Σήμερα, με το θέμα των προπηλακισμών ασχολείται ακόμη και το υπουργικό συμβούλιο – κάτι το οποίο έχει ξανασυμβεί, χωρίς βέβαια αποτέλεσμα – ενώ άλλα είναι τα ζέοντα προβλήματα.
Με πρώτο το θέμα της νέας χρηματοδότησης που εξαρτάται απόλυτα από το αν η συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών στο ελληνικό χρέος θα είναι ή όχι εθελοντική.
Χθες, την ώρα που στην Ελλάδα ασχολούμεθα με το αν ολοκλήρωσε μία βουλευτής μια τηλεοπτική συνέντευξή της, οι εκπρόσωποι των διεθνών τραπεζών είχαν συνάντηση στο Παρίσι, για το πραγματικά σοβαρό θέμα των ημερών.
Ο οίκος Standard & Poor's έχει από προχθές προειδοποιήσει για το ενδεχόμενο η συμμετοχή αυτή να θεωρηθεί πιστωτικό γεγονός, ενώ ο οίκος Moody's κρατά προς το παρόν επιφυλακτική στάση, περιμένοντας την οριστικοποίηση του γαλλικού σχεδίου.
Έχει, όμως, και αυτός ο οίκος προειδοποιήσει ότι θα εκλάβει ως στάση πληρωμών την ανταλλαγή χρέους με νέο χρέος, μειωμένης οικονομική αξίας, με στόχο την αποφυγή χρεοκοπίας.
Οργισμένη εμφανίστηκε και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, που κατήγγειλε την ανάμιξη των διεθνών οίκων αξιολόγησης, υποστηρίζοντας ότι οι πιστωτές της Ελλάδας πρέπει να παίρνουν οι ίδιοι τις αποφάσεις τους, χωρίς να εξαρτώνται από τους οίκους αξιολόγησης.
Όψιμη οργή, καθώς είναι γνωστό ότι με τις αξιολογήσεις των γνωστών οίκων τα ελληνικά spread έναντι των γερμανικών Bund, εδώ και πολλούς μήνες σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, οδηγώντας την χώρα σε μόνιμη αδυναμία εξόδου στις αγορές και επομένως υποδουλώνοντάς τη στο ένα μετά το άλλο μνημόνιο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και χθεσινό δημοσίευμα των Financial Times, σύμφωνα με το οποίο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα συνεχίσει να δέχεται τα ελληνικά κρατικά ομόλογα ως ενέχυρα για την παροχή ρευστότητας έως ότου το σύνολο των οίκων αξιολόγησης τα κατατάξουν σε επίπεδο «χρεοκοπίας»!
Τι σημαίνει αυτό; Μα ότι σε μια τέτοια περίπτωση, ούτε οι ελληνικές τράπεζες θα έχουν πρόσβαση στους πόρους της ΕΚΤ για την χρηματοδότησή τους.
Χθες, ο οίκος Moody's έδειξε τα δόντια του με την υποβάθμιση της Πορτογαλίας κατά τέσσερις ολόκληρες βαθμίδες – οπότε είναι σαφές ότι οι οίκοι χρησιμοποιούνται όταν πρόκειται να οδηγηθεί μια χώρα στην ασφυξία, αλλά καταγγέλλονται όταν οι αξιολογήσεις τους δεν συμφέρουν τα σχέδια της ΕΕ για μετακύλιση του χρέους.
Όλα δείχνουν ότι υπάρχει σε εξέλιξη ένα σχέδιο, στο οποίο, παρά τις καταγγελίες, θα λάβουν μέρος οι οίκοι αξιολόγησης, ώστε η χώρα να οδηγηθεί τελικά στην ελεγχόμενη χρεοκοπία.
Η ανακοίνωση, χθες, σύμφωνα με την οποία οι ολλανδικές τράπεζες ετοιμάζονται να συμμετάσχουν στο δεύτερο πακέτο δανεισμού της Ελλάδας δεν δείχνει να αλλάζει το κλίμα από πλευράς οίκων.
Η Γαλλία, βέβαια, επιμένει στο σχέδιό της και ο νέος υπουργός των Οικονομικών Φρανσουά Μπαρουάν, δηλώνει πως «θα κάνουνε το παν για να μην υπάρξει χρεοκοπία», προσθέτοντας ότι «το ελληνικό ζήτημα είναι επίσης και ζήτημα του ευρώ».
Στο μεταξύ, η Ελλάδα βάζει… νέους στόχους. Σύμφωνα με τον υπουργό των Οικονομικών, φιλοδοξούμε να βγούμε στις αγορές το 2014 – σύμφωνα με τον προκάτοχό του, θα βγαίναμε το 2012…
Επίσης, κατά τον κ. Βενιζέλο, ο κ. Γιουνκέρ είναι «μεγάλος φιλέλληνας» - και επομένως όσα είπε περί μείωσης της εθνικής κυριαρχίας, είναι αποτέλεσμα του φιλελληνισμού του!
Όσο για το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, η σύνθεσή του θα ανακοινωθεί στις 11 Ιουλίου, κατά την συνεδρίαση του Eurogroup, καθώς, αφού δεν επιτεύχθηκε η συναίνεση σε πολιτικό επίπεδο, επιδιώκεται η συναίνεση σε πρόσωπα κοινής αποδοχής για να αποτελέσουν τα μέλη του Δ.Σ. του νέου Ταμείου.
Με την διαφορά, ότι θα πέσουμε στην καλοκαιρινή ραστώνη και θα φθάσουμε στον Σεπτέμβριο χωρίς να είναι καθόλου βέβαιο ότι θα έχει ακολουθηθεί το ασφυκτικό σχέδιο των ιδιωτικοποιήσεων που επιβάλλει η τρόικα.
Αυτό, υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσει σε νέο σχέδιο, το Σχέδιο Β, με αποτέλεσμα να βρεθούμε μπροστά σε νέο πρόγραμμα, το οποίο, βεβαίως, θα κληθεί να ψηφίσει και πάλι η Βουλή.
Τέλος, ο υπουργός των Οικονομικών πηγαίνει σήμερα στο Βερολίνο για να συζητήσει με τον Γερμανό ομόλογό του Σόιμπλε, το θέμα της συμμετοχής των ιδιωτών πιστωτών και τρόπους αποφυγής της πρόκλησης πιστωτικού γεγονότος.
Αλλά με τους εξορκισμούς (των οίκων αξιολόγησης) δεν γίνεται τίποτε. Πολύ περισσότερο που είναι αδύνατον να ελεγχθούν. Διότι, ως γνωστόν, στηρίζουν τις αξιολογήσεις τους στην ελευθερία της γνώμης, που είναι απεριόριστη και προστατεύεται από όλα τα Συντάγματα.
Η επίλυση του προβλήματος δεν εξαρτάται από τους λεονταρισμούς, αλλά από την δυνατότητα ή όχι των πολιτικών – στην Ελλάδα και στην Ευρώπη – να έλθουν εκ των προτέρων σε συμφωνία μαζί τους.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
