Είναι γνωστό ότι σε μία διαπραγμάτευση σημασία έχουν οι λεπτομέρειες και -βεβαίως- η «χημεία» μεταξύ όλων όσοι συμμετέχουν.
Στην υπόθεση των ιδιοκτητών ταξί, που παραλίγο να εξελιχθεί σε εκατόμβη για τη φετινή τουριστική περίοδο στη χώρα, ήταν ηλίου φαεινότερον ότι η «χημεία» μεταξύ του υπουργού Υποδομών Γιάννη Ραγκούση και του προέδρου του ΣΑΤΑ Θύμιου Λυμπερόπουλου ήταν από ανύπαρκτη (στην αρχή) έως πολεμική (στη συνέχεια).
Αυτό εξηγούσε, εν πολλοίς, και το γεγονός ότι Ραγκούσης και Λυμπερόπουλος «όχι μόνο δεν μπορούσαν να διαπραγματευτούν, αλλά ούτε να καθίσουν περισσότερο από μερικά λεπτά της ώρας στο ίδιο τραπέζι», κατά την έκφραση ενός από αυτούς που κάθισαν (μερικά λεπτά της ώρας) σε αυτό το τραπέζι.
Για εκείνους που τους γνωρίζουν, Ραγκούσης και Λυμπερόπουλος είναι δύσκολοι (δύστροποι, κατά ορισμένους) χαρακτήρες.
Κάπου εκεί εμφανίστηκε ο Πέτρος Τατούλης. Περιφερειάρχης Πελοποννήσου και δύσκολος χαρακτήρας και αυτός...
Μόνο που με το Θύμιο είναι παλιοί γνώριμοι και φίλοι από τη Νέα Δημοκρατία. Και όχι μόνο. Είναι και γείτονες, καθώς ο πρόεδρος του ΣΑΤΑ είναι από την Κορινθία (επικράτεια του Πέτρου, ως περιφερειάρχη Πελοποννήσου) και ο Τατούλης, ως γνωστόν, από την Αρκαδία.
Μεταξύ ΝΔ, Κορινθίας, καλής «χημείας» και πολλών τηλεφωνικών συνομιλιών (έτσι κι αλλιώς ο Πέτρος ήταν ο πρώτος που ζήτησε ψυχραιμία και διαβούλευση με τους ιδιοκτήτες ταξί) έπεσε και η ιδέα της συνάντησης με τους περιφερειάρχες, που έτσι κι αλλιώς έχουν την αρμοδιότητα για τις άδειες ταξί.
Τα υπόλοιπα έως την προαναγγελία για τη λύση της απεργίας δεν χρειάστηκαν παρά μερικά λεπτά της ώρας. Άλλωστε, όπως φάνηκε στην πορεία, ήταν απλώς λεπτομέρειες....
aftodioikisi.gr
