Για ευθανασία…(ανέκδοτο)

Τρεις σκύλοι συναντιώνται στον προθάλαμο του κτηνίατρου και αρχίζουν κουβεντούλα και ρωτάνε τον ένα:

-Εσύ γιατί είσαι εδώ; -

- Για ευθανασία.δεν ξέρω τι μ'έπιασε και μια μέρα που έλειπαν τ' αφεντικά, άρχισα να χέζω και να κατουράω παντού, να ξεσκίζω τις κουρτίνες, τις πολυθρόνες, ρημαδιό το έκανα το σπίτι κι ας πέρναγα τόσο καλά.

Εσύ; Ρωτάνε τον δεύτερο.
-Κι εγώ για ευθανασία.Και μένα το μαλάκα κάτι μ' έπιασε, κι ενώ πέρναγα μπέικα,μια μέρα που τ' αφεντικά ετοίμαζαν το πάρτυ τους, χίμηξα πάνω στα τραπέζια, στους μπουφέδες, πάνε τα κοτόπουλα, πάνε τα ζαμπόνια, τα ρήμαξα, πάει το πάρτυ,ζοχαδιαστήκανε και νάμαι.

Κι εσύ, ρωτουν τον τρίτο.
-Εγώ, που είμαι και πολύ τεμπέλης,μια μέρα ήμουν ξάπλα στο μαξιλάρι μου, μπαίνει η κυρία μου μ' ένα τάνγκα μόνο και τη σφουγγαρίστρα κι αρχίζει να σφουγγαρίζει, να σκύβει, να κουνιέται,δεν ξέρω τι μ' έπιασε και της χυμάω από πίσω και της τον φοράω, τρόμαξαν να με ξεκολλήσουν από πάνω της.

-Ε, καλά, εσένα δικαίως, μια ευθανασία την αξίζεις.

-Ποιά ευθανασία, ρε; Εμένα τα νύχια ήρθαν να μου κόψουν...