.
Ο Βουλευτής Β’ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας, Άρης Σπηλιωτόπουλος, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό ΝΕΤ 105,8 στην εκπομπή των Γ.Παντελάκη-Β.Μπεσκένη τόνισε:
Για αυτοδυναμία
Από τη στιγμή που δημοσκοπικά η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται ως πρώτο κόμμα, λογικό είναι ο στόχος της αυτοδυναμίας να είναι εφικτός. Ποτέ ο πρώτος δεν μπαίνει στη λογική των σεναρίων. Γιατί αυτά τα σενάρια-τι θα γίνει εάν χαθούν οι εκλογές- είναι σενάρια πουσυνήθως κάνουν δημοσκοπικά τα δεύτερα και λοιπά κόμματα. Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να πάει σε αυτές τις εκλογές με αυτοπεποίθηση και όσο το δυνατόν καθαρές προτεινόμενες λύσεις. Εάν το κάνει αυτό και αν έχει μια αποσαφηνισμένη στρατηγική με συγκεκριμένα πειστικά επιχειρήματα και όχι συναισθηματικά συνθήματα κενού περιεχομένου, τότε μπορεί να μετατρέψει τη δημοσκοπική της άνοδο σε ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Τα διλήμματα των εκλογών
Η στρατηγική εκ των πραγμάτων προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα. Δεν πρέπει να υποτιμάμε το γεγονός ότι υπάρχει μια αβεβαιότητα, μια ρευστότητα…. υπάρχει ένα καινούριο δεδομένο γύρω μας: Δεν είναι αυτές οι εκλογές ίδιες με τις εκλογές που έχουμε συνηθίσει. Προφανώς υπάρχει πολύ μεγάλη συναισθηματική φόρτιση στον κόσμο. Η συναισθηματική αυτή φόρτιση πολλές φορές δεν επιτρέπει να σκεφτούμε συγκεκριμένα, σοβαρά και λογικά διλήμματα που υπάρχουν σε αυτές τις εκλογές. Αν αφήσουμε λοιπόν τα συναισθήματα, το θυμό, την πικρία να πρυτανεύσουν κι αν θελήσουμε κι αυτή τη φορά να τιμωρήσουμε, τότε σ’ αυτή την περίπτωση ενδεχομένως να τιμωρήσουμε και πάλι τον εαυτό μας. Πρέπει να σκεφτούμε πως ακριβώς θα είναι η χώρα την επόμενη μέρα. Κι εδώ ακριβώς το δίλημμα είναι πολύ συγκεκριμένο ή ευρώ ή δραχμή, ή ευρωπαϊκή προοπτική ή άτακτη χρεοκοπία και πλήρη εξαθλίωση. Εάν σκεφτούμε αυτά τα διλήμματα και αφού αποφασίσουμε πρώτα πως θα τοποθετηθούμε σ’ αυτά, μετά θα πάρουμε τις όποιες αποφάσεις για το τι πολιτικές επιλογές θα κάνουμε.
Το σημαντικότερο δίλημμα αυτή τη στιγμή είναι ή ευρώ η δραχμή. Άλλοι το λένε καλυμμένα και άλλοι το λένε ξεκάθαρα. Υπάρχουν δυνάμεις στα αριστερότερα μας ή στα πολύ δεξιότερα μας που βλέπουν μια διαφορετική πορεία για τη χώρα. Βλέπουν μια πορεία πιο εσωστρεφή, έξω από την ευρωζώνη, με ένα εθνικό νόμισμα. Κατά τη δική μου εκτίμηση, αυτό σημαίνει ότι στην Ευρώπη που βλέπουμε σιγά σιγά τα πράγματα να αλλάζουν και ενδεχομένως σε κάποιο διάστημα όπως σήμερα να μιλάμε ανοιχτά για το ευρωομόλογο, που σημαίνει ότι η κοινωνική πολιτική θα είναι πολύ ευκολότερη από ότι σήμερα, η χώρα μας αφού θα έχει υποστεί θυσίες και πικρίες θα απουσιάζει την κρίσιμη στιγμή, τη στιγμή που θα μπορούσε να εισπράξει το μερίδιο της κοινωνική πολιτικής. Υπό αυτή την έννοια χρειάζεται ψυχραιμία και υπομονή να δούμε ότι μια επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα σημαίνει στην πραγματικότητα ότι χάνουμε την πραγματική αξία του χρήματος μας, ενδεχομένως άτακτη χρεοκοπία, στάση πληρωμών, μισθών και συντάξεων, σημαίνει ότι πάμε σε μια λογική μιζέριας και δυστυχίας. Δηλαδή δεν είναι μόνο ότι η χώρα μας γίνεται ανεξάρτητη και δεν επηρεάζεται από την Ευρώπη. Αυτή η θυσία πληρώνεται με μια «βαλκανιοποίηση» και μιζέρια.
«Να σταματήσει η διγλωσσία στο όνομα της δήθεν ανεξαρτησίας»
Πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να έχουμε αυτή τη διγλωσσία και το λέω αυτό για όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Και δεν αναφέρομαι τόσος τις μεγάλες πολιτικές δυνάμεις, όσο στις μικρότερες. Επειδή καταλαβαίνουν ότι δεν πρόκειται ποτέ να κυβερνήσουν έχουν μια χαρακτηριστική διγλωσσία. Απευθύνονται στο εσωτερικό της Ελλάδας σαν να μη συμβαίνει τίποτα, εάν δήθεν για λόγους ανεξαρτησίας επιστρέψουμε στη δραχμή και εκβιάσουμε την Ευρώπη. Και έρχονται την ίδια στιγμή προς την Ευρώπη και λένε αυτό που λένε και οι ομοϊδεάτες τους: Ότι έξω από την Ευρώπη σημαίνει μεγαλύτερη εξαθλίωση για την Ελλάδα.
Πρέπει κάποια στιγμή αυτή τη διγλωσσία να την τερματίσουν και να πουν την αλήθεια. Κι αν πουν την αλήθεια θα συνειδητοποιήσουν ότι ο δρόμος είναι στην ευρωπαϊκή προοπτική, τη δημοκρατία, την ελεύθερη οικονομία, αυτά δηλαδή που οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις προτείνουν. Σε αυτή τη βάση πρέπει να αναπτυχθεί η συλλογιστική αυτών των εκλογών και όχι με βάση τις τιμωρίες ή το θυμό, γιατί πολλές φορές δεν τιμωρείς τα κόμματα με θυμό. Αν ψηφίσεις με θυμό τιμωρείς τον εαυτό σου, αυτοτιμωρείσαι, γιατί οδηγείς τη χώρα στη εξαθλίωση και άρα και τον εαυτό σου μαζί. Εξαρτάται τα διλήμματα που οι πολιτικές δυνάμεις θα βάλλουν. Η Νέα Δημοκρατία θα μιλήσει ακριβώς με τη φωνή της λογικής, θα βάλλει διλήμματα, τα οποία είναι υπαρκτά, ουσιαστικά, είναι λογικά, έχουν να κάνουν με το σήμερα, το αύριο και με βάση αυτά και τις κοστολογημένες προτάσεις που θα παρουσιάσει, θα ζητήσει την ψήφο εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού. Τα συναισθήματα μπορεί να οδηγήσουν τη χώρα στη εξαθλίωση. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να αφήνεις το θυμό να σε καθοδηγεί. Ο θυμός μπορεί να σε κάνει να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Στο τέλος θα το ανοίξεις.
Ανησυχεί το «φαινόμενο Καμμένου» τη ΝΔ;
Είναι λογικό και αναμενόμενο ένα κόμμα το οποίο εμφανίζεται ως καινούριο στην αρχή της δημιουργίας του και πριν προλάβει να παρουσιάσει το τι προτείνει, δηλαδή τις θέσεις του, να δημιουργεί ευφορία ειδικά σε ένα κόσμο που είναι απογοητευμένος, πικραμένος, οργισμένος και θέλει να βγάλει το θυμό του στο υπάρχον πολιτικό σύστημα. Είναι λογικό ότι όσο περνάει ο χρόνος και όσο το καινούριο και όποιο καινούριο καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις άλλους να τους επιβεβαιώσει και άλλους να τους διαψεύσει. Τα νούμερα όσο πάνε θα είναι και χαμηλότερα. Αυτό λοιπόν έχει να κάνει με το χρόνο και με το τι συγκεκριμένα θα προτείνει. Εγώ δεν είμαι από αυτούς που θα βγουν να καταδικάσουν οποιαδήποτε πολιτική προσπάθεια Ότι βεβαίως μπορεί να πληγώσει τη Νέα Δημοκρατία αυτό είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Από εκεί και πέρα η Νέα Δημοκρατία οφείλει να κοιτάξει τον εαυτό της. Εάν μπει σε λογική συγκεκριμένων και κοστολογημένων προτάσεων και ξεκάθαρων λύσεων όλοι θα καταλάβουν που είναι αλήθεια και που η δημαγωγία.
