Twitter@EmOikonomidis
Μια οικονομία που ως ενιαίο μόρφωμα υπάρχει μονάχα στα χαρτιά και το… μαστίγιο που επιβάλλει το Βερολίνο, δεν μπορεί παρά να εξαρτάται ευθέως από τις στροφές με τις οποίες κινείται η οικονομία της πρώτης πολιτικής δύναμης της ηπείρου μας.
Η ευρωζώνη δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να αποκτήσει τον ψυχικό δεσμό που θα επέτρεπε στα μέλη της να χαράξουν μια αυτάρκη και αυτόνομη οικονομική στρατηγική, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται βαθιά από τη Γερμανία.
Γι’ αυτό και τα σημερινά νέα που έφτασαν μέχρι τις αγορές, κάθε άλλο παρά αισιοδοξία δημιουργούν. Το τρίτο τρίμηνο του 2013, η γερμανική οικονομία παρουσίασε ρυθμό ανάπτυξης 0,3%, έναντι του 0,7% με το οποίο “έτρεχε” το αμέσως προηγ0ύμενο διάστημα.
Το συγκεκριμένο φρένο, η επιβράδυνση της μόνης οικονομίας της Ευρώπης, ίσως… του πλανήτη ολόκληρου, που διατήρησε “αδιάβροχα” χαρακτηριστικά γνωρίσματα τον καιρό της κρίσης που ξεκίνησε το 2008 από τις ΗΠΑ, με την κατάρρευση της Lehman Brothers, επιδεινώνει την αβεβαιότητα για το μέλλον της ευρωζώνης.
Εν πολλοίς, εξηγεί πλήρως, έστω και με… καθυστέρηση μιας εβδομάδας, την αιφνιδιαστική απόφαση του Μάριο Ντράγκι να μειώσει στο 0,25% το βασικό επιτόκιο του ευρώ, σε μια προσπάθεια να λειτουργήσει προληπτικά για όσα ο κεντρικός τραπεζίτης της Ευρώπης βλέπει να έρχονται. Και ανησυχεί.
Η επιβράδυνση στην ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας, σε συνδυασμό με το αρνητικό “γύρισμα” της οικονομίας της Γαλλίας, δεν επιτρέπει στη σημερινή Ευρώπη να αναπνεύσει. Και όσο θα κυριαρχεί η αβεβαιότητα, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η δρομολόγηση της πολιτικής λύσης για χώρες όπως την Ελλάδα και την Πορτογαλία.
Μια οικονομία που ως ενιαίο μόρφωμα υπάρχει μονάχα στα χαρτιά και το… μαστίγιο που επιβάλλει το Βερολίνο, δεν μπορεί παρά να εξαρτάται ευθέως από τις στροφές με τις οποίες κινείται η οικονομία της πρώτης πολιτικής δύναμης της ηπείρου μας.
Η ευρωζώνη δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να αποκτήσει τον ψυχικό δεσμό που θα επέτρεπε στα μέλη της να χαράξουν μια αυτάρκη και αυτόνομη οικονομική στρατηγική, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται βαθιά από τη Γερμανία.
Γι’ αυτό και τα σημερινά νέα που έφτασαν μέχρι τις αγορές, κάθε άλλο παρά αισιοδοξία δημιουργούν. Το τρίτο τρίμηνο του 2013, η γερμανική οικονομία παρουσίασε ρυθμό ανάπτυξης 0,3%, έναντι του 0,7% με το οποίο “έτρεχε” το αμέσως προηγ0ύμενο διάστημα.
Το συγκεκριμένο φρένο, η επιβράδυνση της μόνης οικονομίας της Ευρώπης, ίσως… του πλανήτη ολόκληρου, που διατήρησε “αδιάβροχα” χαρακτηριστικά γνωρίσματα τον καιρό της κρίσης που ξεκίνησε το 2008 από τις ΗΠΑ, με την κατάρρευση της Lehman Brothers, επιδεινώνει την αβεβαιότητα για το μέλλον της ευρωζώνης.
Εν πολλοίς, εξηγεί πλήρως, έστω και με… καθυστέρηση μιας εβδομάδας, την αιφνιδιαστική απόφαση του Μάριο Ντράγκι να μειώσει στο 0,25% το βασικό επιτόκιο του ευρώ, σε μια προσπάθεια να λειτουργήσει προληπτικά για όσα ο κεντρικός τραπεζίτης της Ευρώπης βλέπει να έρχονται. Και ανησυχεί.
Η επιβράδυνση στην ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας, σε συνδυασμό με το αρνητικό “γύρισμα” της οικονομίας της Γαλλίας, δεν επιτρέπει στη σημερινή Ευρώπη να αναπνεύσει. Και όσο θα κυριαρχεί η αβεβαιότητα, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η δρομολόγηση της πολιτικής λύσης για χώρες όπως την Ελλάδα και την Πορτογαλία.
