Γράφει ο Ηρακλής Καλογεράκης
υποναύαρχος ε.α.
Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία που κάθε τόσο ανακοινώνονται από τις αρχές της Ιαπωνίας λόγω του ισχυρότατου σεισμού των 9 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ και του φονικού τσουνάμι που χτύπησαν το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής ανελέητα τη χώρα. Παραθαλάσσιες περιοχές και χωριά σβήστηκαν στη κυριολεξία από τον χάρτη, οι αγνοούμενοι φτάνουν τις 50.000 ενώ οι επιβεβαιωμένοι θάνατοι μέχρι στιγμής υπολογίζονται σε πάνω από 4.000 άτομα. Περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους ενώ 2 εκατομμύρια νοικοκυριά έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και σε 1,4 εκατομμύρια σταμάτησε η υδροδότηση. Οι επικοινωνίες διακόπηκαν, τα τρένα σταμάτησαν ενώ τα περισσότερα αεροδρόμια στη χώρα τέθηκαν εκτός λειτουργίας.
Και δεν φτάνουν όλα αυτά αλλά την επόμενη μέρα του σεισμού σημειώθηκε έκρηξη στον χώρο του πυρηνικού αντιδραστήρα Daiichi I και την μεθεπομένη στον αντιδραστήρα Νο 3, στην πόλη Φουκουσίμα κοντά στο Τόκιο και προκλήθηκε μικρή διαρροή ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα. Περισσότεροι από 200.000 κάτοικοι απομακρύνθηκαν από μια ακτίνα 20 χλμ. γύρω από τον πυρηνικό σταθμό ενώ τα επίπεδα ραδιενέργειας που μετρώνται σε ανθρώπους που ελέγχονται είναι 400 φορές πάνω από το επιτρεπτό όριο!!! Το ίδιο ισχύει και στη θαλάσσια περιοχή όπου το νερό της ψύξης των αντιδραστήρων επιστρέφει στη θάλασσα και κάνει τα πλοία να σπεύδουν να απομακρυνθούν απ’ εκεί.
Επίσης άλλα δύο πυρηνικά εργοστάσια στην επαρχία Ιμπαράκι και Οναγκάουα έχουν και αυτά τεθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης αφού τα συστήματα ψύξεως των αντιδραστήρων υπέστησαν σημαντικές ζημιές και η απόδοση τους φθίνει.
Είναι γεγονός πως η πυρηνική ενέργεια μας δίνει μια αστείρευτη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας αλλά όπως όλοι καλά γνωρίζουν αυτή πρέπει να αξιοποιείται με σύνεση. Είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Από τη μια παράγεται άφθονη ηλεκτρική ενέργεια αλλά από την άλλη έχουμε και μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας αν κάτι δεν πάει καλά. Δεν είναι μόνο η τεχνογνωσία, η εκπαίδευση και η τεχνολογία που μας εξασφαλίζουν μια ασφαλή λειτουργία ενός πυρηνικού σταθμού.
Ο παράγοντας «φύση» που σε μερικές περιοχές του πλανήτη μας μπορεί να αγριέψει, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να υποβαθμίζεται ή να αγνοείται. Μπορεί το ατύχημα του Τσερνόμπιλ να έγινε λόγω ανθρώπινου λάθους σε μια χώρα που διέθετε λίγα κονδύλια για εκπαίδευση και ασφάλεια αλλά τα πρόσφατα αλυσιδωτά ατυχήματα στην πλούσια και καλά οργανωμένη Ιαπωνία, που ξέρει από σεισμούς και δεν φείδεται χρημάτων για να επενδύσει στην ασφάλεια, μας δίνουν μια σαφή προειδοποίηση και ένα ηχηρό μήνυμα «να μην υποβαθμίζουμε τους κινδύνους από φυσικά φαινόμενα» που δεν ξέρουμε που και πότε θα εκδηλωθούν.
Παγκόσμια ανησυχία λοιπόν υπάρχει τις μέρες αυτές για το τι πρόκειται να συμβεί αλλά και για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και στη διατροφική αλυσίδα λόγω της μικρής αυτής διαρροής ραδιενέργειας. Παρ’ όλα αυτά η γειτονική μας Τουρκία δεν πτοείται και έχει από καιρό δρομολογήσει την κατασκευή ενός πυρηνικού εργοστασίου στο σεισμογενές Ακούγιου, που βρίσκεται απέναντι από την Κύπρο και φιλοδοξεί για την κατασκευή άλλων δύο! Να υπενθυμίσουμε πως η Τουρκία προτίθεται να θέσει σε λειτουργία δύο ή τρία εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με πυρηνική, έως το 2023 σύμφωνα με τις δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, Τανέρ Γιλντίζ.
Για το πρώτο εργοστάσιο η Τουρκία υπέγραψε το περασμένο Μάιο συμφωνία με τη ρωσική εταιρεία ROSATOM για τη κατασκευή του πρώτου πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου (βόρεια της Κύπρου) με τέσσερις μονάδες, δυναμικότητας 1.200MW, του οποίου η κατασκευή θα ξεκινήσει εντός του 2013 και ο πρώτος αντιδραστήρας αναμένεται να αρχίσει να παράγει ενέργεια το 2018.
Για την κατασκευή του επόμενου εργοστασίου στη βόρεια Τουρκία, επαρχία Σινώπης στη Μαύρη Θάλασσα, έχουν γίνει συνομιλίες και συμφωνίες με Ιαπωνική εταιρεία ενώ για ένα τρίτο εργοστάσιο ο γαλλικός όμιλος EDF έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον και έχουν ήδη γίνει οι σχετικές παρουσιάσεις και διαπραγματεύσεις. Για το εργοστάσιο στη βόρεια Τουρκία, η Ιαπωνία μπήκε στο παιχνίδι μετά το ναυάγιο της συμφωνίας μεταξύ των κρατικών εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας της Τουρκίας (EUAS) και της Νότιας Κορέας ( KEPCO) που είχε υπογραφεί στη Κωνσταντινούπολη, τον Μάρτιο του 2010. Το τρίτο εργοστάσιο πιθανόν να φιλοξενηθεί ή στην περιοχή της Κόνυα κοντά στην Άγκυρα ή στη βορειοδυτική επαρχία Τεκιρντάγκ (Ραιδεστό) κοντά στη Θράκη ή λίγο βορειότερα στο Κιρκλαρελί (στο ύψος της Ορεστιάδας). Όπου όμως και να γίνει η κατασκευή ενός σταθμού πυρηνικής ενέργειας στη Τουρκία υπάρχει πολύ μεγάλο ρίσκο καθώς πρόκειται για μια χώρα υψηλής σεισμικής επικινδυνότητας.
Με αφορμή τώρα, τα όσα συμβαίνουν και όσα πρόκειται να συμβούν στην μακρινή μας Ιαπωνία, που ως φαίνεται επηρεάζουν όλο τον κόσμο, ο υπουργός Περιβάλλοντος της Αυστρίας κ. Νικολάους Μπερλάκοβιτς δήλωσε σε εκπομπή ραδιοφωνικού σταθμού της χώρας του πως πρόκειται να ζητήσει από τις Βρυξέλλες την πραγματοποίηση μιας πανευρωπαϊκής άσκησης προσομοίωσης κατάστασης κρίσης για να διαπιστωθεί εάν τα πυρηνικά εργοστάσια της Ευρώπης είναι αντισεισμικά και μπορούν να ανταποκριθούν σε μία κατάσταση ανάλογη της Ιαπωνίας. Επίσης ο αρμόδιος για την Ενέργεια κοινοτικός επίτροπος κ. Γκίντερ Έτινγκερ δήλωσε πως προτίθεται να συγκαλέσει μια διάσκεψη των αρμοδίων των ευρωπαϊκών αρχών για την πυρηνική ασφάλεια σύντομα.
Η μέχρι στιγμής, μικρή διαρροή ραδιενέργειας από τον πυρηνικό αντιδραστήρα της Φουκουσίμα θα πρέπει να προβληματίσει όλα τα κράτη για να επανεξετάσουν το θέμα της πυρηνικής ενέργειας και ιδιαίτερα να προβληματίσει εμάς που ακούμε κάθε τόσο πως θα γίνουν όχι ένα αλλά τρία πυρηνικά εργοστάσια στη γειτονιά μας. Βέβαια, τα τουρκικά αυτά σχέδια πάντα προβλημάτιζαν την Ελλάδα. Πόσο μάλλον τώρα, μετά απ΄ότι συνέβη στην Ιαπωνία. Μήπως κάποιος που νοιάζεται για το σπίτι του, για τη γειτονιά του αλλά και για τον κόσμο όλο, θα πρέπει να βάλει φρένο στην ξέφρενη και φιλόδοξη αυτή πορεία της Τουρκίας; Μήπως τώρα μας παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία να ξεκινήσουμε μια καμπάνια ενάντια στο πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας; Δεν κατανοώ γιατί οι καθ’όλα σεβαστοί και εργατικοί διπλωμάτες μας θα πρέπει να έπονται των καταστάσεων αντί να προηγούνται αυτών. Τι περιμένουμε για να πάρουμε μπρος; Να ξεσηκωθούν πρώτα οι οικολόγοι ;
Το σοβαρότατο αυτό ατύχημα της Ιαπωνίας θα πρέπει κατά την άποψη μου, να μας δώσει το όπλο για να καταφέρουμε ένα θανάσιμο κτύπημα στο φιλόδοξο πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας για το καλό όλων μας. Δεν μπορεί να υπάρχουν εργοστάσια που θα χρησιμοποιούν τα νερά κλειστών ή και ημίκλειστων θαλασσών για να ψύξουν τους πυρηνικούς αντιδραστήρες τους! Δεν πρέπει να επιτρέψουμε κάτι τέτοιο να γίνει.
Αν λοιπόν η ευκαιρία που η φύση μας έδειξε δεν αξιοποιηθεί τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
