Τη… δύσκολη εποχή του 1989, με τον Ανδρέα Παπανδρέου ηττημένο στις
εκλογές από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, και το παλλαϊκό αίτημα για
κάθαρση των σκανδάλων, να προκαλεί ανατριχίλα στο ΠΑΣΟΚ, η πολιτική
μυθολογία της εποχής μιλάει περί μιας ιστορικής αποστροφής του
Κωνσταντίνου Καραμανλή. Που δεν διαψεύστηκε ποτέ.
Ο Εθνάρχης και ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος ετοιμαζόταν για τη δεύτερη και τελευταία θητεία του στην Προεδρία της Δημοκρατίας, από το 1990 και το 1995, είχε πει: “Έναν πρώην πρωθυπουργό τον στέλνεις σπίτι του”.
Σύμφωνα με τη σχετική μυθολογία, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εννοούσε “τον στέλνεις σπίτι του και όχι στη φυλακή”, σε μια διαφορετική ανάγνωση των εξελίξεων γύρω από τον Ανδρέα Παπανδρέου και το σκάνδαλο Κοσκωτά, δια της αθώωσης για το οποίο ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ επανήλθε πανηγυρικά στην εξουσία στις εκλογές του 1993.
Η αποστροφή Καραμανλή ωστόσο, έχει μια διαχρονική αξία και αλήθεια, για όλους τους προηγμένους λαούς του κόσμου. Όταν ένας πρωθυπουργός χάνει στις εκλογές, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά, πηγαίνει σπίτι του.
Επειδή… εκεί τον στέλνει ο λαός με την ετυμηγορία του. Και τη σχετική πρωτοβουλία, ως ηττημένος πλέον, την παίρνει ο ίδιος. Δεν περιμένει να του ζητήσουν να φύγει, ή να τον διώξουν.
Με τον τρόπο αυτό, ο ηττημένος πρωθυπουργός δίνει στην Παράταξή του την ευκαιρία να ανασυγκροτηθεί. Να αλλάξει ηγεσία, νοοτροπία και συμπεριφορές, και να διεκδικήσει στο όχι μακρινό μέλλον, να γίνει και πάλι αξιόπιστη εναλλακτική λύση εξουσίας.
Είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής στην Παράταξη που τον τίμησε για να γίνει αρχηγός της, και στη συνέχεια πρωθυπουργός.
Και το μοντέλο του “έχασες… έφυγες”, ειδικά όταν ισχύει το “όχι απλή ήττα, αλλά συντριβή”, ακολουθείται παντού στον κόσμο, για έναν εξαιρετικά απλό λόγο.
Ένας πρωθυπουργός που χάνει εκλογές, αποδοκιμάζεται για την πολιτική που εφάρμοσε. Άσκησε την πολιτική του, κρίθηκε αρνητικά και φεύγει για να περάσει ο επόμενος.
Δεν ανοίγει βεντέτα με τους πολίτες, δεν τους κατηγορεί για την απόφασή τους, δεν επαναλαμβάνει μονότονα το “σας τα έλεγα”.
Η ετυμηγορία των πολιτών, ειδικά όταν είναι εκκωφαντική σε διαφορά στις εκλογές, πρέπει να γίνει σεβαστή. Αυτή είναι η ουσία της Δημοκρατίας. Ο λαός αποφασίζει. Παραπλανημένος ή όχι.
Όταν η προτροπή του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν εισακούεται, και ένας πρώην πρωθυπουργός δεν πηγαίνει σπίιτ του, αρχίζουν, τα προβλήματα και οι στρεβλώσεις της Δημοκρατίας. Αρχίζουν τα αδιέξοδα για τους πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν εναλλακτική.
Ένας πρώην πρωθυπουργός λοιπόν, πηγαίνει σπίτι του… Είναι θέμα Δημοκρατίας και αξιοπρέπειας.
Ο Εθνάρχης και ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος ετοιμαζόταν για τη δεύτερη και τελευταία θητεία του στην Προεδρία της Δημοκρατίας, από το 1990 και το 1995, είχε πει: “Έναν πρώην πρωθυπουργό τον στέλνεις σπίτι του”.
Σύμφωνα με τη σχετική μυθολογία, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εννοούσε “τον στέλνεις σπίτι του και όχι στη φυλακή”, σε μια διαφορετική ανάγνωση των εξελίξεων γύρω από τον Ανδρέα Παπανδρέου και το σκάνδαλο Κοσκωτά, δια της αθώωσης για το οποίο ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ επανήλθε πανηγυρικά στην εξουσία στις εκλογές του 1993.
Η αποστροφή Καραμανλή ωστόσο, έχει μια διαχρονική αξία και αλήθεια, για όλους τους προηγμένους λαούς του κόσμου. Όταν ένας πρωθυπουργός χάνει στις εκλογές, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά, πηγαίνει σπίτι του.
Επειδή… εκεί τον στέλνει ο λαός με την ετυμηγορία του. Και τη σχετική πρωτοβουλία, ως ηττημένος πλέον, την παίρνει ο ίδιος. Δεν περιμένει να του ζητήσουν να φύγει, ή να τον διώξουν.
Με τον τρόπο αυτό, ο ηττημένος πρωθυπουργός δίνει στην Παράταξή του την ευκαιρία να ανασυγκροτηθεί. Να αλλάξει ηγεσία, νοοτροπία και συμπεριφορές, και να διεκδικήσει στο όχι μακρινό μέλλον, να γίνει και πάλι αξιόπιστη εναλλακτική λύση εξουσίας.
Είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής στην Παράταξη που τον τίμησε για να γίνει αρχηγός της, και στη συνέχεια πρωθυπουργός.
Και το μοντέλο του “έχασες… έφυγες”, ειδικά όταν ισχύει το “όχι απλή ήττα, αλλά συντριβή”, ακολουθείται παντού στον κόσμο, για έναν εξαιρετικά απλό λόγο.
Ένας πρωθυπουργός που χάνει εκλογές, αποδοκιμάζεται για την πολιτική που εφάρμοσε. Άσκησε την πολιτική του, κρίθηκε αρνητικά και φεύγει για να περάσει ο επόμενος.
Δεν ανοίγει βεντέτα με τους πολίτες, δεν τους κατηγορεί για την απόφασή τους, δεν επαναλαμβάνει μονότονα το “σας τα έλεγα”.
Η ετυμηγορία των πολιτών, ειδικά όταν είναι εκκωφαντική σε διαφορά στις εκλογές, πρέπει να γίνει σεβαστή. Αυτή είναι η ουσία της Δημοκρατίας. Ο λαός αποφασίζει. Παραπλανημένος ή όχι.
Όταν η προτροπή του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν εισακούεται, και ένας πρώην πρωθυπουργός δεν πηγαίνει σπίιτ του, αρχίζουν, τα προβλήματα και οι στρεβλώσεις της Δημοκρατίας. Αρχίζουν τα αδιέξοδα για τους πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν εναλλακτική.
Ένας πρώην πρωθυπουργός λοιπόν, πηγαίνει σπίτι του… Είναι θέμα Δημοκρατίας και αξιοπρέπειας.
