Ηλεκτρικό και νερό είδη πολυτελείας στην Ελλάδα του 21ου αιώνα;

Γράφει η
Αντωνία Μπούζα

 

Μιλάει εδώ και χρόνια η Αριστερά στην Ελλάδα, με τον συνήθη ξύλινο αριστερό λόγο , που ως φαίνεται δεν έχει αγγίξει στο ελάχιστο τους Έλληνες, για τα οικονομικά μονοπώλια, για τα κοινωνικά αγαθά-όπως το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα- που πρέπει να παρέχονται δωρεάν στους πολίτες, για τις ταξικές διαφορές κλπ

Μέσα στις εμμονές του ξύλινου και απωθητικού λόγου της κομμουνιστικής παραζάλης που έχει κυριεύσει όσους αφελώς πιστεύουν ακόμη στο ανύπαρκτο ιδεατό, που δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά στον κόσμο ,παρά μόνο σε ορισμένες Χώρες , με επικίνδυνες στρεβλώσεις απολυταρχικών τάσεων, λέγονται αλήθειες.

Αλήθειες ,που η δήθεν ανάπτυξη του μοντέλου της ελεύθερης οικονομίας και της κατ’ ευφημισμόν Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης , έχει ξεχάσει ,έχει ποδοπατήσει και έχει διαστρεβλώσει.

Οικονομικά συμφέροντα και τραπεζικό σύστημα, θέτοντάς μας τα υπαρκτά διλήμματα σχετικά με τη διατήρηση ενός μίνιμουμ ευημερίας , μας έχουν εγκλωβίσει σ’ ένα σκοτεινό, τραχύ και ανηλεές οικονομικό περιβάλλον.

Εκεί, μας εξαναγκάζουν σε αναπτυξιακές κατευθύνσεις που επιθυμούν, που επιλέγουν, που εκμεταλλεύονται.

Μία Χώρα σαν την Ελλάδα με τόσο ενεργειακό πλούτο δοσμένο απλόχερα από τη μητέρα φύση, έχει εξαθλιωθεί ενεργειακά με τα συμφέροντα να καθορίζουν ακόμη και τη ζωή μας.

Μείναμε αδικαιολόγητα εξαρτημένοι , μη εκμεταλλευόμενοι τις πολλές πηγές πλούτου όπως πχ την ηλιακή και αιολική μας ενέργεια , τη βιομάζα από τα κτηνοτροφικά απόβλητα και τα αγροτικά υπολείμματα και απόβλητα ,το βιοαέριο, τα ενεργειακά μας αποθέματα, ακόμη και τα σκουπίδια μας .

-Ακόμη θυμάμαι την Αριστερά να ξεσηκώνει τους πολίτες κάθε φορά που κάποιος επενδυτής σκεφτόταν να πραγματοποιήσει κάποια ενεργειακή επένδυση, λέγοντας μονίμως ένα όχι.-

Οι πολιτικές των κρατικοποιήσεων που εφάρμοσαν οι Κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς, με λογικές ευνοιοκρατίας μέσω προσλήψεων κυρίως στις ΔΕΚΟ ,που υιοθέτησαν και Κυβερνήσεις της Δεξιάς, μας οδήγησαν στα τραγικά αδιέξοδα.

Αδιέξοδα, που επιχειρούνται να επιλυθούν με λογικές υπερφορολόγησης ακόμη και των κοινωνικών αγαθών, όπως είναι το ηλεκτρικό, η θέρμανση και το νερό.

Στον 21ο αιώνα στην πατρίδα μας υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και νερό! Σε τι διαφέρουμε άραγε από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες του Μεσαίωνα του 14ου αιώνα, που μία σειρά παρόμοιων παραγόντων τις οδήγησε σε ολοκληρωτικό αφανισμό λόγω πείνας και εκδήλωσης ασθενειών;

Ίσως κάποιοι δεν δεχτούν το συσχετισμό αυτό, αλλά η ιστορία επιβάλλεται να μας διδάσκει και να μας οδηγεί. Οι υπερσπατάλες τις εποχές των παχιών αγελάδων και η έλλειψη σχεδιασμού και σύνεσης στη διαχείριση των αγαθών, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη δυστυχία τους λαούς.

Προσωπικά θεωρώ μέγιστη ήττα μίας κοινωνίας και ενός πολιτικού συστήματος, να μην μπορεί το μίνιμουμ μίας αξιοπρεπούς διαβίωσης να το προσφέρει στα μέλη της.
Φτάσαμε να μιλάμε για ελεημοσύνη , για να έχουν ηλεκτρικό τα σπίτια μας, τη στιγμή που έπρεπε το αγαθό αυτό αν δεν μπορεί να είναι εντελώς δωρεάν, να παραχωρείται σχεδόν δωρεάν!

Φτάσαμε να θρηνούμε ανθρώπινες ζωές για να υπηρετηθούν οι στρεβλές λογικές ανατιμήσεων των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και να κάνουν φθηνή πολιτική οι αντιπολιτεύσεις.
Φτάσαμε να υπάρχουν αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί σχηματισμοί που την ώρα της μάχης, λένε στείρα όχι σε όλα, δεν καταθέτουν προτάσεις, ενώ συμφωνούν μόνο σε ότι αφορά τα δικά τους προνόμια, δυναμιτίζοντας με λαϊκισμό την κοινωνία, λες και δεν μας έφταναν τα προβλήματα, πρέπει να μας φορτώσουν και διχόνοιες .Άλλα λόγια ν΄αγαπιόμαστε λοιπόν, που λέει και ο λαός μας.

Αντιλαμβάνομαι τις ανάγκες συμμαζέματος της ασυδοσίας στην οικονομία μας, αντιλαμβάνομαι τον εξορθολογισμό της φορολογίας, αντιλαμβάνομαι τις προσπάθειες για να πετύχουμε τον ισοσκελισμό εσόδων-εξόδων στον προϋπολογισμό μας, δεν αντιλαμβάνομαι όμως την βραδυπορούσα πορεία για δίκαιη φορολογία, για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, για αξιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ, για συγκράτηση των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης, για τις μεταρρυθμίσεις και για άλλα πολλά!

Η αξιοπρέπεια του λαού μας, πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο.
Γι αυτό επιβάλλεται το σύνολο των πολιτικών εκπροσώπων μας ν’ αφήσουν τα παχιά αντιπολιτευτικά ή συμπολιτευτικά λόγια και να καθίσουν επιτέλους να καταθέσουν εφικτές προτάσεις για την αύξηση της πίττας της οικονομίας μας και ας μην βρίσκουν ως εύκολους στόχους τους αδύναμους Έλληνες, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

elzoni.gr