Τον Ιούνιο του 2013, το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN φιλοξένησε συνέντευξη της Γιάννας Αγγελοπούλου, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της “My Greek Drama”.
Η συνέντευξη είναι εξαιρετικά επίκαιρη σήμερα, λόγω της βαθιάς εθνικής κρίσης που βιώνει η χώρα, στην επέτειο των 10 ετών από την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, στις 13 Αυγούστου 2004.
Μεταξύ άλλων, η Γιάννα Αγγελοπούλου ανέφερε στη συνέντευξή της:
«Ήμασταν το θαύμα. Δείξαμε μια άλλη Ελλάδα, μια Ελλάδα που μπορεί σε τέσσερα χρόνια αντί επτά», λέει, και εκφράζει την άποψη ότι τα μαθήματα της Ολυμπιάδας θα πρέπει να αξιοποιηθούν.
«Η εικόνα της Ελλάδας στον κόσμο είναι ότι βρίσκεται σε κρίση και οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και δεν αποδίδουν ποτέ. Αυτό που ξέρω για την Ελλάδα είναι ότι κάναμε θαύμα κατά την προετοιμασία της Ολυμπιάδας. Η Ελλάδα που ξέρω είναι πολύ διαφορετική από την Ελλάδα του σήμερα. Όλα αυτά τα επιτεύγματα εγκαταλείφθηκαν, οι πολιτικοί τα εγκατέλειψαν».Το ρεπορτάζ θυμίζει την διαδρομή της κ. Αγγελοπούλου και κάνει αναφορά στην αξιολόγηση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας από τον Jacques Rogge με τη λέξη «ονειρεμένοι».
Το προσωπικό σχόλιο της κ. Αγγελοπούλου επ’ αυτού:
«Είναι όνειρο κάθε γυναίκας να πετύχει κάτι μνημειώδες και μοναδικό για τη χώρα της και δείχνει ότι οι γυναίκες μπορούν να κάνουν ό,τι επιθυμούν».
Ακόμα μιλάει με λύπη για την κατάντια πολλών ολυμπιακών έργων:
«Λυπάμαι που βλέπω ότι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις έχουν εγκαταλειφθεί, αδειάσει, κλείσει. Αν οι άνθρωποι με ρωτούν για την προετοιμασία των Αγώνων, θα έλεγα «σχεδίασε για την ημέρα μετά, όχι μόνο για την Ολυμπιάδα». Οι άψογες εγκαταστάσεις μπορούν να κάνουν πραγματικά την διαφορά για την ημέρα μετά. Πήγα σε διαδοχικές κυβερνήσεις και τις παρότρυνα να μου δείξουν πλάνο για την ημέρα μετά. Μου είπαν απλά «κάνε τη δουλειά σου, τα έχουμε όλα υπό έλεγχο». Δεν έκαναν τίποτα και έχασαν την ετοιμότητα των ανθρώπων να κάνουν τα πράγματα διαφορετικά, να δείξουν στον κόσμο μια άλλη Ελλάδα. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν μοναδική ευκαιρία, ώστε οι πολίτες να συμμετάσχουν σε έναν καλό σκοπό. Δεν είχαμε καμία παράδοση εθελοντισμού στην Ελλάδα, αλλά καταφέραμε να ενεργοποιήσουμε 165.000 ανθρώπους. Ήταν σαν στρατός, αλλά χάθηκε. Εν μέσω αυτών των δύσκολων καιρών για την Ελλάδα, οι άνθρωποι πουλάνε τα σπίτια, τα αυτοκίνητά τους, βγάζουν τα παιδιά τους από το πανεπιστήμιο. Φανταστείτε να υπήρχε ακόμα αυτό το πνεύμα εθελοντισμού και βοήθειας του συνανθρώπου. Το κοινό αίσθημα αυτού του είδους είναι αναγκαίο σε μια χώρα, όχι μόνο σε δύσκολες στιγμές».
Τέλος, μετά από όλες αυτές τις επικρίσεις, η κ. Αγγελοπούλου κλείνει με μια νότα αισιοδοξίας:
«Αν και υπάρχει πολύ δράμα στο βιβλίο μου, πιστεύω ότι μπροστά υπάρχει καλύτερο κεφάλαιο. Μπορούμε να γίνουμε οι συγγραφείς της δικής μας ιστορίας».
ysterografa.gr
