Η Ευρώπη είναι εδώ και δεκαετίες η νέα μεγάλη πατρίδα μας,
μόνο που το πολιτικό σύστημα δυσκολεύεται ορισμένες φορές να το
καταλάβει, πόσο μάλλον να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που προσφέρονται.
Ακόμη… χειρότερα είναι τα πράγματα στον χώρο της Αυτοδιοίκησης, εκείνον στον οποίο δοκιμάζονται πρωτίστως οι αντοχές του κράτους και η δυνατότητά του να παρεμβαίνει άμεσα και ουσιαστικά στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών.
Στις Βρυξέλλες, εκεί όπου η Επιτροπή των Περιφερειών προσφέρει ένα εξαιρετικά πολύτιμο βήμα, μετερίζι για να προωθηθούν πρωτοβουλίες και δράσεις που μπορούν να διευκολύνουν την κεντρική κυβέρνηση στην Αθήνα, ο Γρηγόρης Ζαφειρόπουλος ο οποίος έχει ρόλο αναπληρωτή του Βασίλη Κικίλια ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στην Περιφέρεια Αττικής, εκφώνησε μια ομιλία πιο κοντά στην Ευρώπη (και την Ελλάδα)… όπως θα έπρεπε να είναι, στο δύσκολο μέλλον που έρχεται.
Ο πρώην δήμαρχος Χαλανδρίου άλλωστε, ο οποίος αποχώρησε από τη θέση του στις εκλογές του 2010 παρά τον… περίπατο επανεκλογής που προδίκαζαν οι δημοσκοπήσεις, για να μετακινηθεί στην Περιφέρεια και να δώσει εκεί τη μάχη για την Κεντροδεξιά, στο πλευρό του Βασίλη Κικίλια, ανήκει στα αυτοδιοικητικά στελέχη που πιστεύουν εις βάθος στην αναγκαιότητα ισχυρής και συγκροτημένης παρουσίας της Ελλάδας στα κέντρα λήψης των αποφάσεων στις Βρυξέλλες.
Ακολουθούν αποσπάσματα από το κείμενο της ομιλίας του Γρηγόρη Ζαφειρόπουλου σε εκδήλωση την οποία διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, για τα 20α γενέθλια της Επιτροπής των Περιφερειών:
“Νομίζω ότι είναι πολύ χρήσιμο στα εικοστά γενέθλια της επιτροπής των περιφερειών, πρώτα από όλα να δούμε και να αξιολογήσουμε ποιο είναι το πολιτικό και αυτοδιοικητικό αποτύπωμα που έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια η επιτροπή των περιφερειών με την παρουσία και λειτουργία της, τις γνωμοδοτήσεις, αποφάσεις και παρεμβάσεις της, γιατί έτσι ταυτόχρονα θα μπορέσουμε να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους μας και βεβαίως να επαναριοθετήσουμε τις σχέσεις μας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Επιτροπή και τις Εθνικές Κυβερνήσεις.
Πάνω από όλα θα μπορέσουμε ίσως να επαναπροσδιορίσουμε και τον τρόπο επικοινωνίας και συνεργασίας μας με τις τοπικές κοινωνίες. Και θεωρώ ότι είναι κάτι κρίσιμο για την επόμενη περίοδο που διανύουμε.
Ακούστηκαν πάρα πολλά ενδιαφέροντα και θα προσπαθήσω να μην επαναλάβω αυτά που ακούστηκαν. Θα ήθελα να σταθώ σε ένα κομμάτι το οποίο έχει περισσότερο πολιτικό περιεχόμενο κατά την άποψη μου. Θα επαναλάβω κάτι που έχω επαναλάβει και στο Προεδρείο στο παρελθόν και στις διάφορες συνεδριάσεις, δηλαδή ότι είναι οπαδός της άποψης που λέει ότι τους θεσμούς τους αναδεικνύουν, τους εξελίσσουν και τους στηρίζουν τα πρόσωπα και ιδιαίτερα τα πολιτικά πρόσωπα τα οποία επίσης είναι αυτά τα οποία, λαμβάνουν την εντολή των πολιτών και κρίνονται για τον τρόπο με τον οποίο την διαχειρίζονται αυτή την εντολή.
Τα πολιτικά πρόσωπα είναι αυτά που θέτουν το όραμα, τον στόχο και την κατεύθυνση. Οι εμπειρογνώμονες και τα στελέχη της διοίκησης είναι οι αρωγοί και υποστηριχτές και αυτοί που βοηθούν στην υλοποίηση του οράματος και του στόχου. Νομίζω ότι βαδίζοντας ίσως στις πιο κρίσιμες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυτή την περίοδο, θα πρέπει όλες και όλοι είτε είναι πολιτικά πρόσωπα είτε όχι, να δούμε με ποιον τρόπο ο καθένας έχει λειτουργήσει κι έχει οδηγήσει την Ευρώπη μέχρι σήμερα.
Η καθεμία και ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Και ιδιαίτερα τα πολιτικά πρόσωπα αν έχουν χάσει την πολιτική διάσταση την οποία θα έπρεπε να έχουν με βάσει την εντολή την οποία έχουν λάβει κι έχουν μετατραπεί περισσότερο σε εκφραστές μια λογικής διαχειριστικής της καθημερινότητας και όχι μια οραματικής πολιτικής. Στηρίζοντας αυτό που λέω θέλω να φέρω στην συζήτηση κάτι το οποίο άκουσα προχθές σε μία πολύ αξιόλογη συνάντηση που έγινε στην Αθήνα, η οποία είχε θέμα τις σχέσεις επιστήμης και θρησκείας και να αναφέρω την τοποθέτηση ενός ακαδημαϊκού του κ Ζερεφού, ο οποίος είπε ότι η θρησκεία στηρίζεται στην βεβαιότητα της πίστης και των συμβόλων της. Η επιστήμη αναπτύσσεται και εξελίσσεται λόγω της αβεβαιότητας, και νομίζω ότι η πολιτική ταιριάζει ακριβώς στην αντίστοιχη ανάπτυξη και εξέλιξη της επιστήμης.
Η πολιτική κατά την άποψη μου πρέπει να υποστηρίζεται λόγω της αβεβαιότητας της, να στηρίζεται στην αβεβαιότητα της επιτυχίας, αλλά να έχει την βεβαιότητα της πίστης, του στόχου που υπηρετεί, της κατεύθυνσης που ακολουθεί και ότι αυτό που κάνει είναι για το καλό των πολιτών. Άλλωστε να υπενθυμίσω σε όλες και όλους που είμαστε εδώ πέρα ότι οι πολιτικοί ασχολούμαστε με την αβεβαιότητα της εκλογής αλλά με την βεβαιότητα της πίστης των αρχών που υπηρετούμε.
Και αυτές τις αρχές θα πρέπει να επαναοριοθετήσει η ΕΕ, αυτές τις αρχές θα πρέπει να υπηρετήσουν οι πολιτικοί που ασχολούνται με την ΕΕ και αυτές οι αρχές είναι εκείνες που πιστεύω ότι θα βοηθήσουν σε μια βελτίωση της σχέσης των πολιτών με την Ευρώπη. Ευχαριστώ.
ysterografa.gr
Ακόμη… χειρότερα είναι τα πράγματα στον χώρο της Αυτοδιοίκησης, εκείνον στον οποίο δοκιμάζονται πρωτίστως οι αντοχές του κράτους και η δυνατότητά του να παρεμβαίνει άμεσα και ουσιαστικά στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών.
Στις Βρυξέλλες, εκεί όπου η Επιτροπή των Περιφερειών προσφέρει ένα εξαιρετικά πολύτιμο βήμα, μετερίζι για να προωθηθούν πρωτοβουλίες και δράσεις που μπορούν να διευκολύνουν την κεντρική κυβέρνηση στην Αθήνα, ο Γρηγόρης Ζαφειρόπουλος ο οποίος έχει ρόλο αναπληρωτή του Βασίλη Κικίλια ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στην Περιφέρεια Αττικής, εκφώνησε μια ομιλία πιο κοντά στην Ευρώπη (και την Ελλάδα)… όπως θα έπρεπε να είναι, στο δύσκολο μέλλον που έρχεται.
Ο πρώην δήμαρχος Χαλανδρίου άλλωστε, ο οποίος αποχώρησε από τη θέση του στις εκλογές του 2010 παρά τον… περίπατο επανεκλογής που προδίκαζαν οι δημοσκοπήσεις, για να μετακινηθεί στην Περιφέρεια και να δώσει εκεί τη μάχη για την Κεντροδεξιά, στο πλευρό του Βασίλη Κικίλια, ανήκει στα αυτοδιοικητικά στελέχη που πιστεύουν εις βάθος στην αναγκαιότητα ισχυρής και συγκροτημένης παρουσίας της Ελλάδας στα κέντρα λήψης των αποφάσεων στις Βρυξέλλες.
Ακολουθούν αποσπάσματα από το κείμενο της ομιλίας του Γρηγόρη Ζαφειρόπουλου σε εκδήλωση την οποία διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, για τα 20α γενέθλια της Επιτροπής των Περιφερειών:
“Νομίζω ότι είναι πολύ χρήσιμο στα εικοστά γενέθλια της επιτροπής των περιφερειών, πρώτα από όλα να δούμε και να αξιολογήσουμε ποιο είναι το πολιτικό και αυτοδιοικητικό αποτύπωμα που έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια η επιτροπή των περιφερειών με την παρουσία και λειτουργία της, τις γνωμοδοτήσεις, αποφάσεις και παρεμβάσεις της, γιατί έτσι ταυτόχρονα θα μπορέσουμε να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους μας και βεβαίως να επαναριοθετήσουμε τις σχέσεις μας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Επιτροπή και τις Εθνικές Κυβερνήσεις.
Πάνω από όλα θα μπορέσουμε ίσως να επαναπροσδιορίσουμε και τον τρόπο επικοινωνίας και συνεργασίας μας με τις τοπικές κοινωνίες. Και θεωρώ ότι είναι κάτι κρίσιμο για την επόμενη περίοδο που διανύουμε.
Ακούστηκαν πάρα πολλά ενδιαφέροντα και θα προσπαθήσω να μην επαναλάβω αυτά που ακούστηκαν. Θα ήθελα να σταθώ σε ένα κομμάτι το οποίο έχει περισσότερο πολιτικό περιεχόμενο κατά την άποψη μου. Θα επαναλάβω κάτι που έχω επαναλάβει και στο Προεδρείο στο παρελθόν και στις διάφορες συνεδριάσεις, δηλαδή ότι είναι οπαδός της άποψης που λέει ότι τους θεσμούς τους αναδεικνύουν, τους εξελίσσουν και τους στηρίζουν τα πρόσωπα και ιδιαίτερα τα πολιτικά πρόσωπα τα οποία επίσης είναι αυτά τα οποία, λαμβάνουν την εντολή των πολιτών και κρίνονται για τον τρόπο με τον οποίο την διαχειρίζονται αυτή την εντολή.
Τα πολιτικά πρόσωπα είναι αυτά που θέτουν το όραμα, τον στόχο και την κατεύθυνση. Οι εμπειρογνώμονες και τα στελέχη της διοίκησης είναι οι αρωγοί και υποστηριχτές και αυτοί που βοηθούν στην υλοποίηση του οράματος και του στόχου. Νομίζω ότι βαδίζοντας ίσως στις πιο κρίσιμες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυτή την περίοδο, θα πρέπει όλες και όλοι είτε είναι πολιτικά πρόσωπα είτε όχι, να δούμε με ποιον τρόπο ο καθένας έχει λειτουργήσει κι έχει οδηγήσει την Ευρώπη μέχρι σήμερα.
Η καθεμία και ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Και ιδιαίτερα τα πολιτικά πρόσωπα αν έχουν χάσει την πολιτική διάσταση την οποία θα έπρεπε να έχουν με βάσει την εντολή την οποία έχουν λάβει κι έχουν μετατραπεί περισσότερο σε εκφραστές μια λογικής διαχειριστικής της καθημερινότητας και όχι μια οραματικής πολιτικής. Στηρίζοντας αυτό που λέω θέλω να φέρω στην συζήτηση κάτι το οποίο άκουσα προχθές σε μία πολύ αξιόλογη συνάντηση που έγινε στην Αθήνα, η οποία είχε θέμα τις σχέσεις επιστήμης και θρησκείας και να αναφέρω την τοποθέτηση ενός ακαδημαϊκού του κ Ζερεφού, ο οποίος είπε ότι η θρησκεία στηρίζεται στην βεβαιότητα της πίστης και των συμβόλων της. Η επιστήμη αναπτύσσεται και εξελίσσεται λόγω της αβεβαιότητας, και νομίζω ότι η πολιτική ταιριάζει ακριβώς στην αντίστοιχη ανάπτυξη και εξέλιξη της επιστήμης.
Η πολιτική κατά την άποψη μου πρέπει να υποστηρίζεται λόγω της αβεβαιότητας της, να στηρίζεται στην αβεβαιότητα της επιτυχίας, αλλά να έχει την βεβαιότητα της πίστης, του στόχου που υπηρετεί, της κατεύθυνσης που ακολουθεί και ότι αυτό που κάνει είναι για το καλό των πολιτών. Άλλωστε να υπενθυμίσω σε όλες και όλους που είμαστε εδώ πέρα ότι οι πολιτικοί ασχολούμαστε με την αβεβαιότητα της εκλογής αλλά με την βεβαιότητα της πίστης των αρχών που υπηρετούμε.
Και αυτές τις αρχές θα πρέπει να επαναοριοθετήσει η ΕΕ, αυτές τις αρχές θα πρέπει να υπηρετήσουν οι πολιτικοί που ασχολούνται με την ΕΕ και αυτές οι αρχές είναι εκείνες που πιστεύω ότι θα βοηθήσουν σε μια βελτίωση της σχέσης των πολιτών με την Ευρώπη. Ευχαριστώ.
ysterografa.gr
