Τι κι αν ο συστημικός Σταύρος Θεοδωράκης πέταξε το αγαπημένο του σακίδιο και έμεινε με ένα ..απλό σακάκι.Σήμερα ηγείται ενός κόμματος, που έχει απ’ όλα. Πρώην Νεοδημοκράτες, Πασόκους, Δημαρίτες.. και άλλους ερημίτες που αναζητούσαν πολιτική στέγη να φιλοξενήσουν το όνειρό τους για εξουσία.
Και δεν θα υπήρχε κανένας λόγος κριτικής, αν το όλο εγχείρημα δεν είχε κάτι από σαθρό και παλιό για τους εξής λόγους:
1) Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν είναι κάτι νέο όπως θέλησε να προβληθεί. Είναι η επιτομή του συστήματος, κρατικού και ιδιωτικού. Είναι ο άνθρωπος που έχει λειτουργήσει διαχρονικά παρέα με όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας και έχει γίνει γνωστός μέσω της Δημόσιας τηλεόρασης (δηλαδή των φορολογουμένων) και στη συνέχεια λόγω του ιδιωτικού γνωστού συστήματος..
2) Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν προβλήθηκε λόγω κάποιας συγκεκριμένης επιτυχημένης επαγγελματικής ιδιότητάς του, αλλά «επιλέχθηκε» να υπηρετήσει το ρόλο του αρχηγού λόγω της δημοσιότητάς του.
3) Το Ποτάμι προωθήθηκε με πάθος από τα ΜΜΕ του συστήματος, χωρίς να έχει συμβεί αυτό για κανένα άλλο κόμμα. Και αυτό έγινε ξαφνικά ένα πρωϊ όταν αυτό ήταν ακόμη στο μυαλό του Σταύρου..και μάλλον όχι στο δικό του. Άρα ήταν μία συνειδητή επιλογή «κάποιων» να παρουσιαστεί κάτι νέο.. απόλυτα ελεγχόμενο, χωρίς υπόσταση με μόνο όχημα ένα πρόσωπο.
4) Το Ποτάμι, δεν έχει κανένα ιδεολογικό χαρακτηριστικό, καμία ταυτότητα. Λέει λίγο απ΄ όλα και τάζει λίγο απ΄ όλα.. Συγκυβερνά με όλους και για όλα. Αρκεί να είναι εκεί! Εκεί που πρέπει να είναι μετά τις 26 Ιανουαρίου για να εκτελέσει την αποστολή του.
Υπό αυτές τις συνθήκες το Ποτάμι είναι ένα θολό νερό, όπου εκεί μέσα κολυμπούν όσοι έχουν χάσει τον ιδεολογικό τους προσδιορισμό ή δεν έχουν κανένα ..και που όμως θα ήθελαν να ονομάζονται κεντρώοι για να αλιεύουν δεξιά και αριστερά.
Και αυτό έγινε αντιληπτό από την κοινωνία. Αλλιώς δεν δικαιολογείται πως με τόση προβολή δεν κατάφερε να μαζέψει όλη την αγανάκτηση του κόσμου.. Γιατί το Ποτάμι δεν είχε και δεν έχει ιδεολογικό υπόβαθρο, δεν ακουμπά σε μία ιδέα. Ακουμπά σε καμία ιδέα.
Χωρίς ιδεολογικές αναφορές, χωρίς θέσεις αρχών και αξιών, το Ποτάμι μετά τις εκλογές δεν θα μπορέσει να κρατηθεί. Έτσι όπως ξεφούσκωσε στις ευρωεκλογές, θα συνεχίσει και μετά τις εθνικές. Γιατί απλά θα κληθεί να στηρίξει δίχως όρους τη μεγάλη κυβίστηση του ΣΥΡΙΖΑ και που τελικά θα φέρει και την αρχή του τέλους του, όπως και του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κρίση που θα έρθει, μετά τις εκλογές λόγω της αναμενόμενης «υποταγής» ΣΥΡΙΖΑ στο μνημόνιο, θα είναι τόσο μεγάλη που αν δεν υπάρχουν ιδεολογικές αναφορές στα κόμματα που θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται στο κέντρο, δεν θα κρατηθεί τίποτα όρθιο.
Ιδού λοιπόν ο λόγος γιατί ακόμη και σήμερα που το ΠΑΣΟΚ, αν και εμφανίζεται αποδυναμωμένο σε σχέση με τις παλαιές του εκλογικές δόξες, αποτελεί τον πυρήνα αλίευσης στελεχών και ιδεών για το χώρο του κέντρου. Γιατί το ΠΑΣΟΚ, αυτό το ΠΑΣΟΚ που ελπίζει σε μία νέα μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη, έχει τις ιδεολογικές αναφορές, απαραίτητες για να κρατηθεί ένα κόμμα όρθιο μέσα στην κρίση. Άλλωστε αυτό απέδειξε η παρουσία του και η στάση του ιδίως από το 2012 και μετά.
Να γιατί αξίζει μία ψήφος στο σημερινό «καθαρό» ΠΑΣΟΚ, από τους αναποφάσιστους και εκείνους που βρίσκονται σε αποχή αλλά!! ανήκουν στο μεσαίο δημοκρατικό χώρο. Γιατί, ότι άλλο προτάθηκε για το μεσαίο χώρο, είτε είναι επιτηδευμένο, είτε οδηγείται στη μεγάλη κυβίστηση, στην απάτη. Γιατί στο τέλος πρέπει μία ατόφια κεντρώα παράταξη να υπερασπιστεί την κοινωνία απέναντι σε όσα δύσκολα θα έρθουν.
Αργυρώ Θεοτοκάτου
www.tokentro.gr
