Η κινητικότητα ήταν μεγάλη αλλά, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν από τους συνέδρους! Ήταν, κυρίως, από τους επισκέπτες, καθώς μάταια οι υπεύθυνοι της ΚΕΔΕ μετρούσαν και ξαναμετρούσαν πόσοι από τους 500 συνέδρους είχαν έρθει στα Γιάννενα. Τελικώς ήταν μόλις 280. Από αυτούς, μόνο 150 (από τους 325 δημάρχους) έδωσαν το παρών.
Ήταν γιατί…
Ήταν γιατί, όπως είχε πει την προηγούμενη ημέρα, κατά τη γεμάτη εντάσεις (ακόμη και, τουλάχιστον ένα, έντονο φραστικό επεισόδιο) συνεδρίαση του δ.σ. της ΚΕΔΕ στο Du Lac, ο δήμαρχος Νίκαιας – Ρέντη Γ. Ιωακειμίδης, περίμεναν ένα «συνέδριο tutti frutti»; Ήταν γιατί τα Γιάννενα είναι μία δύσκολα προσβάσιμη πόλη για τους «νότιους», καθώς η Κορίνθου – Πατρών προσφέρει μόνο… διόδια, ενώ η Ιόνια οδός παραμένει ακόμη ένα μακρινό όνειρο; Ήταν γιατί αντιλαμβάνονται, όπως και οι υπουργοί και βουλευτές που όταν δυσκολεύονται, σηκώνουν τα χέρια ψηλά και δείχνουν προς βορρά, υποστηρίζοντας ότι «οι αποφάσεις λαμβάνονται αλλού», ότι δεν μπορούν να κάνουν και πολλά για να αλλάξουν τα πράγματα; Ήταν γιατί τις τελευταίες ημέρες κατάλαβαν ότι δεν πρέπει να τρέφουν φρούδες ελπίδες για παρατάσεις, καθώς οι εκλογές θα γίνουν σ’ ένα χρόνο και γι’ αυτό τώρα «πρέπει να πάμε μέσα και όχι έξω καλά»; Ήταν γιατί αυτές οι εκλογές δεν θα είναι σαν τις άλλες, καθώς αφενός οι πολιτικοί συσχετισμοί έχουν αλλάξει δραματικά από το 2010 και αφετέρου, κυρίως, το τοπίο είναι τόσο ρευστό που όλες οι βεβαιότητες άλλων εκλογικών αναμετρήσεων έχουν εξαφανιστεί; Ήταν που η λογική του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» έχει περάσει, πλέον, και ανάμεσα στους αιρετούς;
Απουσίες, εκνευρισμοί και «μανιφέστα»
Μπορεί να είναι κάποια από αυτά ή και όλα μαζί. Σε κάθε περίπτωση αυτό το συνέδριο εκτός από απουσίες και εκνευρισμούς δεν είχε, όπως προφανώς περίμεναν αυτοί που δεν ήρθαν, και απαντήσεις ούτε από τον υπουργό Εσωτερικών Ε. Στυλιανίδη ούτε από κάποιον άλλο. Αυτό αντιλήφθηκαν και οι πέντε (Καμίνης Μπουτάρης, Δημαράς, Σκοτινιώτης, Φίλιος) και επιχείρησαν μέσα από ένα «μανιφέστο των Ανεξάρτητων» να περιγράψουν το δικό τους πλαίσιο για τη διακυβέρνηση των δήμων. Μόνο που, ακόμη και αν σε ορισμένα σημεία έχουν δίκιο, και οι δικές τους (πρακτικές) απαντήσεις στα σημερινά προβλήματα παραπέμπονται στο μέλλον.
Ίσως γι’ αυτό αν την Πέμπτη το πρωί μαζί με τους επισκέπτες και τους 280 συνέδρους, η αίθουσα του συνεδρίου έμοιαζε (και ήταν) γεμάτη, την Παρασκευή το απόγευμα, που μετά από μακρές συζητήσεις και «γράψε – σβήσε» το «τρικομματικό» ψήφισμα ήταν πλέον έτοιμο, στην αίθουσα δεν είχαν μείνει παρά οι μισοί από τους αρχικούς συνέδρους οι οποίοι, μάλιστα, δεν έδειχναν και πολύ ενθουσιασμένοι. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι μόνο οι 50 από τους 140 μπήκαν στο κόπο να σηκώσουν το χέρι τους στο «ναι»….
Υ.Γ. Μετά από αυτή την περιγραφή, το ερώτημα που τίθεται είναι: «Θα μπορούσε αυτό το συνέδριο της ΚΕΔΕ να ήταν αλλιώς;». Αν και οι απαντήσεις σε υποθετικές ερωτήσεις έχουν πάντα τον κίνδυνο να είναι αυθαίρετες, η aftodioikisi.gr θα πάρει το ρίσκο και θα απαντήσει με την ατάκα ενός παλαιού και έμπειρου δημάρχου: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το συνέδριο ήταν ‘σούπα’. Αλλά με 60% μειωμένους πόρους, τις εκλογές σ’ ένα χρόνο και τις αποφάσεις να λαμβάνονται αλλού, πάλι καλά που ‘τρωγόταν’!»
