Της Λέττας Καλαμαρά
Σε εκλογικό δίλημμα βρίσκεται ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, έτοιμος να κάνει την ηρωϊκή έξοδό του από την εξουσία. Από τη μία πλευρά του φεγγαριού, ο Αλέξη Τσίπρας αν υπήρξε συνεπής σε ένα μόνο στόχο από τον Ιανουάριο του 2015 ήταν η αδιαπραγμάτευτη παραμονή του στην εξουσία. Απαξίωσε την Αριστερά, καθαίρεσε τους συνεργάτες του, αγνόησε τον ελληνικό λαό και διέψευσε ακόμα και τον εαυτό του με το μοναδικό σκοπό να μη χάσει την εξουσία. Είναι πολύ αργά για να αλλάξει. Από την άλλη πλευρά του φεγγαριού, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει σε καμία περίπτωση να χάσει την εκλογική πελατεία της γενιάς των συνταξιούχων, της γενιάς που κατέστρεψε την Ελλάδα μεταπολιτευτικά. Γαλουχήθηκαν με το εύκολο κέρδος και την απάτη, με την αφαίμαξη κρατικών και ευρωπαϊκών κονδυλίων εις βάρος της Ελλάδας, τη γρήγορη σύνταξη από ανύπαρκτα Ταμεία και δεν θέλει να είναι αυτός που θα περικόψει τις συντάξεις τους σε τήρηση της υπογραφής του. Είναι πολύ αργά για να αλλάξει εκλογική πελατεία.
Σε εκλογικό δίλημμα βρίσκεται ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, έτοιμος να κάνει την ηρωϊκή έξοδό του από την εξουσία. Από τη μία πλευρά του φεγγαριού, ο Αλέξη Τσίπρας αν υπήρξε συνεπής σε ένα μόνο στόχο από τον Ιανουάριο του 2015 ήταν η αδιαπραγμάτευτη παραμονή του στην εξουσία. Απαξίωσε την Αριστερά, καθαίρεσε τους συνεργάτες του, αγνόησε τον ελληνικό λαό και διέψευσε ακόμα και τον εαυτό του με το μοναδικό σκοπό να μη χάσει την εξουσία. Είναι πολύ αργά για να αλλάξει. Από την άλλη πλευρά του φεγγαριού, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει σε καμία περίπτωση να χάσει την εκλογική πελατεία της γενιάς των συνταξιούχων, της γενιάς που κατέστρεψε την Ελλάδα μεταπολιτευτικά. Γαλουχήθηκαν με το εύκολο κέρδος και την απάτη, με την αφαίμαξη κρατικών και ευρωπαϊκών κονδυλίων εις βάρος της Ελλάδας, τη γρήγορη σύνταξη από ανύπαρκτα Ταμεία και δεν θέλει να είναι αυτός που θα περικόψει τις συντάξεις τους σε τήρηση της υπογραφής του. Είναι πολύ αργά για να αλλάξει εκλογική πελατεία.
Το δύσκολο στην εξίσωση της
εξουσίας για τον Αλέξη Τσίπρα είναι ότι δεν αποφασίζει αυτός για τα εισοδήματα
του ελληνικού λαού. Μπορεί να τέλειωσαν τα Μνημόνια αλλά το χρέος περιμένει να
ξεπληρωθεί για αιώνες και οι δανειστές δεν έχουν τόσο απαθείς εκλογικές πελατείες
ενώ συνεχίζουν να αποφασίζουν για τις ζωές μας. Οι τελευταίες εκλογές στη
Γερμανία απέδειξαν ότι η κ. Μέρκελ αποτελεί παρελθόν και η Ευρώπη εγκαταλείπει την
εγκληματική πολιτική διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την αθρόα έλευση παράνομων
μεταναστών και τρομοκρατών από τον Ιανουάριο του 2015. Ασφαλώς δεν θέλουν να
χάσουν έναν αρχηγό που τόσα τους έχει προσφέρει
και συνεχίζει να τάζει εις βάρος της Ελλάδας και της κοινωνικής και κατ'επέκταση εθνικής συνοχής της.
Ο
Αλέξης Τσίπρας προειδοποίησε εξάλλου με τον κωμικό Αριστοφάνη ότι η
ειρήνη δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη ούτε
μεταξύ Συμμάχων, ακολουθώντας την προσφιλή του τακτική των πολιτικών
εκβιασμών ακόμα και εις βάρος της Ελλάδας. Μαζί και ο Γάλλος Πρόεδρος
Μακρόν που ανακάλυψε καινούργιους
εχθρούς της Ευρώπης για να ικανοποιήσει την αφεντικίνα του. Οι ΗΠΑ είναι
στη
Μεσόγειο με την ExxonMobil,
η Ρωσία ταρακουνάει τα Βαλκάνια και η Τουρκία δονείται
χαράσσοντας οικόπεδα και το μέλλον της. Τι καλύτερη αναμπουμπούλα για
τους απανταχού κατεργάρηδες. Η ελπίδα για τη διάλυση της Ελλάδας δεν
πραγματοποιήθηκε ποτέ, αλλά η ελπίδα των λαθρεμπόρων και της ελληνικής
ολιγαρχίας πεθαίνει τελευταία.
Σε αυτή ποντάρει και ο παίκτης Αλέξης με την παρέα του απολαμβάνοντας
τους μεθυστικούς
καρπούς της εξουσίας. Εις μάτην.
Ο μεγαλύτερος φόβος της ευρωπαϊκής
ελιτίστικης νομενκλατούρας που εργάστηκε σκληρά για τη διάλυση της Ευρώπης τις τελευταίες
δεκαετίες αφορά έναν
ανεξέλεγκτο
από αυτή Έλληνα Πρωθυπουργό που θα εργαστεί για την ευημερία των Ελλήνων
εις
βάρος των σχεδίων τους. Αυτή είναι η αιτία του εκλογικού vertigo του
Αλέξη
Τσίπρα που ούτε θέλει και ούτε τον αφήνουν να φύγει πριν να είναι αργά
για
τον ίδιο. Η άμυνα της χώρας είναι το τελευταίο κάστρο που θα πέσει, πριν
την αναγέννηση της Ελλάδας. Τα θύματα άγνωστα σε έναν προαιώνιο πόλεμο
που φθάνει στο τέλος του...
