Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Παρακολουθώ αυτές τις μέρες το νέο κεφάλαιο του έπους «Θα σας σώσουμε δωρεάν» και πραγματικά αισθάνομαι δυσφορία.Δυσφορία για τον λαϊκισμό, για το όψιμο πνεύμα οικονομίας, για την εκ των υστέρων απόπειρα εξιλέωσης, για απανωτές δηλώσεις παραίτησης από «προνόμια», για μια εξόφθαλμη προσπάθεια προσωπικής και κομματικής διάσωσης.
Δυσφορία για τα εγκωμιαστικά σχόλια και την αυτάρεσκη αποδοχή τους, με ταπεινές εκφράσεις του τύπου «μα το έχουμε πει από καιρό».
Ο ένας δεν δέχθηκε ποτέ τα προνόμια που του εξασφαλίζει η βουλευτική του έδρα, ο άλλος είναι καινούργιος και έτσι τα βρήκε, ο τρίτος παραδίδει το βουλευτικό αυτοκίνητο, το παράδειγμά του ακολουθούν και οι τέταρτοι, οι πέμπτοι παραιτούνται από τις αμοιβές για τη συμμετοχή τους σε επιτροπές, οι έκτοι και οι έβδομοι θυμήθηκαν τις κρατικές επιδοτήσεις προς τα κόμματα, προτείνοντας το τάδε ή το δείνα με καθυστέρηση μερικών... δεκαετιών.
Δεν θα χρειαζόταν να προσθέσω τίποτε, καθώς το θέμα το έχω αναλύσει διεξοδικά και από όλες του τις πλευρές σε άρθρο μου υπό τον τίτλο «Δεν ψάχνουμε για φθηνούς, ψάχνουμε για καλούς» (βλέπε εδώ).
Είναι, όμως, εξοργιστικό να βλέπεις αυτούς ακριβώς που κάποτε έβαζαν… μέσον για να μπουν σε περισσότερες ή «καλύτερες» επιτροπές να πλειοδοτούν τώρα σε διάθεση προσφοράς και παραίτησης από τις παροχές που κάποτε απλώς τους έκαναν να ξεχωρίζουν από τους κοινούς θνητούς.
Και είναι ενοχλητικό να παραιτούνται τώρα από την αμοιβή τους για τις επιτροπές αυτοί που περισσότερο είχαν επωφεληθεί στο παρελθόν – ως γνωστόν, οι βουλευτές των μικρών κομμάτων επειδή είναι λίγοι, συμμετέχουν σε πολύ περισσότερες επιτροπές.
Και συχνά τους βλέπει κανείς να… διακτινίζονται από τη μία στην άλλη, λες και έχουν υποστεί ειδική εκπαίδευση ταχείας μετακίνησης.
Γίνεσαι έξω φρενών όταν βλέπεις πως πολιτικοί που οφείλουν την ύπαρξή τους σ' αυτό ακριβώς το σύστημα προνομίων άνευ αντικρίσματος (για τον λαό) να ανακαλύπτουν τώρα το τάδε ή το δείνα μοντέλο.
Το σκηνικό της υποκρισίας έγινε ακόμη πιο ζοφερό χθες, όταν πληροφορηθήκαμε πως η εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη για οκτώ κακουργηματικές πράξεις, όσον αφορά στην υπόθεση των υποβρυχίων.
Φυσικά σε βάρος υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Άμυνας, συνδικαλιστών, ιδιωτώ και στελεχών της αρμόδιας διεύθυνσης Εξοπλιστικών Προγραμμάτων, Δηλαδή σε βάρος πολιτών και όχι πολιτικών, των οποίων τα κακουργήματα έχουν παραγραφεί ελέω άρθρου 86 του Συντάγματος και οι οποίοι εξακολουθούν να λαμβάνουν αποφάσεις και να... σώζουν τη χώρα, ενώ οι περισσότεροι εξ αυτών ήσαν μέλη των περίφημων υπουργικών συμβουλίων του 1996 και του 1999.
Τρελαίνεσαι όταν διαπιστώνεις πως όλα - νόμοι περί ευθύνης υπουργών, παραιτήσεις από προνόμια και αμοιβές, βελτιωτικές προτάσεις, ευαισθησίες για τον χειμαζόμενο λαό, ανιδιοτέλειες και γενναιοδωρίες - έρχονται κατόπιν χρεοκοπίας και αφορούν στο μέλλον.
Την ώρα μάλιστα που, με εντελώς αντισυνταγματικό τρόπο, καταβάλλονται απεγνωσμένες προσπάθειες να εφαρμοστούν αναδρομικώς όλα τα επαχθή μέτρα.
Ένας όψιμος και άχρηστος πλέον κατ' επίφασιν πατριωτισμός, έρχεται να λειτουργήσει ως πλυντήριο για την φαυλότητα δεκαετιών.
Τη γνώμη μου την έχω πει: Αυτοί που αξίζουν και εργάζονται για την ευημερία του λαού, πρέπει να πληρώνονται καλά. (Εκ του αποτελέσματος, διαπιστώθηκε πως τέτοια συνθήκη δεν συνέτρεξε στην Ελλάδα).
Αλλά αν δεν αξίζουν (όπως επίσης εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε), τότε και ένα ευρώ το μήνα να παίρνουν, πηγαίνει χαμένο.
Εκτός και αν δεχθούμε – και αυτό το έχω επαναλάβει κατά κόρον – πως δεν μας αξίζει καλύτερο πολιτικό προσωπικό και επομένως… ας βρούμε τίποτε φτηνούς, να μην μας κοστίζει ο κούκος αηδόνι και να έχουμε και την βιτρίνα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Επίσης, όποιος επιστρέφει προνόμια ή παραιτείται από αμοιβές, θεωρεί πως κακώς απολάμβανε τα πρώτα και σφετεριζόταν τις δεύτερες. Και επομένως, οφείλει να επιστρέψει τα χρήματα εκείνα που κακώς εισέπραττε επί χρόνια.
Σαν τα... επιδόματα αναπηρίας, ένα πράμα. Αν από τους αναπήρους-μαϊμούδες η πολιτεία θα ζητήσει πίσω τα χρήματα που κακώς και παρανόμως ελάμβαναν, γιατί να μην το ζητήσει και από αυτούς που με κάθε επισημότητα δηλώνουν... βουλευτές-μαϊμούδες, αναγνωρίζοντας πως εισέπρατταν χρήματα ως μη όφειλαν;
Και μια πρόταση (δική μου):
Μήπως κάποιος από τους «ανιδιοτελείς» μπορεί να υποβάλει μια Ερώτηση στη Βουλή για να πληροφορηθούμε επιτέλους πόσους αστυνομικούς απασχολούν για την φρούρησή τους πολιτικοί και άλλοι– επωφελούμενοι των μισθών που ο ελληνικός λαός καταβάλλει για την δική του (λέμε τώρα) ασφάλεια;
Μήπως κάποιος από τους «γενναιόδωρους», που δέχονται να μας σώσουν με… εκπτώσεις, μπορεί να απαλλάξει τους αστυνομικούς που απασχολεί και να τους στείλει πίσω στα πραγματικά καθήκοντά τους;
Το λέω, επειδή κάτι ληστές με καλάσνικοφ μπαινοβγαίνουν εσχάτως στα σπίτια των ανθρώπων, που υπερφορολογούνται και από πάνω δεν νιώθουν ασφαλείς ούτε στις εστίες τους.
Το λέω γιατί μέσα σε τρεις μόνο ημέρες, είχαμε δύο τέτοια φρικιαστικά περιστατικά, ένα από τα οποία συνοδεύθηκε και από άγριο βιασμό.
Το λέω γιατί σε άλλη περίπτωση, οι ληστές όρμησαν στο σπίτι ενός πολίτη, τον πήγαν μέχρι το ATM, τον έβαλαν να τους παραδώσει τα λεφτά του και τον… επέστρεψαν σπίτι του, χωρίς να γίνει τίποτε αντιληπτό.
Αφήστε, λοιπόν, τις πλειοδοσίες γενναιοδωρίας. Κρατήστε τους μισθούς και δώστε μας πίσω τους αστυνομικούς.
Αν πάλι αισθάνεστε ότι έχετε πρόβλημα ασφάλειας όταν κυκλοφορείτε ανάμεσα στον κόσμο, που κατά τεκμήριο αποτελεί τον εργοδότη σας, δεν έχετε παρά να αποσυρθείτε.
Κάτι «λαοπρόβλητοι» ηγέτες με στρατιές φρουρών γύρω τους έπεσαν πρόσφατα στη διάρκεια της «Αραβικής Άνοιξης»…
elzoni.gr
