Φιλελεύθερη και Πατριωτική κυβέρνηση, απαλλαγμένη από τάσεις ραγιαδισμού και υποτέλειας. Ο Αντώνης Σαμαράς και το στελεχιακό δυναμικό της Ν.Δ., με την εκτενή παρουσίαση και ανάλυση του κυβερνητικού προγράμματος του κόμματος στο ΖΑΠΠΕΙΟ ΙΙΙ, πιστοποίησαν για άλλη μια φορά την πολιτική τους βούληση να προβούν σε ρηξικέλευθες ενέργειες, ώστε να επιτευχθεί η επανεκκίνηση της οικονομίας και της νεκρωμένης κοινωνικής ζωής της χώρας.
Η αυτοδυναμία της Ν.Δ., πράγματι, αποτελεί τη μόνη ασφαλιστική δικλείδα για την προάσπιση των εθνικοκοινωνικών συμφερόντων. Ευτυχώς ή δυστυχώς, κάθε ψήφος που θα λείψει από τη Ν.Δ. και θα κατευθυνθεί στα δεκανίκια του ΠΑΣΟΚ, διατηρώντας το τελευταίο ζωντανό, είναι ψήφος ανοχής στο φαύλο κατεστημένο του πασοκικού τραμπουκισμού (που με παράνομες ελληνοποιήσεις αλλοδαπών, δρα ύπουλα και ξαναστήνει σκηνικό νοθείας κατά τα πρότυπα του 2000) και ψήφος πολιτικής αστάθειας και ακυβερνησίας, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα που θέλουν στο τιμόνι της χώρας, κυβερνητικές μαριονέττες και όχι πολιτικούς ταγούς που θα τολμήσουν να συγκρουστούν με τα διεθνή συμφέροντα για να τροποποιήσουν τα αδηφάγα μέτρα των μνημονίων. Η ιστορία, μας καλεί όλους να φανούμε αντάξιοι των περιστάσεων.
Ας κάνουμε λοιπόν το μεγάλο βήμα για την κοινωνική πρόοδο, αφήνοντας τους καιροσκόπους και τους αριβίστες, να καταγραφούν στις μαύρες σελίδες της ιστορίας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜ.Τ.Ο. Ν.Δ.
ΑΣΣΟΥ-ΛΕΧΑΙΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
ΤΟΜΕΑΡΧΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΝΟΔΕ Ν.Δ. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
