Twitter@EmOikonomidis
Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στο CDU και το CSU από τη μια και το SPD απ’ την άλλη, για τη συγκρότηση της κυβέρνησης του Μεγάλου Συνασπισμού στη Γερμανία, έπειτα από τις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου για τη νέα Μπούντεσταγκ, ο Σοσιαλιστής Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Κομισιόν, δηλαδή για τη διαδοχή του Ζοζέ Μπαρόζο, μετά τις ευρωεκλογές του Μαϊου του 2014.
Ο Σουλτς εξασφάλισε τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, έχει πραγματοποιήσει πλείστες περιοδείες σε αρκετές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, μεταξύ των οποίων και στην Αθήνα, ενώ στο παρασκήνιο… χόρευε η φήμη ότι ο Γερμανός πολιτικός είχε εξασφαλίσει και την παρασκηνιακή ανοχή, αν όχι τη στήριξη της ίδιας της Άνγκελα Μέρκελ.
Ήταν η περίοδος κατά την οποία η Γερμανίδα Καγκελάριος χρειαζόταν έναν “δούρειο ίππο” σαν τον Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος συμμετείχε στην ομάδα των διαπραγματευτών για τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης στη Γερμανία, από την πλευρά του SPD, ώστε να αναγκάσει τους Σοσιαλδημοκράτες να παραιτηθούν σχεδόν όλων των πολιτικών αξιώσεών τους. Όπως και συνέβη, με την εξαίρεση της καθιέρωσης του κατώτατου μισθού, μια άτυπη υποχώρηση των Χριστιανοδημοκρατών, οι οποίοι το έκαναν με τέτοιο τρόπο που να έχουν εκ των προτέρων ενοχοποιήσει τους Σοσιαλδημοκράτες, στην περίπτωση που το παραπάνω μέτρο δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Σήμερα, και αφού πλέον η Άνγκελα Μέρκελ φοράει τα καλά της, για την αυριανή ορκωμοσία της στη Μπούντεσταγκ ως Καγκελάριος, για τρίτη φορά μετά το 2005, στον γερμανικό Τύπο άρχισαν να κυκλοφορούν “διορθωτικά” σενάρια για το ποιός θα είναι εκείνος ο οποίος θα διαδεχθεί τον Ζοζέ Μπαρόζο στο αξίωμα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δηλαδή ποιός θα κληθεί να δώσει μια ουσιαστική μάχη με τον Μάρτιν Σουλτς, και μάλιστα για λογαριασμό του ΕΡΡ, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θα αναδειχθεί και από τις κάλπες του Μαϊου κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μέχρι πρότινος, τα δυο ονόματα που είχαν ακουστεί από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς ήταν αυτά των Επιτρόπων Μισέλ Μπαρνιέ και Βίβιαν Ρέντινγκ, ενισχύοντας τις φήμες για άτυπη συμφωνία ανάδειξης του Μάρτιν Σουλτς στο αξίωμα. Από σήμερα, στον χορό μπαίνει και η υποψηφιότητα της… κοινής λογικής, δηλαδή του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της “SZ”.
Ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup, ο οποίος βρέθηκε εκτός πρωθυπουργίας του Λουξεμβούργου μετά από ένα άτυπο πολιτικό “πραξικόπημα” των υπολοίπων κομμάτων εναντίον του, φέρεται να συναντήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα με την Άνγκελα Μέρκελ, στο περιθώριο της Συνόδου των Βρυξελλών, και οι δυο τους να συζήτησαν το ενδεχόμενο ο φιλέλληνας “Mr. Euro” να είναι η προσωπικότητα την οποία θα υποστηρίξει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, προκειμένου να μην χάσει τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Το οξύμωρο της υποψηφιότητας Γιούνκερ είναι ότι ο Λουξεμβούργιος πολιτικός έχασε ουσιαστικά τη θέση του στο Eurogroup λόγω των παρασκηνιακών διεργασιών από την πλευρά της Γερμανίας, καθώς η Άνγκελα Μέρκελ επιθυμούσε αρχικά να τον αντικαταστήσει με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, για να… συμβιβαστεί τελικά με τον υπάκουο προς το Βερολίνο Ολλανδό υπουργό Οικονομικών Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Ο Γιούνκερ, όπως και ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ από τη Φρανκφούρτη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ήταν οι μόνοι προβεβλημένοι αξιωματούχοι της Ευρώπης που διατύπωσαν εξαρχής ενστάσεις και αντιρρήσεις για την πολιτική της ακραίας και τυφλής λιτότητας που επέβαλε το Βερολίνο στο σύνολο της ηπείρου μας. Αμφότεροι βρέθηκαν… στο ράφι.
Είτε λοιπόν η Άνγκελα Μέρκελ παίζει διπλό παιχνίδι με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και τον Μάρτιν Σουλτς, είτε αποφάσισε να αδειάσει τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τώρα που δεν τον χρειάζεται πλέον άλλο στο εσωτερικό της Γερμανίας.
Αν ισχύει το τελευταίο, προφανώς ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ αποφάσισε να γίνει περισσότερο πρόθυμος και συμβιωτικός με το σχέδιο της Γερμανίας για την Ευρώπη του μέλλοντος. Προκειμένου να κάνει ένα προσωπικό restart στην πολιτική σταδιοδρομία του.
υστερογραφα
Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στο CDU και το CSU από τη μια και το SPD απ’ την άλλη, για τη συγκρότηση της κυβέρνησης του Μεγάλου Συνασπισμού στη Γερμανία, έπειτα από τις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου για τη νέα Μπούντεσταγκ, ο Σοσιαλιστής Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Κομισιόν, δηλαδή για τη διαδοχή του Ζοζέ Μπαρόζο, μετά τις ευρωεκλογές του Μαϊου του 2014.
Ο Σουλτς εξασφάλισε τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, έχει πραγματοποιήσει πλείστες περιοδείες σε αρκετές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, μεταξύ των οποίων και στην Αθήνα, ενώ στο παρασκήνιο… χόρευε η φήμη ότι ο Γερμανός πολιτικός είχε εξασφαλίσει και την παρασκηνιακή ανοχή, αν όχι τη στήριξη της ίδιας της Άνγκελα Μέρκελ.
Ήταν η περίοδος κατά την οποία η Γερμανίδα Καγκελάριος χρειαζόταν έναν “δούρειο ίππο” σαν τον Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος συμμετείχε στην ομάδα των διαπραγματευτών για τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης στη Γερμανία, από την πλευρά του SPD, ώστε να αναγκάσει τους Σοσιαλδημοκράτες να παραιτηθούν σχεδόν όλων των πολιτικών αξιώσεών τους. Όπως και συνέβη, με την εξαίρεση της καθιέρωσης του κατώτατου μισθού, μια άτυπη υποχώρηση των Χριστιανοδημοκρατών, οι οποίοι το έκαναν με τέτοιο τρόπο που να έχουν εκ των προτέρων ενοχοποιήσει τους Σοσιαλδημοκράτες, στην περίπτωση που το παραπάνω μέτρο δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Σήμερα, και αφού πλέον η Άνγκελα Μέρκελ φοράει τα καλά της, για την αυριανή ορκωμοσία της στη Μπούντεσταγκ ως Καγκελάριος, για τρίτη φορά μετά το 2005, στον γερμανικό Τύπο άρχισαν να κυκλοφορούν “διορθωτικά” σενάρια για το ποιός θα είναι εκείνος ο οποίος θα διαδεχθεί τον Ζοζέ Μπαρόζο στο αξίωμα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δηλαδή ποιός θα κληθεί να δώσει μια ουσιαστική μάχη με τον Μάρτιν Σουλτς, και μάλιστα για λογαριασμό του ΕΡΡ, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θα αναδειχθεί και από τις κάλπες του Μαϊου κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μέχρι πρότινος, τα δυο ονόματα που είχαν ακουστεί από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς ήταν αυτά των Επιτρόπων Μισέλ Μπαρνιέ και Βίβιαν Ρέντινγκ, ενισχύοντας τις φήμες για άτυπη συμφωνία ανάδειξης του Μάρτιν Σουλτς στο αξίωμα. Από σήμερα, στον χορό μπαίνει και η υποψηφιότητα της… κοινής λογικής, δηλαδή του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της “SZ”.
Ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup, ο οποίος βρέθηκε εκτός πρωθυπουργίας του Λουξεμβούργου μετά από ένα άτυπο πολιτικό “πραξικόπημα” των υπολοίπων κομμάτων εναντίον του, φέρεται να συναντήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα με την Άνγκελα Μέρκελ, στο περιθώριο της Συνόδου των Βρυξελλών, και οι δυο τους να συζήτησαν το ενδεχόμενο ο φιλέλληνας “Mr. Euro” να είναι η προσωπικότητα την οποία θα υποστηρίξει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, προκειμένου να μην χάσει τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Το οξύμωρο της υποψηφιότητας Γιούνκερ είναι ότι ο Λουξεμβούργιος πολιτικός έχασε ουσιαστικά τη θέση του στο Eurogroup λόγω των παρασκηνιακών διεργασιών από την πλευρά της Γερμανίας, καθώς η Άνγκελα Μέρκελ επιθυμούσε αρχικά να τον αντικαταστήσει με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, για να… συμβιβαστεί τελικά με τον υπάκουο προς το Βερολίνο Ολλανδό υπουργό Οικονομικών Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Ο Γιούνκερ, όπως και ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ από τη Φρανκφούρτη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ήταν οι μόνοι προβεβλημένοι αξιωματούχοι της Ευρώπης που διατύπωσαν εξαρχής ενστάσεις και αντιρρήσεις για την πολιτική της ακραίας και τυφλής λιτότητας που επέβαλε το Βερολίνο στο σύνολο της ηπείρου μας. Αμφότεροι βρέθηκαν… στο ράφι.
Είτε λοιπόν η Άνγκελα Μέρκελ παίζει διπλό παιχνίδι με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και τον Μάρτιν Σουλτς, είτε αποφάσισε να αδειάσει τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τώρα που δεν τον χρειάζεται πλέον άλλο στο εσωτερικό της Γερμανίας.
Αν ισχύει το τελευταίο, προφανώς ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ αποφάσισε να γίνει περισσότερο πρόθυμος και συμβιωτικός με το σχέδιο της Γερμανίας για την Ευρώπη του μέλλοντος. Προκειμένου να κάνει ένα προσωπικό restart στην πολιτική σταδιοδρομία του.
υστερογραφα
