Σε αυτές τις δύσκολες ώρες, σε αυτές τις σκληρές ώρες που περνάει η Ελλάδα μας, εδώ από την Πάτρα σήμερα, τους δίνουμε το μήνυμα ότι είμαστε η όρθια και η γαλάζια Ελλάδα, η οποία θα συνεχίσει με κριτήριο μόνο την Πατρίδα, να δίνει τη μάχη για κάθε καλό, για την ανάπτυξη, για τα νέα παιδιά.
Αδέρφια μας της Αχαΐας, της Ηλείας, της Αιτωλοακαρνανίας, της Ζακύνθου και της Κεφαλονιάς,
Να σας πω ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα σήμερα δυστυχώς βρίσκεται σε μια παράλυση, σε μια απόλυτη αβεβαιότητα και σε μια ασφυξία. Το πρωί μαθαίνουμε από κυβερνητικά στελέχη ότι δεν υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις στο τέλος του μήνα. Το μεσημέρι μαθαίνουμε ότι τα χρήματα βρέθηκαν… γι’ αυτή τη φορά. Δύο μέρες αργότερα, ότι τις επόμενες μέρες τα ταμεία του κράτους θα είναι άδεια…
Το βράδυ πληροφορούμαστε ότι «βρισκόμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία με τους δανειστές». Την άλλη μέρα το πρωί μαθαίνουμε ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ μακριά από οποιαδήποτε συμφωνία. Σήμερα το πρωί ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών μας δήλωσε ότι ετοιμάζεται για τα δυσμενέστερα σενάρια για τον τόπο.
Αυτό το «σκωτσέζικο» καθημερινό ντους, δεν έχει συμβεί ποτέ στον τόπο. Συμβαίνει πια σχεδόν καθημερινά. Κάποιοι λένε ψέματα, κάποιοι μοιράζουν ψεύτικες ελπίδες. Κάθε φορά διαψεύδονται τα πάντα, η χώρα βουλιάζει κι έχει ξεκινήσει ένα κύμα απόγνωσης.
Την Ελπίδα υποσχέθηκαν. Και στην απελπισία οδηγούν τη χώρα.
Κι εδώ στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος το ξέρετε καλύτερα, τα μεγάλα έργα τα οποία είχε βάλει μπροστά η κυβέρνησή μας, άλλα ματαιώνονται, άλλα παγώνουν, άλλα καρκινοβατούν. Για να πω για παράδειγμα, Πύργος-Πάτρα, Ιονία ή Ολυμπία Οδό.
Και την ίδια βέβαια στιγμή, η Ελλάδα δοκιμάζεται μαζί με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου, από κύματα μεταναστών, που απειλούν να σαρώσουν ολόκληρη την Ευρώπη.
Θα μιλήσουμε γι΄ αυτά αργότερα.
Αλλά
ένα είναι σίγουρο: Ότι αλλιώς θα μιλούσαμε, κι άλλες επιλογές θα
είχαμε, αν η Ελλάδα σήμερα βρισκόταν σε σταθερή πορεία, όπως είχαμε
καταφέρει και την είχαμε βάλει. Και σε δρόμο ανάκαμψης.
Τώρα, οι απειλές στα σύνορά μας γίνονται πολύ χειρότερες από την αστάθεια και την αβεβαιότητα που επικρατεί μέσα στη χώρα μας.
Παρ’ όλα αυτά, το πρώτο που θέλω να σας πω, είναι ότι η Ελλάδα μπορεί ακόμα να βγει από την κρίση. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Τους τελευταίους μήνες, βέβαια, οι ερασιτέχνες μας έκαναν και χάσαμε έδαφος και χάσαμε πολύτιμο χρόνο. Δεν είμαστε όμως σήμερα εκεί όπου βρισκόμασταν το καλοκαίρι του 2012. Μπορεί η Ελλάδα ακόμα να τα καταφέρει.
Σας θυμίζω το 2012, δεν υπήρχε ξένος ή και Έλληνας που να πιστεύει ότι θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε γρήγορα σε ανάκαμψη. Η Ελλάδα ήταν στην εντατική. Κι όχι μόνο βγήκε τελικά από το νοσοκομείο, αλλά αν ρωτήσετε οποιονδήποτε οικονομολόγο κι οποιαδήποτε στατιστικά στοιχεία, θα σας πουν ότι το γ’ τρίμηνο του 2014, δυο χρόνια μετά, είχαμε τον ψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης, βγαίνοντας από την ύφεση, από οποιαδήποτε άλλη χώρα της ευρωζώνης.
Έταξαν στον ελληνικό λαό ψεύτικες ελπίδες. Του έφεραν το άγχος. Αλλά- το ξαναλέω- η χώρα μπορεί να βγει ακόμα από την κρίση γρήγορα και οριστικά. Όχι με νέες θυσίες, με ανακούφιση, γιατί οι θυσίες έχουν ήδη γίνει! Κι αν δεν πάνε χαμένες αυτές οι θυσίες που έγιναν, δε χρειάζονται πια άλλες θυσίες.
Έχει έρθει η ώρα της ανακούφισης, της ανάκαμψης, κι αν σώσουμε φέτος την ανάκαμψη, σε ενάμιση χρόνο, στα τέλη της επόμενης χρονιάς, η Νέα Δημοκρατία το δηλώνει καθαρά: Μπορούμε να βγούμε οριστικά και από το μνημόνιο και από την κρίση!
Αρκεί βέβαια να αλλάξει αυτή η πολιτική.
Αν δεν ανακόπτονταν η πορεία που είχαμε χαράξει, θα είχαμε ήδη βγει, συμμαχητές και συμμαχήτριες, από το μνημόνιο. Θα μπορούσαμε ήδη να δανειζόμαστε από τις διεθνείς αγορές σαν χώρα φυσιολογική. Άλλωστε, είχαμε κιόλας αρχίσει να δανειζόμαστε από πέρσι τέτοιον καιρό.
Θα σας πω ένα απλό νούμερο, το οποίο πρέπει ο καθένας σας να το σημειώσει στο μυαλό του και να το καταλάβει: Τότε βγήκαμε δίνοντας στους ξένους ένα χαρτί που λέγεται ομόλογο και εισπράττοντας τα χρήματα εμείς. Τους δίναμε το ομόλογο και τί τους πληρώναμε για να το πάρουν; 4,5 περίπου, 4,75%. Σήμερα ξέρετε πόσο πληρώνει κανείς για να τους δώσει αυτό το ομόλογο το ελληνικό και να το πάρουν; 30%! Ξέρετε πόσο πληρώνει σήμερα η Πορτογαλία για να πουλήσει το δικό της ομόλογο; 0,8%, ούτε 1%. Που τότε βγαίναμε περίπου μαζί! Ξέρετε πόσο σήμερα δίνει το δικό της ομόλογο η Ιρλανδία, που ήταν κι αυτή σε πρόγραμμα; Αρνητικό ομόλογο. Την πληρώνεις την Ιρλανδία για να πάρεις το ομόλογό της! Κι εμείς πήγαμε στο 30%.
Επομένως, δεν θα χρειαζόμασταν άλλο μνημόνιο. Ούτε άλλο αναγκαστικό δανεισμό με όρους και προαπαιτούμενα. Είχαμε ήδη δεχθεί και το είχαν δεχθεί και οι ξένοι, οι δανειστές, να μας δώσουν την προληπτική γραμμή στήριξης για να βγούμε πιο άνετα στις αγορές.
Άλλωστε, όλοι θυμούνται, ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της προηγούμενης διετίας- όπως σωστά είπαν οι συνάδελφοί μου- ποτέ δεν τέθηκε θέμα ή ανησυχία για το αν θα πληρωθούν μισθοί ή συντάξεις. Ή για το αν θα υπάρχει «πιστωτικό γεγονός», ή Grexit. Τα διώξαμε, η κυβέρνησή μας, εκείνα τα φαντάσματα από τη χώρα. Αλλά η νέα κυβέρνηση τα επανέφερε. Και τώρα αυτά τα φαντάσματα στοιχειώνουν πάλι την οικονομία και καταστρέφουν και την εικόνα της χώρας στον υπόλοιπο κόσμο, που μας παρακολουθεί…
Θέλω, λοιπόν, αυτό να το κάνω καθαρό, σας το υπογράφω, ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η χώρα θα μπορούσε να βγει από την κρίση σε ένα με ενάμιση χρόνο, χωρίς να περάσει ξανά τις δυσκολίες εκείνες που πέρασε. Εξασφάλιση χρηματοδότησης, συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις που άρχισαν.
Όχι να ακυρώνονται οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν, όπως κάνει σήμερα η νέα κυβέρνηση. Όχι να ματαιώνουν τις ιδιωτικοποιήσεις που προχωρήσαμε, όπως κάνουν σήμερα οι «μαθητευόμενοι μάγοι». Όχι να παίρνουν τα αποθεματικά των οργανισμών, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Ταμείων, των Νοσοκομείων ακόμα…
Εδώ είναι δήμαρχοι και ξέρουν τι σημαίνει για την τοπική κοινωνία, αυτός ο αναγκαστικός εσωτερικός δανεισμός. Μας κατηγόρησαν εμάς για πολλά που αναγκαστήκαμε να πάρουμε, πράγματι, τα δυόμιση αυτά χρόνια. Αλλά αυτοί επέλεξαν να πάρουν τα μέτρα αυτά μέσα μόλις σε τρεις μήνες! Και σε τρεις μήνες φέρνουν τη χώρα πάλι κοντά στο κακό: Ελλείμματα, ύφεση.
Επειδή, λοιπόν, το πρόβλημά μας σήμερα είναι το μεταναστευτικό, και σε αυτό είναι απαραίτητη η συνεργασία με τους εταίρους μας στην Ευρώπη, δυο φορές περισσότερο χρειάζεται άμεσα στην Ελλάδα μια συμφωνία, που θα εξασφαλίζει την παρουσία της στην Ευρώπη και το ευρώ. Δυο φορές χρειάζεται περισσότερο να καταδικάσουμε μια πολιτική που μας απομονώνει από παντού, την ώρα που κινδυνεύουμε περισσότερο.
Επειδή το πρόβλημά μας είναι να βγούμε από την κρίση το συντομότερο, δυο φορές περισσότερο χρειάζεται σήμερα να καταδικάσουμε εκείνη την πολιτική που μας βυθίζει στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια.
Γιατί πώς θα βγεις από την κρίση, αν δεν υπάρχει ανάπτυξη; Πώς θα υπάρχει ανάπτυξη, αν δεν υπάρξουν επενδύσεις; Και πώς θα υπάρξουν επενδύσεις, αν η χώρα είναι διεθνώς απομονωμένη, ανίκανη να χρηματοδοτήσει τις τρέχουσες ανάγκες της και την ίδια στιγμή μια χώρα, η οποία κυριολεκτικά προσκαλεί- γιατί αυτό συνέβη- προσκάλεσε η σημερινή κυβέρνηση λαθρομετανάστες και πρόσφυγες να σαρώσουν τον τόπο κατά κύματα;
Να πούμε, λοιπόν, μια βασική αλήθεια: Ναι, δε θα έχουν πάει χαμένες οι θυσίες του ελληνικού λαού. Ναι, μπορούμε να βγούμε από την κρίση. Φτάνει, όμως, να ακολουθήσουμε μια Ευρωπαϊκή πολιτική Ανάπτυξης και Ασφάλειας.
Και μια τέτοια πολιτική μόνον οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας μπορούν να διασφαλίσουν. Και πρέπει να πιέσουμε την κυβέρνηση να υιοθετήσει άμεσα μιαν αληθινή Ευρωπαϊκή πολιτική και στην Οικονομία και στην Ασφάλεια! Μόνον αυτή μπορεί να μας κάνει να αποφύγουμε τα βράχια.
Φίλες και φίλοι,
Στο θέμα της Ασφάλειας, όπως και στα θέματα της Οικονομίας, η σημερινή κυβέρνηση έχει πει πολλαπλά ψέματα.
Είπε ότι το σημερινό ρεύμα των προσφύγων είναι αυξημένο μόνο συγκυριακά, λόγω της κρίσης στη Συρία. Όμως, όπως θα δείτε αμέσως, ο κύριος λόγος είναι γιατί υιοθέτησαν μετά τον Ιανουάριο πολιτικές «ανοιχτών συνόρων», πολιτική δηλαδή πρόσκλησης προσφύγων και λαθρομεταναστών!
Τους λένε να έλθουν στη χώρα μας, να τους δώσουν προσωρινά χαρτιά και να φύγουν μετά στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όμως, αυτό που κάνει η νέα κυβέρνηση, όπως επισήμως την έχουν ήδη προειδοποιήσει, είναι να οδηγεί στην έξοδο της Ελλάδας από το Σένγκεν! Κι έτσι, αντί να διευκολύνει τη διέλευση των λαθρομεταναστών και των προσφύγων από την Ελλάδα σε άλλες χώρες της Ευρώπης, θα δυσκολέψει σε λίγο να ταξιδεύουν οι ίδιοι οι Έλληνες σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Η αλήθεια είναι ότι η κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο μαίνεται εδώ και τέσσερα χρόνια. Άλλωστε, σήμερα το δράμα που ζει καθημερινά ο κόσμος στις Ιταλικές ακτές της Μεσογείου, αφορά κυρίως πρόσφυγες από τη Λιβύη, όπου πριν από τέσσερα χρόνια ξέσπασε η κρίση.
Η κρίση στη Συρία ξεκίνησε το 2012. Κορυφώθηκε το 2013. Μεταφέρθηκε στο Ιράκ με τις φρικαλεότητες των τζιχαντιστών, ήδη από τα τέλη του 2013- αρχές του 2014. Και η Ελλάδα σε όλο αυτό το διάστημα είχε μείνει σχετικά ασφαλής.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 2013, ενώ μαινόταν η κρίση στη Συρία, 27 χιλιάδες μπήκαν παράνομα στη χώρα μας, αλλά- προσέξτε- και 27 χιλιάδες βγήκαν! Για την ακρίβεια όσοι βγήκαν ήταν λίγο παραπάνω απ’ όσους μπήκαν εκείνη τη χρονιά…
Το 2014, ενώ κορυφωνόταν η κρίση στη Συρία, και είχε ήδη αρχίσει να σαρώνει και το γειτονικό Βόρειο Ιράκ, και πάλι όσοι πέρασαν τα σύνορά μας και ήλθαν στα νησιά ήταν 30 χιλιάδες περίπου, κι άλλοι απομακρύνθηκαν, όμως, την ίδια χρονιά. Κι όταν λέω «έφυγαν» ή «απομακρύνθηκαν» εννοώ, επαναπατρίστηκαν! Γύρισαν στις χώρες τους! Γιατί δεν προέρχονταν από εμπόλεμη ζώνη. Δεν είχαν δικαίωμα να ζητήσουν ούτε άσυλο ή κάποια προστασία.
Συμπέρασμα: Τις δύο τελευταίες χρονιές, επί των ημερών της κυβέρνησής μας, για πρώτη φορά εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, όσοι πέρασαν στην Ελλάδα, ήταν ίσοι με όσους απομακρύνθηκαν από την Ελλάδα.
Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης: Το 2010, πριν αρχίσει η κρίση στη Μέση Ανατολή, στην Ελλάδα μπήκαν 140 χιλιάδες λαθρομετανάστες. Και δεν απομακρύνθηκε ούτε ένας. Αντίστοιχος αριθμός πέρναγε και τα δύο προηγούμενα χρόνια. Αλλά και τα επόμενα μέχρι το 2012…
Στη δική μας τη διακυβέρνηση, ο αριθμός μίκρυνε, ξεκίνησαν οι επαναπατρισμοί, παρά το γεγονός ότι ήταν η ίδια εποχή που κορυφωνόταν η κρίση σε διάφορες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου.
Γιατί έγινε αυτό; Για δύο λόγους:
Πρώτον, γιατί πήραμε συγκεκριμένα μέτρα.
Και δεύτερον, γιατί εξασφαλίσαμε πολύ καλύτερη συνεργασία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, απ’ ό,τι τα προηγούμενα χρόνια!
Πρώτον, κλείσαμε, κυριολεκτικά- θα πω τη λέξη «σφραγίσαμε»- τα χερσαία σύνορα στον Έβρο. Τώρα μπορούν και περνάνε από τη θάλασσα, μόνο από τα τουρκικά παράλια στα νησιά, αλλά σε μικρότερους αριθμούς.
Δεύτερον, δημιουργήσαμε τα Κέντρα κράτησης, όπου τους επισκέπτεται- μπορεί να σας το πει ο Κικίλιας- ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης και τους εξηγεί τι επιλογές έχουν. Κι όσοι δεν δικαιούνται άσυλο, όσοι δηλαδή δεν προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες, υποχρεώνονται μετά από ένα διάστημα να επιστρέψουν στη χώρα τους. Έτσι επιτεύχθηκαν δεκάδες χιλιάδες επαναπατρισμοί το 2013 και το 2014, πράγμα που δεν συνέβη ποτέ στο παρελθόν.
Θα πω εδώ ότι αυτή τη μεγάλη αλλαγή που πετύχαμε, μέσα στα άλλα τα σφάλματα, τα οποία τα είπαμε σε όλες αυτές τις νομαρχιακές συνδιασκέψεις κλπ, και αυτό δεν το επικοινωνήσαμε όπως έπρεπε στον ελληνικό λαό. Ήταν λάθος μας και το έχω παραδεχθεί ότι δεν ήταν το μόνο λάθος που δεν επικοινωνήσαμε. Αλλά το καταλαβαίνει τώρα ο καθένας όταν βλέπει τι επακολουθεί.
Γιατί τώρα η νέα κυβέρνηση κατάργησε τα κέντρα κράτησης, διακήρυξε ότι θα διευκολύνει τη διέλευση λαθρομεταναστών από την Ελλάδα στην υπόλοιπη Ευρώπη, και ξαφνικά λες και κάνεις ανοιχτή πρόσκληση, άρχισαν να καταφθάνουν κάθε μέρα εκατοντάδες από τα ελληνικά νησιά, στα ελληνικά νησιά και από εκεί στην Ομόνοια! Οι οποίοι μετά από λίγο, όπως δήλωσε η γνωστή «υπουργός», είτε «λιάζονται» στην Ομόνοια, είτε… «εξαφανίζονται» ολοσχερώς!
Θέλετε και τους αριθμούς; Πέρσι, δηλαδή το πρώτο τρίμηνο του 2014, μπήκαν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου 2.863 άτομα. Μιλάω για το πρώτο τρίμηνο πέρυσι. Το ίδιο διάστημα φέτος, μπήκαν σχεδόν τετραπλάσιοι: 10.450 άτομα! Τι έγινε στο μεταξύ; Η κρίση στη Συρία υπήρχε και πέρσι και βρισκόταν σε παροξυσμό από πέρσι κι ακόμα πιο πριν. Φέτος, όμως, αυτή η νέα πολιτική της κυβέρνησης έστειλε το «μήνυμα» εκτός συνόρων, και στους δουλεμπόρους, ότι μπορούν να φέρουν στην Ελλάδα ανεμπόδιστα αυτούς τους δυστυχισμένους! Αξίζει να συγκρίνετε τα στοιχεία του Μαρτίου: Πέρσι, το 2014, το Μάρτη, μπήκαν στα νησιά μας λίγο παραπάνω από χίλια άτομα, 1.185. Τον ίδιο μήνα φέτος, το Μάρτιο του 2015, μπήκαν εξίμισι χιλιάδες, 6.498!
Επίσης κάτι πολυσήμαντο: Πολιτική της κυβέρνησής μας ήταν να διακρίνει εκείνους που πραγματικά έχουν ανάγκη από διεθνή προστασία και δικαιούνται άσυλο, από εκείνους που δεν το δικαιούνται. Οι πρώτοι- όπως σας είπα- είναι πρόσφυγες κι έχουμε υποχρέωση να τους βοηθήσουμε. Αλλά πρέπει να τους μοιράσουμε και δίκαια με όλους τους εταίρους μας. Οι δεύτεροι, είναι παράνομοι μετανάστες. Δεν μπορείς να τους συνδράμεις. Πρέπει να γυρίσουν στις χώρες τους.
Να κάνουμε το ανθρωπιστικό καθήκον μας σε αυτούς που έχουν αληθινή ανάγκη. Όχι όμως να διευκολύνεις τον δουλέμπορο να σαρώνει την Ευρώπη, και πρωτίστως την Ελλάδα, με πληθυσμούς που δεν κινδυνεύουν στις χώρες τους.
Η Ευρώπη αναγνώρισε τον όρο «παράνομοι μετανάστες» (illegal immigrants) για όσους δεν δικαιούνταν άσυλο. Στην Ελλάδα βέβαια κάποιοι είχαν επιβάλει απαγόρευση χρήσης καν αυτού του όρου, παρά το γεγονός ότι είχε επισήμως περάσει στα κείμενα της Ευρώπης, από τη Γαλλική Προεδρία, ήδη από το πρώτο εξάμηνο του 2009.
Κι αυτό ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο για την Ελλάδα, γιατί αντίθετα απ’ ό,τι συνέβαινε στην Ιταλία και από ό,τι συμβαίνει στην Ιταλία, προσέξτε το νούμερο αυτό, το 90% εκείνων που περνούν παράνομα στη χώρα μας είναι λαθρομετανάστες, όχι «πρόσφυγες»!
Πάνω από το 80% εκείνων που πηγαίνουν στην Ιταλία είναι πρόσφυγες, όχι λαθρομετανάστες. Αλλά και το 80% εκείνων που ήταν πρόσφυγες και ήρθαν για αυτό το λόγο στην Ελλάδα, δεν ζητούν άσυλο από εμάς, αλλά προσπαθούν να φτάσουν σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και να ζητήσουν από εκεί το άσυλο.
Έτσι, κατά την Ελληνική Προεδρία που είχαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην κυβέρνησή μας, εμείς επαναφέραμε τον όρο «παράνομοι μετανάστες», καταδείξαμε τη σημασία του, είπαμε ότι αυτοί αποτελούν ακόμα τη σημαντική πλειονότητα στην Ελληνική περίπτωση και προκαλέσαμε τότε τρεις σημαντικές αποφάσεις:
Πρώτον, να ξεκινήσει πολιτική αποθάρρυνσης και επαναπατρισμού των λαθρομεταναστών με τη στήριξη της Ευρώπης συνολικά.
Δεύτερον, να δημιουργηθεί Ευρωπαϊκός μηχανισμός επαναπατρισμού τους.
Και τρίτον, να πιεστούν οι χώρες από όπου έρχονται να τους δεχθούν πίσω και οι χώρες διέλευσής τους να τους παρεμποδίζουν, αλλιώς δεν θα παίρνουν πια βοήθεια από την Ευρώπη οι χώρες αυτές.
Σε ό,τι αφορά τον επαναπατρισμό τους, θεσπίστηκε το λεγόμενο Ευρωπαϊκό laissez passer, δηλαδή ένα προσωρινό «διαβατήριο μιας χρήσεως» για να μπορέσει ο λαθρομετανάστης να επιστρέψει στην πατρίδα του. Διότι οι περισσότεροι από εκείνους, όπως ξέρετε, δεν είχαν ταξιδιωτικά χαρτιά, τίποτα.
Σε ό,τι αφορά την πίεση προς τις χώρες τους να τους δεχθούν πίσω, εγκρίθηκε από την Ευρώπη η πρότασή μας για μια πολιτική “more for more”, δηλαδή όσο περισσότερο θα συνεργάζονται με την Ευρώπη για αποδοχή επαναπατρισμού των δικών τους πολιτών, τόσο μεγαλύτερες χρηματοδοτήσεις και εμπορικές διευκολύνσεις θα μπορούν οι χώρες αυτές να παίρνουν από την Ευρώπη.
Όχι και να παίρνεις εμπορικές διευκολύνσεις, όχι να σε χρηματοδοτεί η Ευρώπη και να μην τηρείς τη συμφωνία ότι θα πρέπει να επαναπατριστούν εκείνοι, οι οποίοι παρανόμως φεύγουν από τη χώρα τους.
Συμπέρασμα: Η Ελλάδα είχε καταφέρει δύο χρόνια να ανακόψει τη ροή λαθρομεταναστών. Και μαζί με την Ευρώπη ξεκινούσε μια πολιτική με έμφαση, στους επαναπατρισμούς όσων βρίσκονταν ήδη εδώ στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό και κατά γενική ομολογία, η κατάσταση μέσα στην Ελλάδα τα τελευταία δυόμιση χρόνια είχε αρχίσει και βελτιωνόταν. Για παράδειγμα, το κέντρο της Αθήνας είχε σε πολύ μεγάλο βαθμό καθαρίσει. Κι αν προχωρούσαν και τα υπόλοιπα κέντρα κράτησης που είχαμε προγραμματίσει, η πρόοδος που ήδη είχε σημειωθεί, θα ήταν πολύ μεγαλύτερη.
Όμως ήρθε η νέα κυβέρνηση και θέλησε όλα αυτά από ιδεοληψία να τα καταργήσει. Μέσα σε ένα τρίμηνο κατέστρεψε – και σε αυτό το θέμα – όσα με κόπο είχαμε χτίσει. Τώρα βέβαια, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας παραδέχθηκε στη Σύνοδο Κορυφής προχθές, ότι στην Ελλάδα είχε σημειωθεί σημαντική πρόοδος από την προηγούμενη κυβέρνηση. Τότε, όμως μας έλεγε, σας θυμίζω, ακριβώς τα αντίθετα. Σας θυμίζω, για να μην έχει κανείς κοντή μνήμη, ότι πανηγύριζε χθες προχθές για τις επιτυχίες της Ελλάδος για να πάρει περισσότερα χρήματα για τη FRONTEX. Ξέχασε όμως, ότι μέχρι πρόσφατα και το κόμμα του και ο ίδιος ζητούσε να... καταργηθεί η FRONTEX.
Εμείς από την πλευρά μας χαιρετίζουμε τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις, γιατί τώρα προωθούνται, τώρα υλοποιούνται, επεκτείνονται όλα όσα είχαν εγκριθεί για το μεταναστευτικό τον τελευταίο ενάμιση, κυρίως, χρόνο και κυρίως στην Ελληνική Προεδρία.
Και πέντε πράγματα εδώ πέρα έχουν σημασία:
Να διακρίνουμε εκείνους που πραγματικά έχουν ανάγκη από άσυλο από τους λαθρομετανάστες.
Να μοιράσουμε δίκαια στην Ευρώπη, εκείνους οι οποίοι δικαιούνται άσυλο.
Να επιταχύνουμε τον επαναπατρισμό όσων δεν δικαιούνται άσυλο, οι οποίοι το ξαναλέω, στην Ελλάδα είναι οι περισσότεροι.
Να χτυπήσουμε τα κυκλώματα των δουλεμπόρων.
Και να πιεστούν αποφασιστικά οι χώρες προέλευσης να τους δεχθούν, αλλά και οι χώρες διέλευσης να μην επιτρέπουν τη διακίνησή τους.
Σε ό,τι αφορά στα θέματα διαχείρισης όσων βρίσκονται ήδη εδώ, να δοθούν περισσότερα χρήματα για τη συντήρησή τους, να επαναλειτουργήσουν τα κέντρα κράτησης, να αποφευχθούν αυτές οι απίστευτες προσκλήσεις και προκλήσεις. Όπως εκείνου του απερίγραπτου υπουργού της Κυβέρνησης, που απειλούσε τις Ευρωπαϊκές χώρες, ότι θα τους… στείλει τζιχαντιστές! Αυτές είναι αχαρακτήριστες ανοησίες που προσβάλλουν τη χώρα μας. Και που κυρίως βλάπτουν τη χώρα μας!
Διότι, όπως το πάνε, θα συνεχίσουν να έρχονται λαθρομετανάστες στην Ελλάδα, αλλά θα μεταναστεύσουν οριστικά τα Ευρωπαϊκά κονδύλια από την Ελλάδα. Και με τον κίνδυνο εξόδου από τη Σένγκεν.
Ακούμε το επιχείρημα ότι οι Έλληνες υπήρξαν ιστορικά και εκείνοι μετανάστες σε άλλες χώρες. Αυτό είναι αλήθεια. Καθένας από εμάς έχει κάποιο συγγενή του που πήγε από την Αυστραλία μέχρι την Αμερική και οπουδήποτε αλλού.
Αλλά πήγαιναν νόμιμα! Δεν έκαναν άοπλη εισβολή σε άλλες χώρες κατά εκατομμύρια. Ούτε και θα μπορούσαν…
Καμία από τις χώρες που τους δέχθηκε δεν είχε ανοίξει τα σύνορά για όποιον ήθελε. Παντού υπήρχε αυστηρός έλεγχος! Και πριν κι αφότου έμπαιναν στη χώρα...
Ο καλύτερος λοιπόν τρόπος να εξασφαλιστούν ανθρώπινες συνθήκες για τους μετανάστες, είναι να υπάρχει ο έλεγχος από τη χώρα που τους υποδέχεται. Και μόνο μέχρι τον αριθμό εκείνων που μπορεί να αντέξει η κοινωνία της.
Αυτό έκαναν και κάνουν και οι υπόλοιπες χώρες. Κι αυτό το κάνουν και σήμερα. Αυτή η πολιτική της ανεξέλεγκτης πρόσκλησης σε όλους, που υιοθέτησε η σημερινή κυβέρνηση, τελικά ποιόν εξυπηρετεί; Μόνο τα κυκλώματα των δουλεμπόρων που σας πληροφορώ έχουν φτάσει τα δισεκατομμύρια.
Κάποτε, στο δικό μου το χωριό δίπλα είχε φτάσει μια ολόκληρη ομάδα δυστυχισμένων πάνω σε κάτι σαπιοκάραβα, ήταν περίπου 300 στον αριθμό. Και είχα πληροφορηθεί ότι είχαν πληρώσει 3.000 δολάρια το κεφάλι! Βάλτε 3.000 δολάρια επί 300 και θα καταλάβετε τι έβγαζε από ένα σαπιοκάραβο ο δουλέμπορος. Και χάρηκα που προχθές άκουσα επιτέλους την Ευρώπη να αποφασίζει αυτό, το οποίο φώναζα εδώ και χρόνια, ότι θα πρέπει να γίνει διωγμός αυτών των ανθρώπων- επισήμανση του που βρίσκονται και μετά δίωξη τους.
Φίλες και φίλοι,
Πέρα από τη λαθρομετανάστευση, όπου η νέα κυβέρνηση τα έχει κάνει μαντάρα, υπάρχει και το γενικότερο θέμα της Ασφάλειας. Εκεί θα συμφωνήσω με τον καθηγητή και με τους Μάκηδες και με τους προλαλήσαντες, τα θέματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Καταργούν τις φυλακές υψίστης ασφαλείας, όπου κρατούνται επικίνδυνοι κακοποιοί και τρομοκράτες. Οι φυλακές υψίστης ασφαλείας θα επέτρεπαν, όπως το είχαμε σχεδιάσει, εκείνοι οι οποίοι σήμερα από τον Κορυδαλλό μπορούν και τηλεφωνούν και μέχρι και εντολές για δολοφονίες δίνουν, να μην έχουν καν το δικαίωμα στην πρόσβαση στο κινητό τηλέφωνο. Και θα είχαν ασφάλεια απέξω, για να μην υπάρξουν πάλι ελικόπτερα- ο καθένας καταλαβαίνει τι εννοώ-την αστυνομία κι όχι δικαστικούς υπαλλήλους. Και σήμερα, αυτά ήταν από τα πρώτα τα οποία θέλησε η σημερινή κυβέρνηση να καταργήσει. Και μου κάνει κατάπληξη που όποτε το αναφέρω στη Βουλή, ένα ολόκληρο κύμα αντίδρασης σηκώνεται από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και τους είπα την τελευταία φορά: Βλέπω ότι αυτή η συνιστώσα όλο και αυξάνεται. Μπορεί να τους πεις ο,τιδήποτε άλλο. Σε αυτό είναι εκεί πέρα που πραγματικά γογγύζουν από κάτω. Κι ενώ κλείνουν τα ρολά, δεν υπάρχει πια φυλακή υψίστης ασφαλείας, αφήνουν ελεύθερους και καταδικασμένους δολοφόνους τρομοκράτες. Νομιμοποιούν ξανά το άσυλο της παρανομίας στα Πανεπιστήμια. Ένα άσυλο παρανομίας που δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο…
Και θέλω να σας πω, τώρα που είμαστε εδώ, μια ιστορία. Το είπα πάλι κάπου, αλλά το λέω έτσι δημόσια. Ήμουν στο υπουργείο Πολιτισμού υπουργός και αντιλήφθηκα ότι σε δυο γυναίκες, που ήταν από κάποια χώρα, τους επετέθη κάποιος. Την έσυρε για να της πάρει την τσάντα στο χώμα τη γυναίκα, η οποία πήγαινε δίπλα για να επισκεφθεί το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, της την τράβηξε, την πήρε τελικά την τσάντα. Από τις φωνές της κάποιος αστυνομικός την είδε και άρχισε να τον κυνηγάει αυτόν. Μπήκε μέσα στο Πολυτεχνείο ο ληστής. Ο αστυνομικός μόλις τον πρόλαβε αλλά ήταν στα κάγκελα, ο ένας από την μια πλευρά, ο άλλος από την άλλη. Και του έκανε και διάφορες χειρονομίες από μέσα ο ληστής, για να του πει ότι «Κάτσε απέξω εσύ τώρα, εγώ τα έκλεψα κι εσύ με βλέπεις»- τα κάγκελα μόνο τους χώριζαν- «και δε μπορείς να κάνεις τίποτα, κ. αστυνόμε».
Αυτό επανέφεραν. Να έχουμε το νου μας τι επανέφεραν. Άσυλο παρανομίας τα κάνανε πάλι τα Πανεπιστήμια. Και δεν μπορεί κανένας λογικός άνθρωπος- και θα το πω ευθέως- πέρα και πάνω από τη Νέα Δημοκρατία, να δεχθεί κάτι τέτοιο. Και θα πρέπει σε αυτά τα θέματα, να τα επαναλαμβάνουμε, να τα σημειώνουμε και να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι αυτά δεν έχουν σχέση με το 100% του ελληνικού λαού. Έχουν σχέση με το 4%, που φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς εκεί, στο παλιό δικό του 4%, έχει συνεχώς στραμμένους τους οφθαλμούς του.
Οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν καμία λογική. Απομονώνουν την Ελλάδα από κάθε στήριγμα από το εξωτερικό. Προκαλούν την οργή του κόσμου. Γιατί τα κάνουν; Ίσως γιατί είναι υποχρεωμένοι να το ικανοποιήσουν αυτό. Προεκλογικά ρουσφέτια; Ιδεοληψίες πάσης φύσεως ακραίων που τους προστατεύουν, τους χαϊδεύουν χρόνια; Δε με ενδιαφέρει.
Το βέβαιο είναι ότι αυτή η πολιτική οδηγεί τη χώρα σε τεράστιους κινδύνους. Και μάλιστα άμεσους κινδύνους.
Κλείνω με κάτι ακόμα. Τελευταία, κάποιοι ψιθυρίζουν και για νέες εκλογές ή για δημοψήφισμα. Αυτό θα σημαίνει την πλήρη ομολογία της νέας κυβέρνησης ότι δεν κατάφερε να κάνει εκείνα που ζήτησε και που πήρε εντολή να κάνει. Και ότι ζητάνε πια εντολή για τη δραχμή! Ότι ζητάνε, δηλαδή, έγκριση για την απόλυτη καταστροφή της χώρας, που θα είναι αν επιστρέψει στη δραχμή.
Γιατί, αν είναι με μια φρέσκια εκλογική νίκη, να ξαναζητήσει μετά από ελάχιστους μήνες πάλι εκλογές, την ώρα που και να τις ξαναπάρεις ακόμα, οι ξένοι θα σου πουν, οι δανειστές «Έλα πάλι στο διάλογο εκεί που είχαμε μείνει», τι έχεις να κερδίσεις; Μόνο να χάσεις έχεις. Το μόνο το οποίο θα μπορούσες καινούργιο να κάνεις, είναι να έχεις προσδιορίσει ότι τις εκλογές τις θέλεις για τη δραχμή.
Εκλογές, λοιπόν, σημαίνει δραχμή. Σημαίνει θέση ΣΥΡΙΖΑ επιστροφής στη δραχμή, που θα είναι- επαναλαμβάνω- η καταστροφή μας.
Φανταστείτε μόνο κάποιον, είτε ως άτομο, είτε ως επιχείρηση, να χρωστάει σε ευρώ και να πρέπει να ξεπληρώσει σε δραχμές. Φανταστείτε να πρέπει να κάνει εισαγωγή φαρμάκων ή πετρελαίου. Και φανταστείτε ένα νόμισμα καινούργιο, το οποίο κάθε μέρα θα υποτιμάται με άλματα.
Ξεφεύγει πια από το όριο του αστείου και μπαίνει στο όριο του τραγικού. Εκλογές, δραχμή, αδιανόητο για κάθε Έλληνα. Και μπορούμε να τα εμποδίσουμε. Έχουμε υποχρέωση όλα αυτά να τα αποτρέψουμε, να βάλουμε ξανά τη χώρα στην Ευρωπαϊκή της τροχιά.
Να πιέσουμε την κυβέρνηση να αλλάξει πολιτική. Να ακολουθήσει μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή πολιτική. Να αναγκάσουμε την κυβέρνηση, όσο μπορεί, να εγκαταλείψει τα βαρίδιά της, όσους την κρατάνε σε αυτή την απομόνωση, τη σύγκρουση με τους Ευρωπαίους. Και να είμαστε έτοιμοι να σηκώσουμε ξανά τη χώρα στα πόδια της ό,τι κι αν γίνει. Γιατί το μπορούμε.
Η χώρα αυτή χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ σήμερα προοπτική και Ελπίδα. Γιατί της πούλησαν ψεύτικες ελπίδες που διαψεύδονται.
Εμείς, ως Νέα Δημοκρατία, προειδοποιήσαμε για τους κινδύνους από τις ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι μας είπαν τότε ότι τάχα «κινδυνολογούσαμε». Τώρα, όλοι καταλαβαίνουν, ότι απλά λέγαμε την αλήθεια! Κι ακόμα περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκείνος που τους κορόιδεψε. Και είναι δική του ευθύνη που τους κορόιδεψε. Σήμερα χρειάζεται αυστηρότητα απέναντι στην ανεύθυνη κυβέρνηση και χρειάζεται ενότητα μεταξύ μας, για να αποτρέψουμε τα χειρότερα που πλησιάζουν.
Κι αυτό είναι εφικτό. Είναι εφικτό. Το μπορούμε. Όλοι μαζί το Μπορούμε!
Και οι συνδιασκέψεις αυτές που ξεκινούν εδώ πέρα από την Πάτρα, θα ξαναφέρουν τον κόσμο πιο κοντά στην αλήθεια για την οποία εμείς προειδοποιούσαμε και τώρα βγαίνει. Γιατί είπαν τόσα ψέματα που τώρα αποκαλύπτονται. Γιατί ο λαός τα θυμάται, τα βλέπει και κρίνει. Εμείς πυξίδα και κριτήριό μας έχουμε την Πατρίδα και την αλήθεια. Τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια και πληρώνονται ακριβά.
Αισιοδοξία, ενότητα. Προχωράμε μαζί. Η αλήθεια θα αποκαλύπτεται κάθε μέρα. Αυτός είναι ο λόγος που βρεθήκαμε σήμερα εδώ πέρα. Θα προχωρήσουμε καλύπτοντας όλη την Ελλάδα, όλους τους Έλληνες, να ακούσουν από κοντά την πραγματικότητα, τις ανησυχίες αλλά και τις δικές μας ελπίδες.
Να είστε καλά κι ευχαριστώ πάρα πολύ.
Ευχαριστώ πραγματικά.
