Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Στην
επικαιρότητα πασχίζει να παραμείνει με κάθε τρόπο ο πρωταίτιος της οικονομικής
κρίσης και της υπαγωγής της χώρας στη μνημονιακή λαίλαπα, πρώην Πρωθυπουργός
Γιώργος Παπανδρέου ή G.A.P.
Ο άνθρωπος που διέλυσε το διεθνές
κύρος της Πατρίδας όσο κανείς άλλος, μέσα σε δύο μόλις χρόνια, ο “πολιτικός”
που έδωσε ρεσιτάλ ενδοτικής πολιτικής στον ξένο παράγοντα, ο ταξιδευτής του
κόσμου που εισπράττει ως μέλος του Κοινοβουλίου 10.000 € και δεν πατάει το πόδι
του σχεδόν ποτέ στη Βουλή, γιατί δίνει διαλέξεις ανά την υφήλιο (ομιλώντας
άπταιστα τη μητρική του γλώσσα), για το πώς μπορεί να καταστραφεί ταχύτατα μία
χώρα και ένας λαός, τολμά να επανέρχεται στο προσκήνιο με διατύπωση αισχρών και
ταυτόχρονα φαιδρών δηλώσεων, στο μείζον κοινωνικό ζήτημα των ναρκωτικών.
Ζήτησε ουσιαστικά να διατίθενται
ελεύθερα, στα φαρμακεία και ενδεχομένως στα περίπτερα, στα super markets ή οπουδήποτε αλλού, και έτσι ο καθένας να έχει
ελεύθερη πρόσβαση σε αυτά, λες και προμηθεύεται φάρμακα, τσιγάρα και
ζαρζαβατικά.
Ζήτησε από το ελληνικό κράτος να
νομοθετήσει υπέρ της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών και να μην επεμβαίνει η
Δικαιοσύνη στις περιπτώσεις χρήσης αυτών των ναρκωτικών ουσιών.
Ζήτησε με άλλα λόγια να επιτρέπεται
στους νέους, να φθάσουν ανενόχλητοι, όντας νομοταγείς, στα πρώτα σκαλοπάτια της
κολάσεως και στη συνέχεια να διανύσουν ευκολότερα όλα τα στάδια που οδηγούν
στην κοινωνική απαξία και τον θάνατο.
Σκέφθηκε αυτός ο τύπος που προσπαθεί
με τρόπο αποτυχημένο να μιμηθεί τα πάλαι ποτέ “παιδιά των λουλουδιών” και νυν
αναρχογεροντοχίππηδες της Αριστερής ψευτοδιανόησης και υποκουλτούρας, ότι μια
τέτοια χαλαρή αντιμετώπιση των ναρκωτικών θα αύξανε τον αριθμό των
χρηστών-μελλοθανάτων, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι θα στερούσε από τους
οικείους των χρηστών, το ηθικό πλεονέκτημα να νουθετήσουν τα παιδιά τους, να τα
πείσουν να αλλάξουν ζωή και να τα σώσουν εν τέλει, απομακρύνοντάς τα από τον
κόσμο των απατηλών ψευδαισθήσεων;
Με ποία επιχειρήματα θα μπορούσε ο
κάθε γονιός να μεταπείσει το παραστρατημένο παιδί του να προσπαθήσει να
απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, όταν το αντεπιχείρημα του παιδιού θα ήταν ότι
αφού το κράτος επιτρέπει την ελεύθερη χρήση τους όπως συμβαίνει με τα απλά
τσιγάρα, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να απαγορεύει στον άλλο, να τα αγοράζει
και να κάνει χρήση αυτών.
Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος των
ναρκωτικών είναι ένας κυκεώνας και ένας λαβύρινθος που όλοι μπορούν να
εισέλθουν εύκολα, αλλά ελάχιστοι να εξέλθουν. Όσοι είχαν την κακή τύχη να
ζήσουν τον κόσμο αυτόν, γνωρίζουν ότι κανείς δε μπορεί να μείνει μόνο στη χρήση
των ήπιων ναρκωτικών. Είναι νομοτελειακό γεγονός ότι ο εθισμός είναι τόσο
άμεσος και ταχύς, ώστε ο τοξικομανής να μην ικανοποιείται ποτέ από την ίδια
δόση την δεύτερη φορά που την δοκιμάζει. Έτσι η δεύτερη φορά ικανοποιεί τον
χρήστη λιγότερο από την πρώτη, η τρίτη λιγότερο από την δεύτερη κ.ο.κ., με
αποτέλεσμα ο χρήστης να μην καλύπτεται ποτέ από τις ουσίες που τον φθείρουν. Αυτός
είναι ο βασικός λόγος σε γενικές γραμμές, που το χασίς πολύ γρήγορα
αντικαθίσταται από την ηρωίνη, η μικρή δόση ηρωίνης από τη μεγαλύτερη, μέχρι
του σημείου να επέλθει ο θάνατος από υπερβολική δόση ουσιών.
Προσωπικά και μέσα από το επάγγελμά
μου, έχω μάθει να σέβομαι κάθε άνθρωπο. Σε καμιά περίπτωση δεν έχουμε δικαίωμα
να φερόμαστε ρατσιστικά απέναντι στους χρήστες ναρκωτικών. Απέναντι στα παιδιά
της διπλανής πόρτας που ατύχησαν στη ζωή τους και για δικούς του λόγους το
καθένα, βρέθηκε στο μαύρο κόσμο των ναρκωτικών.
Η κατανόηση που πρέπει να δείχνουμε
στην ψυχική και σωματική αδυναμία των χρηστών, να είναι εθισμένοι σε τοξικές
ουσίες, δεν σημαίνει κατά καμία έννοια, ότι το κράτος πρέπει να νομοθετήσει
υπέρ της αποποινικοποίησης των ήπιων ναρκωτικών, γιατί απλούστατα, σκοπός της
κοινωνίας μέσω της ποινικής αντιμετώπισης των ναρκωτικών, δεν είναι τόσο η
ποινική τιμωρία των χρηστών, όσο η αποτροπή τους από τα ναρκωτικά.
Η Ελλάδα χάνεται μέσα στη δίνη της
οικονομίας και της κοινωνικής αναστάτωσης που φέρνει η φτώχεια. Χάνεται από την
ανεργία των νέων, από το λαθρομεταναστευτικό τσουνάμι, από την αδυναμία άσκησης
εθνικής εξωτερικής πολιτικής. Κι όμως, όλες αυτές οι παθογένειες είναι
αναστρέψιμες, εφόσον πρυτανεύσει η ορθολογική πολιτική λογική. Ένα πράγμα δεν
είναι αναστρέψιμο. Ο θάνατος. Ο θάνατος νέων παιδιών που η Πολιτεία αφήνει
έρμαια των ναρκωτικών.
Ο Γιώργος Παπανδρέου μας ζητά
ουσιαστικά να καταργήσουμε τους ιδιώτες εμπόρους ναρκωτικών και να καταστήσουμε
το Ελληνικό Κράτος, τον ένα και μοναδικό “μεγαλοβάπορα”.
Όντας ο ίδιος όργανο της
Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης Πραγμάτων, οραματίζεται μαζί με τα αφεντικά
του, μια Κοινωνία ναρκωμένη, ευρισκόμενη σε πλήρη νιρβάνα και αποχαύνωση, χωρίς
αντανακλαστικά και δυνατότητα παρέμβασης στην αυθαιρεσία των ισχυρών. Μια
Νεολαία με παιδιά χιλιοτρυπημένα από τις τοξικές ενέσεις, χωρίς δικαίωμα λόγου,
χωρίς κριτική ικανότητα, χωρίς εθνικές και κοινωνικές ευαισθησίες, χωρίς
όνειρα, χωρίς ενδιαφέρον για ζωή.
Αγνοούν όμως οι “κύριοι” αυτοί, ότι
εδώ είναι Ελλάς και ότι όλοι αυτοί οι φαιδρεπίφαιδροι και ξενόφερτοι
νεωτερισμοί είναι αδύνατον να γίνουν πράξη, γιατί εδώ σε αυτόν τον τόπο οι
άνθρωποι συνεχίζουν να διαθέτουν κρίση και γνώση. Ας κρατήσει ο G.A.P. αυτές τις φαεινές ιδέες για την πατρίδα της μητέρας
του, που αποτελεί άλλωστε και τη μόνη πατρίδα στη συνείδησή του, κι ας αφήσει
εμάς στην ησυχία μας να ετοιμάσουμε τη Νέα Γενιά Ελλήνων. Μία Γενιά ανθεκτική
που θα αντέξει την φτώχεια και τις δυσκολίες της εποχής, γιατί θα μάθει να
Αγωνίζεται και να Νικά, γιατί θα έχει ως Πρότυπό της, τον απαράμιλλο Ελληνικό
τρόπο σκέψης και ζωής, αδιαφορώντας στα κελεύσματα της παρακμής και της
ανθρώπινης απαξίωσης.
ΑΝΔΡΕΑΣ
ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΔΗΜ.Τ.Ο. Ν.Δ. ΚΟΡΙΝΘΟΥ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΥ
ΝΟ.Δ.Ε Ν.Δ. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ