Τα είπε ο κ. Τσίπρας στο υπουργικό συμβούλιο της 27ης Φεβρουαρίου, τα ξανάπε στην Κ.Ε. του κόμματός του την επομένη, τα λέει ξανά και ξανά με κάθε ευκαιρία:
«Κατορθώσαμε να διαχωρίσουμε τα μνημόνια από τη δανειακή σύμβαση. Τα μνημόνια είναι παρελθόν. Διαχωρίστηκαν από τη δανειακή σύμβαση, δεν τη συνοδεύουν πια».
Αν κάποιος έμπαινε στον κόπο να τον ρωτήσει και σήμερα, μετά τη συνάντησή του με την κ. Μέρκελ, τα ίδια φαντάζομαι ότι θα έλεγε.
Στις 25 Μαρτίου, όμως, ανήμερα της εθνικής μας γιορτής, ο εκπρόσωπος του κ. Σόιμπλε, ο κ. Γέγκερ, ήταν σαφής:
«Δεν καταθέσαμε στη Μπούντεσταγκ ένα νέο και τροποποιημένο πρόγραμμα προς ψήφιση, αλλά η Βουλή επιμήκυνε το ισχύον πρόγραμμα βοήθειας, συμπεριλαμβανομένου και του Μνημονίου, το οποίο (σ.σ. μνημόνιο) αποτελεί τη βάση του προγράμματος».
Επίσης, ο κ. Τσίπρας και όλοι οι υπόλοιποι επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι δεν πρόκειται να υπάρξει η 5η αξιολόγηση.
Ωστόσο, στις 13 Μαρτίου, ο κ. Σχοινάς, εκπρόσωπος του προέδρου της Κομισιόν, δήλωσε ξεκάθαρα: «Έχουμε τη συμφωνία για παράταση για διάστημα τεσσάρων μηνών, καθώς και τη συγκεκριμένη διαδικασία της τρέχουσας αξιολόγησης, ως μέρος της συμφωνίας που επετεύχθη στο Γιουρογκρούπ της 20ής Φεβρουαρίου, η οποία πρέπει να ολοκληρωθεί ως τον Απρίλιο. Αυτό είναι το χρονοδιάγραμμα που πρέπει να σεβαστούμε».
Επ’ αυτών υπάρχει κάποια απάντηση;
Να πιστέψουμε τον κ. Τσίπρα ή τον κ. Γέγκερ, δηλαδή τον κ. Σόιμπλε ή τον κ. Σχοινά, δηλαδή τον κ. Γιουνκέρ;
Διότι αν δεν υπάρχει απάντηση και παραμένουμε στη «δημιουργική ασάφεια» και στο «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», τότε τα βράχια είναι πολύ κοντά και η «ενιαία ανάγνωση» της συμφωνίας στο Γιουρογκρούπ ένα ακόμη επικοινωνιακό πυροτέχνημα.
elzoni.gr