Οι απαντήσεις που δόθηκαν ήταν λίγο ως πολύ τυποποιημένες, είχαν δε όλες δύο κοινά σημεία: πρώτον, αναφερόταν ότι ο Κανονισμός Ασφάλισης του ΕΛΓΑ δεν καλύπτει ζημιές από μυκητολογικές προσβολές, όπως ο περονόσπορος και, δεύτερον, δεν δινόταν καμία εγγύηση για την αποζημίωση των αμπελοκαλλιεργητών. Αντίθετα, σε κάποιες από τις απαντήσεις, αναφερόταν επί λέξει ότι «η ένταξη των ζημιών σε προγράμματα Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων είναι ιδιαίτερα δυσχερής». Με δεδομένο ότι στα έγγραφα του Υπουργείου δεν αναφερόταν καμία άλλη εναλλακτική, όπως οι κατ’ εξαίρεση αποζημιώσεις, γεννάται το ερώτημα εάν υπάρχει περίπτωση να αποζημιωθούν ποτέ οι αμπελοκαλλιεργητές μας.
Οφείλω να καταθέσω ότι, κατά την προσωπική μου άποψη, αυτές οι απαντήσεις του Υπουργείου δεν είναι απλά ανεπαρκείς, αλλά εξοργιστικές. Κατ’ αρχήν, όπως προανέφερα, η πάγια φράση του Υπουργείου είναι ότι οι ζημιές από περονόσπορο δεν καλύπτονται από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ. Όμως, για ποιον κανονισμό μιλάμε; Στις 7 Ιουλίου, όταν συζητήθηκε σχετική επερώτηση στη Βουλή, ο κ. Υφυπουργός, αφού παραδέχθηκε ότι ο κανονισμός είναι πλέον απαραίτητος, μας είπε ότι η σχετική ΚΥΑ ήταν ήδη στο γραφείο του Υπουργού Οικονομικών, ενδεχομένως και υπογεγραμμένη. Μας είπε μάλιστα ότι «έχει γίνει κουβέντα με όλους», κι ωστόσο αυτόν τον κανονισμό δεν τον έχει δει κανείς, είναι δε ακόμα ανύπαρκτος. Οι πληροφορίες μου μου λένε ότι θα δημοσιευθεί σύντομα, το θέμα όμως είναι ότι επί μήνες το Υπουργείο επικαλείται έναν κανονισμό ο οποίος δεν ισχύει.
Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα, στο οποίο επανέρχομαι με την ερώτησή μου, είναι ότι δεν δίνεται λύση στους αμπελοκαλλιεργητές για το θέμα του περονόσπορου. Οι προτροπές του Υπουργείου προς τους τοπικούς φορείς και τους αγρότες είναι να κάνουν αιτήσεις ένταξης στα ΠΣΕΑ. Υπάρχουν επιτροπές, οι οποίες πράγματι ασχολούνται με την τεκμηρίωση του αιτήματος προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όπως όμως έχω πει επανειλημμένα, και θέλω να επιστήσω την προσοχή των αγροτών μας σε αυτό, κανείς δεν εγγυάται την έγκριση του αιτήματος από την Επιτροπή, το αντίθετο μάλιστα. Επιπλέον, μιλούμε για μία διαδικασία η οποία θα χρειαστεί τουλάχιστον ένα έτος, οι δε αποζημιώσεις θα είναι για ζημιές κατώτερες των πραγματικών. Επιμένω ότι τα ΠΣΕΑ είναι μία χρονοβόρα και πάρα πολύ επισφαλής διαδικασία.
Η μοναδική λύση, η οποία είναι και σύννομη και δίκαιη για τους αμπελοκαλλιεργητές, είναι οι κατ’ εξαίρεση αποζημιώσεις. Εάν υπάρχει η πολιτική βούληση, ο Υπουργός μπορεί να εγκρίνει τις αποζημιώσεις και, για να είναι η απόφαση σύμφωνη με τον τελευταίο νόμο για τον ΕΛΓΑ, να ενταχθεί ο περονόσπορος ως καλυπτόμενο ζημιογόνο αίτιο στον νέο κανονισμό για ορισμένη χρονική περίοδο, δηλαδή για το 2011 και μόνο. Έτσι και η οικονομική βιωσιμότητα του ΕΛΓΑ προστατεύεται και, κυρίως, οι παραγωγοί μας θα αποζημιωθούν έγκαιρα και δίκαια.»
