Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Η Δημοκρατία μπαίνει στο γύψο; Είναι και αυτό όρος του Μνημονίου;

Η Δημοκρατία μπαίνει στο γύψο; Είναι και αυτό όρος του Μνημονίου; άρθρο του Χρήστου Καψάλη για κακοποίηση τεσσάρων νεαρών από αστυνομία, πρόσληψη μισθοφόρων στο κοινοβούλιο, λογοκρισία από ΕΡΣ
Γράφει ο Χρήστος Καψάλης

Η κυβέρνηση χαμένη στην υπερπροσπάθεια υπηρέτησης των όρων του Μνημονίου και των δανειστών, ολισθαίνει όλο και σε πιο επικίνδυνες πολιτικές πρακτικές με αποτέλεσμα να ηχήσει τουλάχιστον τρεις φορές τις τελευταίες ημέρες, το καμπανάκι κινδύνου για τη Δημοκρατία!
Εντάξει, ξέρω ότι μόνο για την Δημοκρατία των αρχαίων ημών προγόνων μπορούμε να είμαστε περήφανοι, αφού η σύγχρονη, μόνο ως συνώνυμη καρικατούρα μπορεί να θεωρηθεί. Το Σύνταγμα υπάρχει για να καταπατείται, το Κοινοβούλιο ποιοτικά αλλά και τυπικά πολλές φορές λειτουργεί κατά τρόπο προσβλητικό για τους θεσμούς, το κράτος εξελίσσεται στον νο1 εχθρό του Έλληνα πολίτη, αφού οι περισσότερες αποφάσεις του μοιάζουν να έχουν στόχο την εξόντωσή του…
Αλλά βρε αδελφέ, συνήθως τα προσχήματα τηρούνται για να τροφοδοτούνται οι ελπίδες ότι κάτι θα αλλάξει και η Δημοκρατία θα ισχυροποιηθεί!
Όμως, όπως και στην εισαγωγή μου επισήμανα, το καμπανάκι Κινδύνου για τη Δημοκρατία ήχησε τρεις φορές κατά το τελευταίο τριήμερο.
Το πρώτο κουδούνισμα προειδοποίησης προέρχεται από τη συνέντευξη του Έλληνα πρέσβη κ Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου σε καναδική εφημερίδα. Τι είπε ο Έλληνας διπλωμάτης που έχει διατελέσει πρέσβης της Ελλάδας στην Αρμενία, στον Καναδά και στην Κίνα; Ότι υπάρχει πλήρης κατάργηση της Δημοκρατίας στην πατρίδα μας και προφανής κίνδυνος να ξεσπάσει στην Ελλάδα εμφύλιος πόλεμος.
Δεν τον γνωρίζω τον Χρυσανθόπουλο, δεν ξέρω αν είναι δεξιός, κεντρώος ή αριστερός, αν έχει πολιτικές φιλοδοξίες ή αν διαπλέκεται με οποιασδήποτε μορφής συμφέροντα. Έτσι δεν μπορώ να αξιολογήσω τη σημασία αυτής της δήλωσής του.
Το καμπανάκι όμως χτύπησε ηχηρά στα αυτιά μου όταν διάβασα ένα άλλο σημείο της ίδιας συνέντευξής. Ο έλληνας διπλωμάτης υποστηρίζει ότι η ελληνική κυβέρνηση σύναψε συμβόλαιο «προστασίας» του Ελληνικού Κοινοβουλίου μία ομάδα ενόπλων μισθοφόρων, με την «Academy», πρώην «Blackwater». Την είδηση δημοσίευσε το newsbomb και εκείνο που με ανησυχεί περισσότερο είναι ότι η κυβέρνηση ΔΕΝ έχει διαψεύσει η σχολιάσει σχετικά.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να είναι αλήθεια κάτι τέτοιο, αλλά και μόνο η έλλειψη κατηγορηματικής διάψευσης ή έστω ειρωνείας του ισχυρισμού, προκαλεί ερωτηματικά κατά πόσον το θέμα υφίσταται είτε ως ίσχύουσα συμφωνία είτε στο μυαλό κάποιων εκ των κυβερνώντων…
Ο δεύτερος απειλητικός ήχος προέρχεται από μία απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), με την οποία υποδεικνύει στους τηλεοπτικούς σταθμούς της χώρας να μην προβάλλουν εικόνες αστέγων και πλάνα που καταδεικνύουν την εξαθλίωση των Ελλήνων.
Αυτή η απόφαση έχει μία ονομασία: Λογοκρισία
Και ακόμη περισσότερο αποκαλύπτει ότι οι κυβερνητικές προθέσεις δεν είναι να επιχειρήσουν, όπως όπως έστω, να απαλύνουν τα προβλήματα που πηγάζουν από την εξαθλίωση μεγάλης μερίδας του λαού, αλλά αντίθετα προσπαθούν να τα κρύψουν με μεθόδους που προσομοιάζουν με αυταρχικά καθεστώτα.
Το τρίτο κουδούνισμα κινδύνου σχετίζεται τόσο με την προφανή και επιδεικτική κακοποίηση των τεσσάρων νεαρών στην Κοζάνη, όσο και ακόμη περισσότερο, με τον τρόπο που αντιμετώπισε το θέμα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας υιοθετώντας πλήρως τους – τύπου ζαρντινιέρας – ισχυρισμούς της αστυνομίας. «Επεξεργάστηκαν τις φωτογραφίες στο photoshop, είπαν η αστυνομία και ο υπουργός, για να μπορεί να τους αναγνωρίζει ο κόσμος».
Όταν η κυβέρνηση και τα μέλη της νιώθουν ότι απειλούνται από τους πολίτες, όταν θεωρούν ότι κινδυνεύουν από το λαό, όταν φαινόμενα λογοκρισίας κάνουν την εμφάνισή τους, όταν η αστυνομική βία επιδεικνύεται και ταυτόχρονα υιοθετείται και δικαιολογείται από την πολιτική ηγεσία, εγώ βλέπω εφιάλτες με τραύματα στο σώμα της Δημοκρατίας και τσόφλια από σπασμένα αυγά φιδιού…

eklogika.gr