Τελικά, ο Έλβιο μου την …γλύτωσε!
Γράφει ο Σωτήρης Γεωργούντζος
soti.geor@yahoo.gr
Εδώ και πολύ καιρό, από την αρχή μάλιστα της αγωνιστικής περιόδου που μόλις μας τελείωσε, μέσα από άρθρα μου στον τοπικό κυρίως τύπο, τις εκπομπές αλλά από την «ηλεκτρονική» μου επικοινωνία με φίλες και φίλους στο ίντερνετ ,είχα τολμήσει την πρόβλεψη πως οι Δερμιτζάκης, Νιόπλιας, Κούπερ και …Μάννα σύντομα θα αποτελούσαν παρελθόν από τους πάγκους των ομάδων τους.
Προβλέψεις βέβαια αρκετά παρακινδυνευμένες για τους πρώτους τρεις κόουτς, καθώς όλοι τους, λίγο πολύ, εκείνο τον καιρό εμφάνιζαν αρκετά …ανεβασμένες τις μετοχές τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο - τουλάχιστον των ομάδων τους, ενώ σίγουρα για τον Ελληνοαργεντινό τεχνικό αυτή μου η …μαντεψιά, νομίζω πως , για ευνόητους λόγους, φάνταζε ως η πιο πιθανή απ’ όλες τις προαναφερόμενες.
Και πριν ο αλέκτωρ λοιπόν λαλήσει τρεις, ο Παύλος μας αποχαιρέτησε σχεδόν με το καλημέρα από τον ΠΑΟΚ (ευτυχώς εδώ που τα λέμε και για τον δικό μας τον Φωτάκη, τον οποίο ο εκκολαπτόμενος κόουτς τον είχε κυριολεκτικά θάψει μεταξύ πάγκου και εξέδρας), ο Νικολάκης τελικά δεν κατάφερε να γίνει ποτέ του …Νικόλας και έτσι έφυγε και αυτός …νύχτα από τον ΠΑΟ, ενώ ο πάλε ποτέ μεγάλος Έκτωρ Ραούλ Κούπερ, ευρισκόμενος εδώ και καιρό δυστυχώς σε μία δίνη πρόωρης προπονητικής παρακμής, στα μέσα της περιόδου μας αποχαιρέτισε και εκείνος από τον Άρη!
Αντίθετα, κόντρα επαναλαμβάνω σε όλες τις προβλέψεις και τα προγνωστικά, ο προπονητής της Μαύρης Θύελλας, κατά την άποψή μου ως επιβάτης περισσότερο - παρά μηχανοδηγός - της «μελανόλευκης» αμαξοστοιχίας, η οποία κατά κοινή ομολογία έτρεχε σχεδόν μόνη της φέτος (ειδικά μετά το μεγάλο διοικητικό πρόβλημα που προέκυψε στα μέσα περίπου του πρωταθλήματος, στην ομάδα της Αμαλιάδας) στο δρομολόγιο του 6ου ομίλου της Δ’ Εθνικής, παρέμεινε τελικά έως το τέλος …ακλόνητος στη θέση του!
Και μάλιστα, προφανώς και ως επιτυχημένος βέβαια, αλλά και ως «εκλεκτός» και …παραδοσιακά πάντα φίλος του Σταύρου Παπαδόπουλου, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Έλβιο Μάνα θα συνεχίσει και την νέα αγωνιστική περίοδο στο τιμόνι της ιστορικής και λαοφιλούς Καλαμάτας, παίρνοντας παράλληλα θα λέγαμε και μια ολοκληρωτική ρεβάνς από …εμένα και από τις …αρχικές μου εκτιμήσεις και …προβλέψεις!
Σημεία των καιρών, αν έχεις τύχη …διάβαινε, ικανότητα, άνωθεν πάντα «υψηλή» προστασία, όπως θέλετε πείτε το, αλλά όπως στη ζωή γενικά έτσι και στο ποδόσφαιρο, καλώς ή κακώς, το …αποτέλεσμα μετράει. Και αυτό τώρα «λέει» πως οι «Νιόπλιες» και οι «Δερμιτζάκιδες», ακόμη και καμία φορά και οι «Κούπερ» πέφτουνε, οι κάθε λογής όμως «Έλβιο» (πάντα) μένουν!
Υ.Γ.
Όπως είχαμε προαναγγείλει – σχεδόν …ανακοινώσει - πριν από ένα περίπου μήνα ο Αστέρας Τρίπολης (έστω και αν …ξαναμπήκε από το …παράθυρο) παρέμεινε τελικά και φέτος στην Σούπερ Λίγκα. Έτσι λοιπόν ο Παύλος Δερμιτζάκης, αν και αποτελεί πια παρελθόν από την Αρκαδική ΠΑΕ, δεν συνέδεσε …απόλυτα το όνομά του την χρονιά που μας πέρασε με την «καταστροφή» δύο ομάδων της Ά Εθνικής κατηγορίας!
Γράφει ο Σωτήρης Γεωργούντζος
soti.geor@yahoo.gr
Εδώ και πολύ καιρό, από την αρχή μάλιστα της αγωνιστικής περιόδου που μόλις μας τελείωσε, μέσα από άρθρα μου στον τοπικό κυρίως τύπο, τις εκπομπές αλλά από την «ηλεκτρονική» μου επικοινωνία με φίλες και φίλους στο ίντερνετ ,είχα τολμήσει την πρόβλεψη πως οι Δερμιτζάκης, Νιόπλιας, Κούπερ και …Μάννα σύντομα θα αποτελούσαν παρελθόν από τους πάγκους των ομάδων τους.
Προβλέψεις βέβαια αρκετά παρακινδυνευμένες για τους πρώτους τρεις κόουτς, καθώς όλοι τους, λίγο πολύ, εκείνο τον καιρό εμφάνιζαν αρκετά …ανεβασμένες τις μετοχές τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο - τουλάχιστον των ομάδων τους, ενώ σίγουρα για τον Ελληνοαργεντινό τεχνικό αυτή μου η …μαντεψιά, νομίζω πως , για ευνόητους λόγους, φάνταζε ως η πιο πιθανή απ’ όλες τις προαναφερόμενες.
Και πριν ο αλέκτωρ λοιπόν λαλήσει τρεις, ο Παύλος μας αποχαιρέτησε σχεδόν με το καλημέρα από τον ΠΑΟΚ (ευτυχώς εδώ που τα λέμε και για τον δικό μας τον Φωτάκη, τον οποίο ο εκκολαπτόμενος κόουτς τον είχε κυριολεκτικά θάψει μεταξύ πάγκου και εξέδρας), ο Νικολάκης τελικά δεν κατάφερε να γίνει ποτέ του …Νικόλας και έτσι έφυγε και αυτός …νύχτα από τον ΠΑΟ, ενώ ο πάλε ποτέ μεγάλος Έκτωρ Ραούλ Κούπερ, ευρισκόμενος εδώ και καιρό δυστυχώς σε μία δίνη πρόωρης προπονητικής παρακμής, στα μέσα της περιόδου μας αποχαιρέτισε και εκείνος από τον Άρη!
Αντίθετα, κόντρα επαναλαμβάνω σε όλες τις προβλέψεις και τα προγνωστικά, ο προπονητής της Μαύρης Θύελλας, κατά την άποψή μου ως επιβάτης περισσότερο - παρά μηχανοδηγός - της «μελανόλευκης» αμαξοστοιχίας, η οποία κατά κοινή ομολογία έτρεχε σχεδόν μόνη της φέτος (ειδικά μετά το μεγάλο διοικητικό πρόβλημα που προέκυψε στα μέσα περίπου του πρωταθλήματος, στην ομάδα της Αμαλιάδας) στο δρομολόγιο του 6ου ομίλου της Δ’ Εθνικής, παρέμεινε τελικά έως το τέλος …ακλόνητος στη θέση του!
Και μάλιστα, προφανώς και ως επιτυχημένος βέβαια, αλλά και ως «εκλεκτός» και …παραδοσιακά πάντα φίλος του Σταύρου Παπαδόπουλου, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Έλβιο Μάνα θα συνεχίσει και την νέα αγωνιστική περίοδο στο τιμόνι της ιστορικής και λαοφιλούς Καλαμάτας, παίρνοντας παράλληλα θα λέγαμε και μια ολοκληρωτική ρεβάνς από …εμένα και από τις …αρχικές μου εκτιμήσεις και …προβλέψεις!
Σημεία των καιρών, αν έχεις τύχη …διάβαινε, ικανότητα, άνωθεν πάντα «υψηλή» προστασία, όπως θέλετε πείτε το, αλλά όπως στη ζωή γενικά έτσι και στο ποδόσφαιρο, καλώς ή κακώς, το …αποτέλεσμα μετράει. Και αυτό τώρα «λέει» πως οι «Νιόπλιες» και οι «Δερμιτζάκιδες», ακόμη και καμία φορά και οι «Κούπερ» πέφτουνε, οι κάθε λογής όμως «Έλβιο» (πάντα) μένουν!
Υ.Γ.
Όπως είχαμε προαναγγείλει – σχεδόν …ανακοινώσει - πριν από ένα περίπου μήνα ο Αστέρας Τρίπολης (έστω και αν …ξαναμπήκε από το …παράθυρο) παρέμεινε τελικά και φέτος στην Σούπερ Λίγκα. Έτσι λοιπόν ο Παύλος Δερμιτζάκης, αν και αποτελεί πια παρελθόν από την Αρκαδική ΠΑΕ, δεν συνέδεσε …απόλυτα το όνομά του την χρονιά που μας πέρασε με την «καταστροφή» δύο ομάδων της Ά Εθνικής κατηγορίας!
