Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Ούτε η σημερινή κατάντια μας, ούτε οι λόγοι για τους οποίους οδηγηθήκαμε ως εδώ. Την ώρα που στην Ελλάδα οι πάσης φύσεως αρμόδιοι κοιμούνται με τα τσαρούχια, ακολουθώντας την προσφιλή τακτική του στρουθοκαμηλισμού – προκειμένου να διατηρήσουν κάποια από τα οικονομικά και επιρροής επί της κοινής γνώμης προνόμιά τους – ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί αποφάσισε να βρεθεί ένα βήμα μπροστά και σ’ αυτόν τον τομέα. Ο Σαρκοζί, λοιπόν, τον οποίο το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο αντιμετωπίζει με ένα αφ’ υψηλού στυλ – ο κοντός, ο σύζυγος της Κάρλα Μπρούνι κλπ – αποφάσισε να βρεθεί και πάλι ένα βήμα μπροστά. Και συγκάλεσε για τις 24 και 25 Μαΐου αυτό που ήδη ονομάζουν G8 του Διαδικτύου. Με θέματα συζήτησης όπως η ασφάλεια στο Διαδίκτυο, τα πνευματικά δικαιώματα και η χρηματοδότηση του πολιτισμού, η προστασία της ιδιωτικής ζωής και με υψηλούς προσκεκλημένους:
Ερικ Σμιτ της Google, Τζίμι Γουέιλς της Wikipedia, Τζακ Μα (Alibaba), Μπιλ Γκέιτς, Τζεφ Μπέζος (Amazon), Μαρκ Τσούκερμπεργκ (Facebook). Μαζί τους και τα μεγαλύτερα γαλλικά ονόματα του Διαδικτύου.
Οι σχέσεις του Γάλλου Προέδρου με το Διαδίκτυο δεν ήταν ποτέ ειδυλλιακές. Έχει υποστεί αναρίθμητες επιθέσεις από διάφορους διαδικτυακούς τόπους και έχει γνωρίσει στο πετσί του τι σημαίνει «ελεύθερη κριτική», δηλαδή κριτική ελεύθερη από τους γνωστούς περιορισμούς διαπλοκής του υπόλοιπου Τύπου.
Προσπάθησε και ο Σαρκοζί στην αρχή να απαξιώσει την ταχύτητα διάδοσης των πληροφοριών μέσω του Διαδικτύου. Γρήγορα κατάλαβε, όμως, πως δεν μπορούσε να επικρατήσει. Και ως γνωστόν, χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, το γλείφεις.
Στο Μέγαρο των Ηλυσίων υπάρχει μια ομάδα που ασχολείται μόνο με τις νέες τεχνολογίες. Και πριν από δύο μήνες, ο Σαρκοζί έκανε το τραπέζι σε μια ομάδα μπλόγκερς, για να τους πει ότι το Διαδίκτυο δεν μπορεί να παραμείνει «ουδέτερο έδαφος» και πως απαιτείται μια νέα «παγκόσμια διακυβέρνηση».
Αυτές τις μέρες μάλιστα, ο υπουργός Ερίκ Μπεσσόν ταξίδεψε ως την Σίλικον Βάλλεϊ και επισκέφθηκε τα γραφεία των Twitter, Facebook, Google και Intel.
Προς το παρόν, ο κόσμος του Διαδικτύου αντιμετωπίζει με επιφύλαξη τέτοιου είδους πολιτικές πρωτοβουλίες. Στην Ελλάδα, όμως, αυτή η δύσκολη σχέση είναι αμφίδρομη – με επιφύλαξη δηλαδή αντιμετωπίζουν τον κόσμο του Διαδικτύου και οι πολιτικοί, βλέποντας τις εξελίξεις να ξεπερνούν τη γενιά τους.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
