*της Μαρίας
Θελερίτη,
βουλεύτρια ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Κορινθίας
Είμαστε σε δυσμενέστερη
θέση, αλλά παραμένουμε στις επάλξεις, όρθιοι
και συνεχίζουμε τον αγώνα.
Ναι είναι υποχώρηση
γιατί το αδιέξοδο ήταν πλήρες παρά τις διαρκείς προσπάθειες απεγκλωβισμού. Μετά
από πέντε μήνες σκληρών, συχνά ανελέητων και εξοντωτικών «διαπραγματεύσεων» έγινε φανερό σε ολόκληρη
την Ευρώπη πως οι εταίροι επεδίωκαν έναν οικονομικής κοπής εκβιασμό και εντέλει
την επιβολή ενός ιδιότυπου αλλά απολύτως πραγματικού πραξικοπήματος με στόχο να
πέσει η κυβέρνηση.
Ναι αναγκάστηκε η
κυβέρνηση να δεχτεί όρους και συμφωνίες που δεν πιστεύει και δεν επιδιώκει. Όρους
αντίθετους με το πρόγραμμα και την ιδεολογία της αριστεράς στη βάση των οποίων μας
εξέλεξαν οι πολίτες.
Ναι μας ξεπέρασαν οι
διεθνείς και ευρωπαϊκές συγκυρίες και τα οικονομικά κατεστημένα του
χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ναι το δίκιο ενός
ολόκληρου λαού δεν έφτασε ως επιχείρημα για να μπει τέλος στη λιτότητα.
Ναι η μάχη ήταν άνιση, ανηλεής, αδυσώπητη.
Ο αγώνας όμως, παρά τα
λάθη και τις καθυστερήσεις, ήταν αγώνας έντιμος, διαρκής, ανοιχτός και
ειλικρινής.
Όμως δεν παροπλιζόμαστε, ούτε το βάζουμε κάτω.
Με το δικαίωμα που μου
έδωσαν οι πολίτες και οι πολίτισσες της Κορινθίας θα τους εκπροσωπώ όσο μου το
επιτρέπουν και με εμπιστεύονται. Επέλεξα να στηρίξω την κυβέρνηση και όχι μια
άτακτη χρεοκοπία που θα έπληττε ακόμα περισσότερο τις λαϊκές τάξεις, τους
αγρότες, όσους και όσες βιώνουν συνθήκες φτώχειας.
Με την ψήφο και τη στάση
μου δηλώνω πως δε θα διευκολύνω τα σχέδια των αντιπάλων για την απομάκρυνση
αυτής της κυβέρνησης, την οποία ακόμα και τούτη τη στιγμή στηρίζει η κοινωνία,
ακριβώς επειδή γνωρίζει ότι αποτελεί εγγύηση για την προστασία της κοινωνικής
πλειοψηφίας.
Με το χέρι στην καρδιά
και μετρώντας με συνείδηση και σύνεση τη δυσκολία των στιγμών, πήρα μιαν
απόφαση. Μια απόφαση δύσκολη που συγκρούεται με την ιδεολογία και την πολιτική μας
στην αριστερά.
Για να μην έχουμε
άτακτη χρεοκοπία και κοινωνική καταστροφή.
Για να στηρίξω την
κυβέρνηση που μπορεί σε τούτη τη δύσκολη ώρα να λειτουργήσει σαν ανάχωμα.
Είχα κι εγώ, όπως και
όλοι οι βουλευτές της κυβέρνησης, να διαλέξω ανάμεσα σε έναν ακαριαίο ή αργό
θάνατο. Τα απέρριψα και τα δυο, επιλέγοντας τον δρόμο της καθημερινής,
ανιδιοτελούς και διαρκούς πάλης. Γνωρίζοντας πως θα πρέπει κάθε μέρα να κάνουμε
το μέγιστο για να ανατρέψουμε τις ακραίες συνέπειες της συμφωνίας. Για να αντισταθούμε και να ασκήσουμε
πολιτικές με όρους ταξικούς, απέναντι στις δυνάμεις της διαφθοράς, της διαπλοκής
και της μεγάλης φοροδιαφυγής και απέναντι σε αυτούς που ευνοήθηκαν από όσους
κυβέρνησαν τις προηγούμενες δεκαετίες και ευθύνονται για την κατάσταση της
χώρας.
Στόχος της απόφασης και
της ευθύνης που αναλαμβάνουμε είναι να διασφαλίσουμε:
·
τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας
·
σαφείς δεσμεύσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους
·
ένα αναπτυξιακό πακέτο που θα δώσει μια πρώτη ανάσα
στην αγορά και στην παραγωγή
Υποχωρούμε για λίγο για να οργανωθούμε και πάλι και
να συνεχίσουμε τον αγώνα.
Και οι τρεις βουλευτές
της Κορινθίας είμαστε κομμάτι αυτού του λαού, κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Και
αναλαμβάνουμε με θάρρος την ευθύνη που μας αναλογεί στις δύσκολες αυτές ώρες.
Συνεχίζουμε να είμαστε στην υπηρεσία των πολιτών της
Κορινθίας.
Εκείνοι και εκείνες θα μας κρίνουν για όσα κάνουμε
και όσα πετυχαίνουμε.
Ναι ξέρουμε πως το μέλλον είναι άδηλο, αβέβαιο,
δύσκολο.
Θέλει αγώνα και προετοιμασία και σε αυτά καταθέτουμε
την παρουσία και την ενεργητική μας στάση.
Ο δρόμος είναι αντιφατικός και αντίξοος. Και η νίκη
αβέβαιη.
Αλλά θα δώσουμε αγώνα με εντιμότητα και
ανιδιοτέλεια, μιλώντας ανοιχτά και με ειλικρίνεια στους πολίτες. Όπως κάναμε
πάντα, αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεών μας και το κόστος που συνεπάγονται.
Για
να παραφράσω τα λόγια του Ο. Ελύτη
«… θα κρατηθούμε στις κακοκαιρίες όπως το γεράνι.»
