Με την ψήφιση από τη Βουλή της νέας
δανειακής σύμβασης και των προαπαιτούμενων μέτρων για το νέο Μνημόνιο,
τα ξημερώματα της Παρασκευής, και με τις διαρροές που υπήρξαν στην
κυβερνητική συνοχή, ολοκληρώθηκε ένας κύκλος για την τρέχουσα πολιτική,
οικονομική συγκυρία της χώρας, η οποία είναι πλέον σαφές ότι έχει
εισέλθει σε επικίνδυνη φάση.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και πρωθυπουργός παρουσιάζονται ιδιαίτερα αποδυναμωμένοι
από την ντε φάκτο αδυναμία διακυβέρνησης που έχει επιβληθεί λόγω της
εσωκομματικής αντιπολίτευσης, η οποία έχει διαχωρίσει τη θέση της και
επιμένει σε μία διαφορετική οικονομική πολιτική, που οδηγεί τη χώρα στη
χρεοκοπία και την έξοδο από την ευρωζώνη. Ομως και η κυβέρνηση έχει
αποδείξει καθ’ όλο αυτό το διάστημα ότι δεν διαθέτει καμία σοβαρή
οικονομική πολιτική. Οπως, αντιστοίχως, έχει επιβεβαιωθεί με τον πιο
ανησυχητικό τρόπο ότι και η θέση της χώρας στην Ευρώπη δεν είναι
διασφαλισμένη όσο καραδοκούν τα σενάρια του Grexit και της επιστροφής
στο εθνικό νόμισμα.
ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι μέσα σε επτά μήνες η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα
κατάφερε να διαλύσει την οικονομία και να εξουδετερώσει πλήρως τον
ιδιωτικό τομέα, υπακούοντας μόνο στα κελεύσματα των μικροσυντεχνιών του
Δημοσίου και στις πελατειακές λογικές που εκφράζονταν από τα βασικά
στελέχη της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος και διορίζοντας
στρατιές κρατικοδίαιτων συμβούλων, από αυτούς που ονειρεύονται ακόμα μια
«λαϊκή δημοκρατία» και επιστροφή στη δραχμή.
Ο κ. ΤΣΙΠΡΑΣ προκάλεσε τρεις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις
μέσα σε χρονικό διάστημα μερικών μηνών. Την πρώτη φορά κέρδισε τις
εκλογές και αναρριχήθηκε στην εξουσία χρησιμοποιώντας απατηλές
προεκλογικές υποσχέσεις για ανύπαρκτες παροχές και κατάργηση των
Μνημονίων. Τη δεύτερη φορά με το περίφημο δημοψήφισμα ζήτησε και πέτυχε
το «Οχι» της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού στο Μνημόνιο για να το
μετατρέψει ο ίδιος αμέσως μετά σε «Ναι» και να προχωρήσει στην υπογραφή
και ψήφιση ενός τρίτου, επαχθέστερου, Μνημονίου. Η νέα προσφυγή σε
πρόωρες κάλπες δεν αποτελεί λύση για τη χώρα παρά μόνο για το
εσωκομματικό πρόβλημα του κ. Τσίπρα, που επιδιώκει να απαλλαγεί από την
αριστερή πλατφόρμα και όλους όσοι συνεχίζουν να ονειρεύονται την
επιστροφή στη δραχμή και τα υπόλοιπα που ο ίδιος ο σημερινός
πρωθυπουργός είχε μοιραστεί πολιτικά μαζί τους. Κανείς όμως δεν μπορεί
να πιστέψει πλέον τον κ. Τσίπρα.
ΟΥΤΕ ΤΙΣ όποιες νέες υποσχέσεις του, ούτε πολύ περισσότερο να
εμπιστευθεί τις πολιτικές του πρακτικές. Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία
είναι προφανές ότι η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο και είναι αναγκαία,
περισσότερο από ποτέ, η συστράτευση των φιλοευρωπαϊκών πολιτικών
δυνάμεων στο όραμα για την ενωμένη Ευρώπη και στην ανάγκη μιας νέας
πολιτικής που θα ενισχύσει την παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας.
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ως κύριος πυλώνας των πολιτικών αυτών και ως
εγγυήτρια δύναμη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Ελλάδας, είναι αυτονόητο
ότι καλείται να διαδραματίσει βασικό ρόλο στην επόμενη ημέρα για την
ελληνική οικονομία και κοινωνία και να οδηγήσει την Ελλάδα σταδιακά αλλά
με αποφασιστικό τρόπο στην έξοδο από τη βαθιά κρίση.
EΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
