Όπως είπε και σε συνέντευξή του στον Real FM (Κ. Μακρή – Α. Κωνσταντάτος), δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα διεθνώς, όπου κοινοβούλιο να κλήθηκε να ψηφίσει, ως σχέδιο νόμου, ένα τέτοιο «κατασκεύασμα» το οποίο συντίθεται από μια σειρά πινάκων «διαπιστώσεων» ή «προβλέψεων», μεταξύ 2009-2015. Ειδικότερα συντίθεται από 120 σελίδες «αιτιολογικής έκθεσης» και 16 σελίδες πινάκων!
Η ανάλυση του κ. Παυλόπουλου έχει ως εξής:
«Η μεν αιτιολογική έκθεση συνιστά μια πρωτοφανή «έκθεση ιδεών» η οποία προκαλεί, κυριολεκτικώς, το κοινό πολιτικό και κοινοβουλευτικό αίσθημα λόγω της αοριστίας και των ανακριβειών της. Παραπέμπει σε προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Αρκεί μόνο τούτο: Η αιτιολογική έκθεση ξεκινάει με τον τίτλο: «Η Ελλάδα αλλάζει: Κάνοντας την κρίση ευκαιρία»!
Το δε «Άρθρο Μόνο» ζητά, ούτε λίγο ούτε πολύ, από τη Βουλή των Ελλήνων να «εγκρίνει» πίνακες προβλέψεων οικονομικής εξέλιξης, δίχως κανένα, φυσικά, εχέγγυο πραγματοποίησής τους.
Με απλές λέξεις βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο ψήφισης σχεδίου νόμου δίχως την παραμικρή κανονιστική ρύθμιση! Χωρίς καμία διάθεση ευτελισμού της Βουλής – το αντίθετο μάλιστα - το προκείμενο «σχέδιο νόμου» καλεί τους Βουλευτές να «ποντάρουν» σ’ ένα οικονομικό και δημοσιονομικό «στοίχημα» της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.
Δεν δικαιούνται, όμως, ο Πρωθυπουργός και το Υπουργικό Συμβούλιο να μετατρέψουν τη Βουλή των Ελλήνων από θεματοφύλακα του δημόσιου συμφέροντος σε «γραφείο οικονομικών στοιχημάτων».
Κορωνίδα αυτής της παραβίασης του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής συνιστά η Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, η οποία, αμήχανη και υπό τα «καυδιανά δίκρανα» του προϊσταμένου της Υπουργού αποφαίνεται, σε δέκα, μόλις γραμμές, για την τύχη του Τόπου στο μέλλον:
«1. Με τις διατάξεις του ανωτέρω σχεδίου νόμου κυρώνεται το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής ετών 2012-2015, στο οποίο αναφέρονται μεσοπρόθεσμοι στόχοι και δημοσιονομικές εξελίξεις, καθώς και μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δαπανών για τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι στόχοι αποτυπώνονται αναλυτικά στους παρατιθέμενους πίνακες.
2. Από τη κύρωση του εν λόγω Πλαισίου, δεν προκαλούνται άμεσα οικονομικά αποτελέσματα, καθόσον τα μέσα για την επίτευξη των στόχων έχουν εξειδικευθεί ή θα εξειδικευθούν με διατάξεις ουσιαστικών νόμων, επί των οποίων προσδιορίστηκαν ή θα προσδιορισθούν τα επιμέρους οικονομικά αποτελέσματα»(!).
Δεν είναι νοητό να θεωρηθεί ότι πρόκειται για εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 79 παρ. 8 του Συντάγματος, σύμφωνα με τις οποίες «τα προγράμματα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης εγκρίνονται από την Ολομέλεια της Βουλής, όπως νόμος ορίζει». Και τούτο για δύο, κυρίως, λόγους:
Α. Πρώτον, διότι, φυσικά, δεν πρόκειται για πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Το αντίθετο μάλιστα, όπως φαίνεται τόσο από το περιεχόμενό του όσο και από την ίδια τη συγκυρία ψήφισής του.
Β. Και, δεύτερον, ούτε η ίδια η Κυβέρνηση τολμά να το χαρακτηρίσει ως τέτοιο. Κατ’ ευφημισμόν το ονομάζει «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015»!
Επίσης δεν είναι νοητό να εφαρμοσθούν οι περί ψήφισης του Προϋπολογισμού διατάξεις του άρθρου 79 του Συντάγματος. Διότι κατά τη ρητή διατύπωση του Συντάγματος οι διατάξεις αυτές είναι απολύτως ειδικές, αφορούν αποκλειστικώς και μόνο τον Προϋπολογισμό και δεν εφαρμόζονται σε οποιαδήποτε άλλη νομοθετική διαδικασία.
Συμπεραίνοντας: Είμαι βέβαιος ότι σύμπασα η Αντιπολίτευση – αρχής γενομένης από την Αξιωματική Αντιπολίτευση - θ’ αντιδράσει σ’ αυτό το θεσμικό, πολιτικό και οικονομικό έκτρωμα.
Και ας περιμένουμε την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής».
elzoni.gr
