Του Βλάση ΤσιώτουΑυτές τις μέρες περνάω ίσως τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου. Ταυτόχρονα με τον πρόωρο και ξαφνικό χαμό του Γιώργου πρέπει να διαχειριστώ τον θρήνο και την αγωνία δεκάδων παιδιών καθώς και την ανησυχία των οικογενειών τους για το μέλλον. Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα συναισθημάτων καθώς αντιμετωπίζω με τους συνεργάτες μου τα τεράστια πρακτικά προβλήματα, περνούν από μπροστά μου εικόνες καθημερινές , εικόνες δικές μας.
Βλέπω να δίνουμε τα χέρια τον Ιούνιο του 2007 δημιουργώντας μαζί με τον Αντώνη Λυμπερίδη αυτό που φαινόταν αδύνατο να γίνει στο Ξυλόκαστρο. Ένα οργανωμένο φροντιστήριο όλων των μαθημάτων εφάμιλλο αν όχι καλύτερο αυτών της Αθήνας. Η συμφωνία κλείστηκε σε μισή ώρα γιατί όλοι μας είχαμε μπέσα και διάθεση συνεργασίας.
Βλέπω να μπαίνει στο γραφείο με το ήρεμο χαμόγελό του και να συζητάμε τις προσωπικές αγωνίες και τα καθημερινά μας προβλήματα.
Βλέπω να τον συμβουλεύομαι και να με συμβουλεύεται σε μια ισότιμη σχέση παρά την διαφορά ηλικίας.
Βλέπω άλλοτε να με καμαρώνει και άλλοτε να με μαλώνει.
Βλέπω να συμφωνούμε και να διαφωνούμε, πάντα όμως να βγαίνουμε σαν ένας. Βλέπω να προσπαθώ να τον πείσω να πάρει κινητό για να τον βρίσκω και στο τέλος να τον καταφέρνω.
Βλέπω να προσπαθώ να τον πείσω να έρθει μια φορά στα μπουζούκια με το φροντιστήριο και να μην τον καταφέρνω.
Βλέπω να μετράμε τα οικονομικά και να μην μας βγαίνουν και να δίνουμε ο ένας κουράγιο στον άλλον.
Βλέπω να μου φέρνει δώρα από τον κήπο του και να προσπαθεί να με πείσει να κάνω τον δικό μου, χωρίς να το καταφέρνει.
Βλέπω να τον ζηλεύω για την υπέροχη οικογένειά του και να μου λέει τα μυστικά.
Βλέπω να γελάει με την έκπληξή μου όταν με στηρίζει στις Δημοτικές εκλογές παρά το γεγονός ότι είχαμε ξεκινήσει από άλλους χώρους.
Βλέπω να μου προσφέρει σε όλα την εμπιστοσύνη του άνευ όρων και εγώ να είμαι περήφανος για αυτό. Τον βλέπω τώρα να σκύβει στο αυτί μου δίνοντάς μου συμβουλές και κουράγιο. Τον βλέπω να χτυπάει το χέρι του στο τραπέζι και να μου φωνάζει: Ξύπνα, προχώρα ,άντεξε ,υπερασπίσου. Το θέλω, στο χρωστώ, θα το κάνω. Θα το κάνουμε για άλλη μια φορά μαζί Γιώργο….
