Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Τι συμβαίνει τελικά στη Βενεζουέλα;Έχει δίκιο ο «οραματιστής» (και στην κυριολεξία, αφού κάθε τόσο βλέπει την μορφή του Τσάβες να… προβάλλει πίσω από τα βουνά του Καράκας) Μαδούρο, όταν υποστηρίζει ότι οι ταραχές αποτελούν την αιχμή του δόρατος της «αντεπανάστασης», προκειμένου να ανατραπεί;
Έχει δίκιο ο εκ των ηγετών της αντιπολίτευσης Λεοπόλδο Λόπες, που την Τρίτη παραδόθηκε κατόπιν εκδόσεως εντάλματος εις βάρος του με την κατηγορία της τρομοκρατίας, όταν λέει πως το δικτατορικό καθεστώς Μαδούρο διώκει όσους επιθυμούν μια ειρηνική, δημοκρατική αλλαγή;
Στις ταραχές των τελευταίων δεκαπέντε ημερών, τέσσερις φοιτητές έχουν χάσει τη ζωή τους, το Καράκας και οι μεγάλες πόλεις έχουν μετατραπεί σε πεδία μάχης και η αστυνομία ανοίγει συνεχώς πυρ κατά των διαδηλωτών.
Η χώρα έχει βυθιστεί στο χάος και έχει παραδοθεί στον εμφύλιο σπαραγμό, ενώ οι φυλακές έχουν γεμίσει από «αντιφρονούντες».
Από την πλευρά του, ο διάδοχος του Τσάβες, Μαδούρο, αντί να καταβάλει κάθε προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πνεύματα, ρίχνει λάδι στη φωτιά, καλώντας τους υποστηρικτές του να κατέβουν κι’ αυτοί στους δρόμους, για να διαδηλώσουν κατά του «φασισμού», όπως έγινε το προηγούμενο Σάββατο.
Παράλληλα, κατηγορεί τον πρώην πρόεδρο της Κολομβίας Ουρίμπε ως «εχθρό της Βενεζουέλας» και τις ΗΠΑ για υπόθαλψη της αντιπολίτευσης – διέταξε μάλιστα την απέλαση τριών Αμερικανών διπλωματών.
Από την πλευρά του, ο Ενρίκε Καπρίλες, που έχασε τις αμφιλεγόμενες εκλογές από τον Μαδούρο, τον Απρίλιο του 2013, υποστηρίζει πως «δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να εξαναγκάσουμε την κυβέρνηση σε παραίτηση».
Στο μεταξύ, στη χώρα επικρατεί απόλυτη λογοκρισία, με τα μέσα ενημέρωσης να μην μεταδίδουν εικόνες από τις πρωτοφανείς ταραχές, καθώς το Εθνικό Συμβούλιο Τηλεπικοινωνιών απείλησε με κυρώσεις όσους τολμήσουν να επιδοθούν σε «διαφήμιση της βίας».
Την περασμένη εβδομάδα, ο Μαδούρο ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να διακόψει την αναμετάδοση του ενημερωτικού τηλεοπτικού δικτύου της Κολομβίας NTN24, που είχε δώσει μεγάλη έκταση στις φοιτητικές διαδηλώσεις, ενώ κατήγγειλε και το Γαλλικό Πρακτορείο για «χειραγώγηση», δίνοντας εντολή στην υπουργό Επικοινωνιών Ντέλσι Ροντρίγκες, «να λάβει μέτρα και να ξεκαθαρίσει με μεγάλη σαφήνεια την κατάσταση στους υπευθύνους του πρακτορείου στη Βενεζουέλα».
Την ίδια ώρα, ο ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης Twitter κατηγόρησε την κυβέρνηση της Βενεζουέλας ότι εμπόδισε τη μεταφορά εικόνων στο δίκτυό του.
Μόνο στα επεισόδια των τελευταίων δύο εβδομάδων έχουν χάσει τη ζωή τους δέκα άνθρωποι - ανάμεσά τους και δύο νεαρές κοπέλες - έχουν τραυματιστεί 140 και οι συλλήψεις φθάνουν τις 150.
Συγγνώμη, αλλά η Βενεζουέλα δεν είχε διαφημιστεί στην Ελλάδα (από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον κ. Τσίπρα που την είχε επισκεφθεί για να διαπιστώσει «πώς μια χώρα μπορεί να βγει από την κρίση με κοινωνική συνοχή») ως πρότυπο… ανάκαμψης και κοινωνικής ειρήνης;
Και όταν, επιστρέφοντας από την κηδεία του Τσάβες, τον Μάρτιο του 2013, δεν είχε ο κ. Τσίπρας περιγράψει μια ακόμη λατινοαμερικάνικη «εμπειρία» του, μιλώντας στον ΣΥΡΙΖΑ Λονδίνου;
Εκεί τους είπε πως «αυτό που με εντυπωσίασε στο ταξίδι μου στη Βενεζουέλα πριν από λίγες μέρες ήταν πως ο κόσμος, δεκάδες χιλιάδες λαού, περίμενε υπομονητικά να φθάσει στη σορό του Τσάβες. Δεν έδειχνε λύπη, αλλά ελπίδα και αποφασιστικότητα να συνεχίσει. Και αυτό σηματοδοτεί ότι η Βενεζουέλα, μετά από 14 χρόνια, από τότε που ανέβηκε στην εξουσία ο Ούγκο Τσάβες, βρίσκεται σε μια διαρκή επανάσταση».
Τότε για ποιον λόγο διαδηλώνουν οι φοιτητές;
Επειδή είναι όργανα της «φασιστικής δεξιάς» και «τυχοδιώκτες» που επιχειρούν «πραξικόπημα» - όπως λέει ο Μαδούρο και οι ομοϊδεάτες του, Κορέα του Ισημερινού, Ορτέγκα της Νικαράγουας και Μοράλες της Βολιβίας;
Ή μήπως επειδή η χώρα συνεχίζει να βυθίζεται στην εγκληματικότητα (25.000 άνθρωποι γνώρισαν βίαιο θάνατο πέρσι, αλλά ο Μαδούρο απέδωσε το φαινόμενο στις… σαπουνόπερες, αν και επί Τσάβες οι ανθρωποκτονίες αυξήθηκαν κατά 105%), ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει το 56%, παρουσιάζονται συνεχώς ελλείψεις σε βασικά αγαθά, από το γάλα και το αλεύρι ως το χαρτί της τουαλέτας και σημειώνονται συνεχείς διακοπές ρεύματος; – αυτήν της 3ης Δεκεμβρίου 2013, ο Μαδούρο την είχε αποδώσει σε… «δολιοφθορά της φασιστικής δεξιάς», ενόψει των δημοτικών εκλογών.
(Σημειώστε ότι το 2010, η πρώτη πετρελαιοπαραγωγός χώρα της Νότιας Αμερικής γνώρισε επί αρκετούς μήνες ενεργειακή κρίση, την οποία η κυβέρνηση Τσάβες είχε αποδώσει στην ξηρασία, καθώς είχαν αδειάσει οι δεξαμενές ενός υδροηλεκτρικού φράγματος στο οποίο παράγεται το 73% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνει της χώρας).
Αλλά ας μην είμαστε βιαστικοί.
Ας περιμένουμε την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν μπορεί, κάποτε θα εκδοθεί…
Προφανώς, θα μας εξηγήσουν πως κάπως έτσι διεξάγεται η «διαρκής επανάσταση»!
elzoni.gr
